Σε κλίμα συγκίνησης έγινε η βράβευση του κορυφαίου Μαέστρου Daniel Barenboim, στο πρόσωπο των ίδιων των μουσικών της West Eastern Divan Orchestra και του γιου του, Michael Barenboim, συνεχιστή του οράματός του.

Εστιάζοντας στην Τέχνη και βραβεύοντας τον κορυφαίο πιανίστα και μαέστρο Daniel Barenboim, μια από τις πιο επιδραστικές μορφές της διεθνούς μουσικής σκηνής, πραγματοποιήθηκε την Τρίτη 11 Οκτωβρίου, στο εμβληματικό μνημείο της Ροτόντας στη Θεσσαλονίκη, η τελετή απονομής του τρίτου Βραβείου Θεοφανώ. Την εκδήλωση τίμησαν με την παρουσία τους η Πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας, Κατερίνα Σακελλαροπούλου, και ο πρωθυπουργός της Ελλάδας, Κυριάκος Μητσοτάκης, καθώς και κορυφαίες προσωπικότητες από όλη την Ευρώπη.

Η Πρόεδρος της Δημοκρατίας, Κατερίνα Σακελλαροπούλου, αναφερόμενη στο κύρος και στην εμβέλεια της προσωπικότητας του βραβευμένου, είπε ότι «είναι ταυτόχρονα ένας μεγάλος ανθρωπιστής, ένας γενναίος διανοούμενος, ένας βαθύτατα δημοκρατικός πολίτης. Μια πληθωρική, ασυνήθιστη φυσιογνωμία, όχι μόνο προικισμένη με εξαιρετικά χαρίσματα –τέλεια μνήμη, λαμπρή δεξιοτεχνία, ακαταμάχητο τρόπο να κερδίζει το κοινό, αλλά κυρίως απεριόριστη αγάπη για τη μουσική, “τη μουσική σαν τρόπο ζωής”, όπως λέει–, αλλά και ικανή να αψηφήσει και να υπερβεί συμβάσεις και εμπόδια. Γιατί ο Ντάνιελ Μπάρενμποϊμ δεν δίστασε ποτέ να εκφράσει ιδιαίτερα θαρραλέες απόψεις».

Στη συνέχεια, ο πρόεδρος της Διοικούσας Επιτροπής του Ιδρύματος Θεοφανώ, Σταύρος Ανδρεάδης, αναφέρθηκε στο δημιούργημα του Daniel Barenboim, την West-Eastern Divan Orchestra, τους μουσικούς της ως τους ανθρώπους που κάνουν πράξη το όραμα του μαέστρου, και τόνισε τον ρόλο της Τέχνης να λειτουργήσει ως πλατφόρμα διαλόγου: «Η μουσική χτίζει γέφυρες και καταργεί εμπόδια που θεωρούνται ανυπέρβλητα, έχει τη δύναμη να προσεγγίσει και να αναδείξει μια θεμελιώδη και απαραίτητη για τον σημερινό κόσμο αξία: τη συνειδητοποίηση της κοινής μας ανθρωπότητας».

Μιλώντας για το σκεπτικό του φετινού βραβείου, ο πρόεδρος της Συμβουλευτικής Επιτροπής, Herman Count Van Rompuy, ανέφερε μεταξύ άλλων: «Ο Daniel Barenboim έχει διάφορες υπηκοότητες, αλλά πάνω απ’ όλα είναι κάτοχος του Διαβατηρίου της Ανθρωπότητας (…). Μιλά πολλές γλώσσες, αλλά χρησιμοποιεί περισσότερο απ’ όλες την παγκόσμια γλώσσα της μουσικής». Τόνισε, επίσης, τη σημασία και τον συμβολισμό της West-Eastern Divan Orchestra, λέγοντας ότι «Πρόκειται για τη μουσική και την πολιτισμική ανταλλαγή, για τη συνάντηση και τον διάλογο μεταξύ Παλαιστινίων και Ισραηλινών».

