Τον σκότωσαν «για 8οο ευρώ»….Συγνώμη ,αλλά τι θα πει αυτό ; Δηλαδή ,αν τον σκότωναν για περισσότερα ,για 2000 ευρώ ,ας πούμε ,τότε θα τους…  καταλαβαίναμε; Μήπως αν τον σκότωναν για  30  000 ευρώ θα ζητούσαμε από τους δικαστές  να τους αναγνωρίσουν…ελαφρυντικά ; Η  και την  απαλλαγή τους ; Με τα ευρώ μετράμε πλέον του φόνους;

  Δεν είναι βέβαια  η πρώτη φορά ,που λέγονται και γράφονται τέτοια πράγματα.  Πόσες φορές δεν διαβάζουμε ,δεν  ακούμε σε μέσα ενημέρωσης τέτοια πράγματα  : «Σκότωσαν ηλικιωμένη για 150 ευρώ»… «  για 100  ευρώ  σκότωσαν τον άτυχο  περιπτερά»…

  Ας τελειώσει ,όμως ,κάποτε αυτή η συσχέτιση δολοφονιών με τα  ευρώ. Αυτό το «για» (τόσα  ευρώ). Η αφαίρεση ζωής δεν έχει τίποτε να κάνει με τα προσδοκώμενα ή τα  εισπραττόμενα  «κέρδη» των φονιάδων. Περνάει ύπουλα από υπόγειες διαδρομές , και ,εννοείται, χωρίς τη θέληση του δημοσιογραφικού ρεπορτάζ ,κάποια «μηνύματα»  σ’ ένα συλλογικό υποσυνείδητο αυτό το «για». Εμπεδώνεται στο  κοινωνικό  πεδίο ,ένας συσχετισμός  φόνου – χρήματος ,που μπορεί ,αν «καθιερωθεί» να είναι   εξαιρετικά επικίνδυνος εκεί  όπου οι εγκληματικές συμπεριφορές  γίνονται έτσι κι’ αλλιώς  «ρουτίνα» -  μία «ρουτίνα»  που  μπορεί καταλήγει τελικώς να μην σοκάρει ιδιαιτέρως το κοινό παρά μόνο, αν το «για» αφορά πολύ μικρά χρηματικά ποσά.