Σοκ και αποτροπιασμό προκαλούν στην κοινή γνώμη όσα έρχονται στο φως της δημοσιότητας σχετικά με τα όσα έχουν καταγγελθεί στις Αρχές για την υπόθεση της Κιβωτού του Κόσμου.

Οι εξελίξεις είναι καταιγιστικές, με τις αρμόδιες Αρχές, από τη μία, να κάνουν «φύλλο και φτερό» τα οικονομικά της ΜΚΟ και, από την άλλη, με τους εισαγγελείς ανηλίκων που χειρίζονται την υπόθεση να εξετάζουν απόρρητους φακέλους παιδιών.

Παράλληλα, δεν έχουν τέλος οι καταγγελίες που καταδεικνύουν ότι οι τιμωρίες, ο φόβος, η παιδική εργασία, η έλλειψη φαγητού και φροντίδας, το ξύλο, η απομόνωση από την οικογένεια, η σεξουαλική παρενόχληση ήταν καθημερινότητα για τα παιδιά που είχαν απομακρυνθεί από τις οικογένειές τους αναζητώντας στοργή και φροντίδα στις δομές μιας «φιλανθρωπικής οργάνωσης» – της οποίας, μάλιστα, ηγείτο ένας ιερέας.

Νέα καταγγελία εθελόντριας: «Μου ζητούσαν κλαίγοντας να κάνω κάτι»

Υπό το πρίσμα αυτό, ακόμα μία καταγγελία έρχεται στο φως της δημοσιότητας και σοκάρει.

Ειδικότερα, μια ψυχολόγος που δούλευε ως εθελόντρια στην Κιβωτό του Κόσμου, για 4 μήνες, σε ανάρτησή της, περιγράφει όσα είδε και όσα της περιέγραψαν τα παιδιά, σημειώνοντας μάλιστα ότι υπάρχουν ηχογραφημένες μαρτυρίες των παιδιών.

«Τα παιδιά κλαίγοντας μου ζητούσαν να κάνω κάτι γιατί είμαι ενήλικας», αναφέρει μεταξύ άλλων και παραθέτει 5 «βόμβες» που την ώθησαν να κάνει καταγγελία στην Εισαγγελία.

Αναφέρει επίσης πως παύθηκε από τα καθήκοντά της τον Αύγουστο του 2022, καθώς «μου είπαν ότι άρχισαν οι έρευνες και δεν μπορούσαν να πάνε εθελοντές».

«Πόσες βόμβες να αντέξει κάποιος;»

Όπως αναφέρει η ψυχολόγος Μαρία Χαραλάμπους, δούλεψε στην Κιβωτό εθελοντικά από τον Απρίλιο μέχρι τον Αύγουστο του 2022.

«Η επαφή μου με τα παιδιά ήταν καθημερινή, όπως και με όλο το προσωπικό. Τους πρώτους μήνες με είχε μαγέψει το κλίμα και η αγάπη προς τα παιδιά. Ύστερα από λίγο καιρό μαθαίνω από παιδαγωγούς για μια ληστεία και το τι ακολούθησε. Πρώτη βόμβα. Πέφτεις από τα σύννεφα.

Παρ' όλα αυτά συνεχίζεις. Υπάρχουν δυσκολίες, τις οποίες όμως θα περίμενες αν πραγματικά θες να δουλέψεις σε ένα τέτοιο περιβάλλον», αναφέρει.

«Άρχισαν να γίνονται περίεργα πράγματα»

«Έπειτα μαθαίνεις ότι παιδιά πρέπει να σταματήσουν το σχολείο αναγκαστικά και τους διαβάζεις μόνο για να περάσουν την τάξη. Δεύτερη βόμβα.

Έρχεται η γιορτή, γνωρίζεις τον πατέρα Αντώνιο και τους υπόλοιπους. Εκεί άρχισα να πιστεύω πως ίσως όσα έμαθα, κυρίως, από το προσωπικό να είναι ατυχείς περιπτώσεις. Μια φορά μου μίλησε και με είχε συγκινήσει με κάτι που μου είχε πει.