Παραλαμβάνοντας το βραβείο εκ μέρους του πατέρα του και πλαισιωμένος από τους μουσικούς της ορχήστρας, ο Michael Barenboim είπε χαρακτηριστικά: «Ως μέλη αυτής της ομάδας, καθένας και όλοι μαζί οι μουσικοί γίνονται το παράδειγμα ανοιχτών οριζόντων, διαλόγου και θέλησης να ακούσουμε ο ένας τον άλλο. Ιδιαιτέρως για τη Μέση Ανατολή, αυτό δεν αφορά τη συμφωνία ή διαφωνία με το αφήγημα κάποιου που έχει διαφορετική υπηκοότητα, διαφορετικές πολιτικές πεποιθήσεις ή διαφορετική προσωπική ιστορία και καταγωγή. Αφορά την αδήριτη ανάγκη να αποδεχθούμε το δικαίωμα αυτής της διαφορετικότητας. Υπό αυτή την έννοια, κάθε συναυλία της ορχήστρας προσκαλεί το κοινό σε αμοιβαία κατανόηση. Αυτό το πνεύμα μάς κάνει όλους να αισθανόμαστε εξαιρετική τιμή για την αναγνώρισή μας με την απονομή αυτού του βραβείου».

Από τη φετινή τελετή απονομής δεν θα μπορούσε να λείπει η ίδια η μουσική: η εξαιρετική εμφάνιση οκταμελούς σχήματος της West-Eastern Divan Orchestra με μουσικούς επί σκηνής από το Ισραήλ, την Παλαιστίνη και χώρες της Μέσης Ανατολής συγκίνησε ιδιαίτερα και μετέφερε με τον πιο ηχηρό και ουσιαστικό τρόπο τον συμβολισμό και το νόημα της φετινής βράβευσης. Τη μουσική πλαισίωσε το έργο του Costa Picada, ενός Έλληνα εικαστικού καλλιτέχνη που εξερευνά τη σχέση της Τέχνης με την επιστήμη, τη θεραπευτική επίδραση της Τέχνης και την άρρηκτη σχέση της φύσης με την ίδια τη ζωή.

Ο ίδιος ο Daniel Barenboim παρακολούθησε την Τελετή διαδικτυακά και μετέφερε το δικό του ιδιαίτερο μήνυμα: «Είμαι βαθιά συγκινημένος για την τιμή που μου έγινε με την απονομή του Βραβείου Αυτοκράτειρα Θεοφανώ. Λυπήθηκα πολύ που δεν μπόρεσα να παραβρεθώ χθες στην τελετή, στην ιστορική Ροτόντα της Θεσσαλονίκης, αλλά είμαι ευγνώμων στον γιο μου, Michael Barenboim, και στους μουσικούς του συνόλου West-Eastern Divan Ensemble, οι οποίοι παρέλαβαν το βραβείο εκ μέρους μου και εκ μέρους κάθε μουσικού της ορχήστρας West-Eastern Divan Ensemble και ευχαρίστησαν το Ίδρυμα Αυτοκράτειρα Θεοφανοώ με τα λόγια και τη μουσική τους».

Τη βράβευση τίμησαν με την παρουσία τους κορυφαίες προσωπικότητες από την Ευρώπη, όπως η Rita Süssmuth, πρ. πρόεδρος της ηερμανικής Βουλής, ο Sir Ivan Rogers, πρ. πρεσβευτής της Αγγλίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση, και η Maria Luisa Poncela, πρ. υφυπουργός Εμπορίου και γενική γραμματέας Έρευνας, Τεχνολογίας και Καινοτομίας της Ισπανίας. Σε αυτήν παραβρέθηκαν, επίσης, η υπουργός Πολιτισμού και Αθλητισμού, Λίνα Μενδώνη, ο υφυπουργός Εσωτερικών αρμόδιος για θέματα Μακεδονίας - Θράκης, Σταύρος Καλαφάτης, ο δήμαρχος Θεσσαλονίκης,  Κωνσταντίνος Ζέρβας, ο διευθύνων σύμβουλος της Eurobank, Φωκίων Καραβίας, ο πρόεδρος της Aegean Airlines, Ευτύχιος Βασιλάκης, και άλλοι πολλοί. Την παρουσίαση της τελετής απονομής έκανε ο δημοσιογράφος και διευθυντής της εφημερίδας «Καθημερινή», Αλέξης Παπαχελάς.

Χορηγός της τελετής απονομής για τρίτη χρονιά, ο διευθύνων σύμβουλος της Eurobank, Φωκίων Καραβίας, δήλωσε για το βραβείο: «Φέτος τιμάται ένας πολύτιμος σύμμαχος της παγκόσμιας ειρήνης, οραματιστής της Τέχνης, που συνδύασε τη δύναμη της μουσικής με τη δυνατότητα ειρηνικής συνύπαρξης των λαών. Η Eurobank στηρίζει θεσμούς, όπως το Βραβείο Αυτοκράτειρα Θεοφανώ, που προάγουν την ενίσχυση του κοινού καλού, καθώς η συλλογικότητα και η επιδίωξη ισόνομης ευημερίας είναι άμεσα συνδεδεμένες με τις επιχειρηματικές προτεραιότητες και τη στρατηγική μας και στο κρίσιμο πεδίο της Εταιρικής Κοινωνικής Ευθύνης».

