Μεγάλο τείχος των κλασικών χρόνων, το οποίο ορίζει και προστατεύει τη βόρεια όψη μνημειακού οικοδομήματος, που ερμηνεύεται ως το ανάκτορο της τελευταίας βασιλικής δυναστείας της Αρχαίας Πάφου, έφεραν στο φως οι ανασκαφές του Πανεπιστημίου Κύπρου στην Παλαίπαφο, σε μικρή απόσταση ανατολικά του ιερού της Παφίας Αφροδίτης.

Το τείχος, η τοιχοδομία του οποίου είναι εξαιρετικής ποιότητας και σώζεται σε ύψος πέραν του ενάμισι μέτρου, αναπτύσσεται σε όλο το μήκος της βόρειας πλαγιάς του οροπεδίου του Χατζηαπτουλλά και ξεπερνά τα 80 μέτρα.

Πρόκειται για ένα σύνθετο έργο αμυντικής αρχιτεκτονικής, το οποίο αποτελείται από ένα βασικό τείχος πλάτους τριών μέτρων, στο οποίο εδράζονται στενές και μακριές αντηρίδες που φτάνουν στην άκρια της πλαγιάς. Μέχρι στιγμής έχουν εντοπισθεί δυο άνδηρα, αλλά φαίνεται να υπάρχει και τρίτο πιο χαμηλά, γεγονός που επιβεβαιώνει ότι όλη η φυσική κλιτής είχε ενσωματωθεί σε αυτό το μεγαλόπνοο έργο.

Τα διαμερίσματα που δημιουργούνται ανάμεσα στις αντηρίδες και τα άνδηρα δεν είναι νεκροί χώροι, αφού εκεί φιλοξενούνται οι αποθήκες και οι βιοτεχνικές εγκαταστάσεις του ανακτόρου. Η αποστολή έχει συλλέξει μεγάλο αριθμό θραυσμάτων από αποθηκευτικά αγγεία (ντόπια και εισηγμένα) και εντόπισε κατά θέση δύο πίθους, καθώς και λίθινους αγωγούς και λεκάνες. Στους τοίχους σώζονται κονιάματα, ενώ σε κάποια διακρίνεται ακόμη και χρώμα.

Η ανασκαφική έρευνα, υπό τη διεύθυνση της καθηγήτριας Μαρίας Ιακώβου, διήρκεσε πέντε εβδομάδες. Στόχος του αρχαιολογικού προγράμματος Παλαιπάφου, το οποίο διευθύνει η κα Ιακώβου, είναι η αποσαφήνιση του αστικού ιστού της πρωτεύουσας του βασιλείου της Αρχαίας Πάφου που αναπτύσσεται στα οροπέδια γύρω από το ιερό της Αφροδίτης.