Έπειτα αρχίσουν να γίνονται περίεργα πράγματα. Προσπαθείς να μάθεις. Τα παιδιά χάνουν την όση όρεξη είχαν για διάβασμα και φαίνονται αποστασιοποιημένα. Κανένα παιδί δεν λέει, κανένας υπεύθυνος. Σιγά σιγά μαθαίνεις και βλέπεις ηχογραφημένες μαρτυρίες παιδιών για τα όσα έγιναν. Τρίτη βόμβα.

Ξέρεις ότι θες να κάνεις καταγγελία, κυρίως, μόλις δώσουν τα παιδιά τις εξετάσεις τους. Όμως σε μια συνομιλία που έχεις με ένα από τα παιδιά μαθαίνεις ότι ξυλοκοπήθηκε σε μία από τις δομές. Τέταρτη βόμβα.

Το παιδί μου λέει είσαι 24 ετών και με παρακαλάει κλαίγοντας να κάνω κάτι γιατί είμαι ενήλικας. Εκείνη τη στιγμή θες να του πεις να κάνει υπομονή, γιατί θα πας να καταγγείλεις. Δεν μπορείς όμως να το πεις. Περιμένεις τα άλλα παιδιά να τελειώσουν τις εξετάσεις τους.

Μέσα με τέλη Αυγούστου μαθαίνεις για απόλυση συναδέλφου, ο οποίος κατήγγειλε. Τότε αποφασίζεις πως δεν μπορείς να περιμένεις. Πόσες βόμβες;», διερωτάται η κ. Χαραλάμπους.

Τι συνέβη μετά την καταγγελία της

Και συνεχίζει: «Πηγαίνεις (σ.σ.: να κάνεις καταγγελία), χωρίς να το γνωρίζουν. Έπειτα όμως κατάλαβα πως κάποιοι ήξεραν ότι πήγα, αν και δεν τους το είπα, για να μπορώ να βλέπω τα παιδιά. Απλώς κάναμε πως εγώ δεν ήξερα ότι γνώριζαν και αυτοί πως δεν γνώριζαν για την καταγγελία που έκανα. Συνεχίζουμε τα μαθήματα με τα παιδιά.

Είχα κάνει 2 με 3 μέρες να πάω και με ρώτησε ένα παιδί γιατί δεν ήρθα. Του είπα πως ήμουν άρρωστη. Με ρώτησε: κυρία, θα έρθετε αύριο; Του είπα αν δεν προκύψει κάτι, ναι. Τελικά δεν ξαναπήγα ποτέ. Μου είπαν ότι άρχισαν οι έρευνες και δεν μπορούσαν να πάνε εθελοντές. Έτσι δεν πρόλαβα να πω αντίο στα παιδιά, γιατί θα έφευγα για Κύπρο. Το ήξεραν τα παιδιά, αλλά και πάλι δεν πρόλαβα να τα αποχαιρετήσω.

Οπότε τα παιδιά βίωσαν ξανά 2 "εγκαταλείψεις" από άτομα που ήταν μαζί τους καθημερινά από τη μια μέρα στην άλλη.

Ελπίζεις να μη γίνει κουκούλωμα - πας και βρίσκεις την εισαγγελία λίγο πριν φύγεις, για να τους ενημερώσεις ότι ταξιδεύεις. Υπέροχος άνθρωπος, τουλάχιστον με την κυρία που είχα μιλήσει. Της λες τι σε αγχώνει και χαίρεσαι που όλα προχωράνε.

Μετά ηρεμία και ακούς για σεξουαλικά εγκλήματα. Σε ποια βόμβα είμαι;

Ξέρω ότι άνθρωποι που ήταν κοντά μου ήθελαν να αποσύρω τις κατηγορίες, πίστευαν ότι θα στιγματιζόμουν και επίσης ξέρω ότι όταν δουν τη δημοσίευση θα τους κυριεύσει αγωνία. Όμως τουλάχιστον εγώ έχω οικογένεια και φίλους, που κάποιοι από αυτούς ήξεραν τα πάντα από την αρχή.