Το Βραβείο Αυτοκράτειρα Θεοφανώ απονέμεται κάθε χρόνο από το ομώνυμο Ίδρυμα Θεοφανώ - Theophano Foundation, ως διάκριση και χωρίς χρηματικό αντίτιμο, μέσα από μια διαδικασία αξιολόγησης των υποψηφιοτήτων από τα δύο βασικά όργανα του Ιδρύματος, τη Συμβουλευτική και τη Διοικούσα Επιτροπή.

Τη φετινή τελετή απονομής μπορεί να παρακολουθήσει κανείς στην ιστοσελίδα του Ιδρύματος www.theophano.eu.

ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ:

Βίκη Παπαδημητρίου, Project Coordination | E: info@theophano.eu | T: 6937 229858 | www.theophano.eu

ΑΥΤΟΚΡΑΤΕΙΡΑ ΘΕΟΦΑΝΩ

Η Αυτοκράτειρα Θεοφανώ, που δίνει έμπνευση σε αυτό το εγχείρημα, είναι μια ιστορική προσωπικότητα της Ευρώπης, η οποία έπαιξε σημαντικό ρόλο στην εξέλιξή της κατά τον 10ο αιώνα μ.Χ.

Υπήρξε ανιψιά του αυτοκράτορα Ιωάννη Α’ Τσιμισκ,  νυμφεύθηκε τον Όθωνα Β’ και στέφθηκε από κοινού με αυτόν αυτοκράτειρα της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας. Μετά τον θάνατό του, διατήρησε η ίδια τον τίτλο της αυτοκράτειρας. Η ιστορική της παρουσία στη Δυτική Ευρώπη, η οποία στόχευε στη βελτίωση των σχέσεων μεταξύ Ανατολής και Δύσης, συνέβαλε καθοριστικά στην πολιτιστική αναγέννηση του δυτικοευρωπαϊκού χώρου, τόσο μεταλαμπαδεύοντας στη Δύση τον σημαντικό ρόλο των γυναικών στη βυζαντινή κοινωνία όσο και μεταφέροντας επιρροές της ακμάζουσας Βυζαντινής Αυτοκρατορίας σε ό,τι αφορά στην παιδεία, τις Τέχνες, το εμπόριο, την υγεία και αναβαθμίζοντας το κύρος της πολιτικής διακυβέρνησης έναντι της στρατιωτικής.

Βρίσκεται θαμμένη στον Καθεδρικό Ναό του St. Pantaleon στην Κολωνία (Γερμανία).


ΜΝΗΜΕΙΟ ΡΟΤΟΝΤΑΣ

To εμβληματικό μνημείο της Θεσσαλονίκης ιδρύθηκε στις αρχές του 4ου μ.Χ. αιώνα, στο μεταίχμιο δηλαδή του ειδωλολατρικού με τον χριστιανικό κόσμο, πιθανότατα ως ναός της αρχαίας λατρείας ή ως μαυσωλείο του Μ. Κωνσταντίνου (306-337 μ.Χ.). Το κυκλικό και στεγασμένο με θόλο επιβλητικό κτήριο έχει ύψος 29,80 μ., διάμετρο 24,50 μ., πλάτος τοίχων 6,30 μ. και μπορεί αρχιτεκτονικά να συγκριθεί μόνο με το Πάνθεον στη Ρώμη. Λίγο μετά την ανέγερσή της και μέσα στα πρώτα χρόνια της υπερχιλιετούς Βυζαντινής Αυτοκρατορίας (330-1453), η Ροτόντα μετατράπηκε σε ναό της χριστιανικής λατρείας με την προσθήκη Ιερού Βήματος στα ανατολικά. Το εσωτερικό κοσμείται με μοναδικής τέχνης και ομορφιάς εντοίχια ψηφιδωτά (4ος-6ος αι.). Υπήρξε μητρόπολη της Θεσσαλονίκης από το 1524 έως το 1591, οπότε μετατράπηκε από τους Οθωμανούς κατακτητές σε τζαμί, χρήση που διατήρησε μέχρι την απελευθέρωση της πόλης, το 1912. Η αφιέρωσή του έκτοτε στον Άγιο Γεώργιο οφείλεται στη γειτονική, μικρή, ομώνυμη εκκλησία. Ο ψηφιδωτός διάκοσμος της Ροτόντας συγκαταλέγεται στα αριστουργήματα της Τέχνης της Ύστερης Αρχαιότητας.