Επίσης αυτή η αγωνία δεν είναι τίποτα μπροστά σε αυτήν των παιδιών, που δεν έχουν το ίδιο υποστηρικτικό σύστημα. Όταν βλέπεις παιδιά να παρακολουθούν το σόι σου και να λένε ότι αυτή είναι η οικογένεια που θα ήθελαν να έχουν, όταν τα παιδιά φωνάζουν τις παιδαγωγούς μαμά, όταν ένα παιδί σε βρίζει στον πληθυντικό και λέει: "χαζή, είστε;" και μετά φοβάται να κοιμηθεί, όταν τους διαβάζεις και τους λες "με κοροϊδεύεις;: και σου λένε "όχι…. Λίγο" και καταλαβαίνεις ότι οι διακοπές των εκπαιδευτικών ίσως είναι λίγες, όταν θυμώνεις και λες πράγματα που μετανιώνεις μετά, όταν σου λένε κοροϊδευτικα για την προφορά σου σαν δικαιολογία για να μη διαβάσουν, τότε καταλαβαίνεις ότι είναι παιδιά. Έτυχε να μη γεννηθούν σε οικογένεια που είσαι εσύ».

Καλύτερα να είσαι τυφλός παρά να κάνεις ότι δεν βλέπεις

Και η κ. Χαραλάμπους συνεχίζει: «Οπότε αν είναι δουλέψεις σε έναν κόσμο σαπίλας, άλλαξέ τον ή τουλάχιστον προσπάθησε. Κάνε ό,τι μπορείς και με το παραπάνω, ακόμη και αν γυρίσει ΑΝΆΠΟΔΑ Η ΜΠΆΛΑ. Έκανες αυτό που έπρεπε, ακόμη και αν πήγες ένα καλό να κάνεις και έβγαλες τα μάτια σου. Καλύτερα έτσι τυφλός παρά να κάνεις πως δεν βλέπεις.

Θα ήθελα πρώτον ό,τι εισφορές επρόκειτο να γίνουν, να γίνουν γιατί τα παιδιά δεν φταίνε σε τίποτα.

Δεύτερον, υπάρχουν άνθρωποι στην Κιβωτό που πραγματικά αγαπάνε τα παιδιά (απλώς φοβούνται να μιλήσουν. Τα αγαπάνε, αλλά δεν είναι έτοιμοι να βγάλουν τα μάτια τους, ίσως γιατί φοβούνται το στίγμα και έχουν να θρέψουν τους δικούς τους). Έχω δει κάποιους από το προσωπικό πραγματικά να σκύβουν κεφάλι για τα παιδιά, να τα νοιάζονται, να κουράζονται, αλλά να είναι εκεί για αυτά. Αν και ακόμη είναι δύσκολο να καταλάβω γιατί δεν μιλάς, αν και κάπως το κατανοώ ότι μπορεί να φοβάσαι μη σε πάρει η μπάλα. Το πρόβλημα είναι ψηλά, στην ιεραρχία και στο σύστημα.

Θα ήθελα οι εθελοντές να συνεχίσουν να προσφέρουν όσο μπορούν με όποιον τρόπο μπορούν. Υπάρχουν πολλές ανάγκες. Ευχαριστώ όσους μίλησαν (ξέρουν ποιοι είναι)», καταλήγει η κ. Χαραλάμπους.

Λοιπόν αφού λέγονται τόσα πολλά και ο καθένας έχει τη γνώμη του, θα ήθελα και εγώ να μοιραστώ την εμπειρία μου. Δούλεψα...

Δημοσιεύτηκε από Maria Charalambous στις Πέμπτη, 24 Νοεμβρίου 2022

Σημειώνεται ότι την ανάρτηση της Μαρίας Χαραλάμπους κοινοποίησε ο Χρόνης Χλίτσιος, ο οποίος τον περασμένο Αύγουστο είχε καταγγείλει στην Ασφάλεια του Βόλου περιστατικά σωματικής κακοποίησης σε βάρος ανήλικων παιδιών σε δομή της Κιβωτού του Κόσμου στην περιοχή Διμηνίου. Μάλιστα, όταν γνωστοποίησε την πρόθεσή του να προβεί σε καταγγελία στην Αστυνομία, του ανακοινώθηκε η απόλυσή του από τη δομή.