Στη θλίψη και το πένθος έχει βυθιστεί η τοπική κοινωνία της Αριδαίας, στην Πέλλα, μετά τον θάνατο του διευθυντή του 3ου Δημοτικού Σχολείου, Συμεών Σωτηριάδη, ο οποίος έχασε τη ζωή του ανήμερα της ονομαστικής του εορτής, όταν παρασύρθηκε από φορτηγό έξω από το σχολικό κτίριο νωρίς το πρωί σήμερα.

Άνθρωποι που τον γνώριζαν και συνεργάστηκαν μαζί του, τόσο στον τομέα της εκπαίδευσης όσο και στον τομέα της Τοπικής Αυτοδιοίκησης -διετέλεσε δύο φορές πρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου Αλμωπίας-, είναι συντετριμμένοι και αδυνατούν να συνειδητοποιήσουν αυτό που συνέβη.

«Είναι μια πολύ δύσκολη στιγμή, έχουν σβήσει τα πάντα γύρω μου και δεν μπορώ να σκεφτώ τίποτα, δεν μπορώ να πιστέψω αυτό που συνέβη», ανέφερε συντετριμμένος στο grtimes ο Παύλος Κοροσίδης, υποδιευθυντής του 3ου Δημοτικού Σχολείου Αριδαίας, το οποίο με απόφαση του δημάρχου, Χρήστου Μπάτση, δεν λειτούργησε σήμερα λόγω πένθους.

«Αφιέρωσε όλη του τη ζωή στην εκπαίδευση και στα παιδιά. Ήταν ένας διδάσκαλος για όλους μας. Έδειχνε ενδιαφέρον για οποιοδήποτε θέμα. Από το πιο σημαντικό μέχρι το πιο ασήμαντο. Γι’ αυτό και η κατάσταση εδώ πλέον είναι εξωφρενική. Έχει ξεφύγει από τη διαχείρισή μας, ήταν ο ηγέτης μας. Ήμασταν όλοι μια αγκαλιά», πρόσθεσε ο υποδιευθυντής του σχολείου.

Σε ερώτηση για το πώς ακριβώς συνέβη το τραγικό περιστατικό, ο κ. Κοροσίδης σημείωσε πως «κανείς δεν έχει καταλάβει. Ήταν σκοτάδι, δεν είχε ξημερώσει ακόμα. Προσερχόταν στο σχολείο όταν συνέβη. Δεν ξέρω, δεν μπορώ να το διανοηθώ, να το συνειδητοποιήσω».

Σχετικά με το διάστημα που το σχολείο θα παραμείνει κλειστό, ο υποδιευθυντής σημείωσε πως «θα υπάρξει αίτημα να μείνει κλειστό και τη Δευτέρα. Πρέπει να δούμε ψυχολόγους, να διαχειριστούμε την κατάσταση».


Σαν σήμερα κηδεύτηκε η μητέρα του

Ένας από τους ανθρώπους που τον γνώριζε καλά ήταν και ο δήμαρχος Αλμωπίας, Χρήστος Μπάτσης, ο οποίος με μια σπαρακτική αποχαιρετιστήρια ανάρτηση αποκάλυψε και άλλες πτυχές αυτού του δράματος που εκτυλίχθηκε σήμερα στην Αριδαία.

Συγκεκριμένα στο μήνυμά του ο κ. Μπάτσης έγραψε:

«Την ημέρα της ονομαστικής σου εορτής, την ημέρα που σαν σήμερα κηδέψαμε τη μητέρα σου, αυτή την ημέρα, μας άφησες για το αιώνιό σου ταξίδι.

Η προσφορά σου στη σχολική κοινότητα,

Η προσφορά σου στην τοπική αυτοδιοίκηση,

Η προσφορά σου στην κοινωνία,

Η προσφορά σου στην εκπαίδευση,

Η προσφορά σου στη νεολαία θα μείνει αξέχαστη.

Τέτοιες στιγμές τα λόγια είναι περιττά.

Σίμο, μας άφησες νωρίς, καλό παράδεισο».

Συντετριμμένος από την ξαφνική απώλεια είναι και ο πρώην πρόεδρος του Συλλόγου Γονέων και Κηδεμόνων του 3ου Δημοτικού Σχολείου Αριδαίας, Δημήτρης Δοϊνάκης, ο οποίος επί τέσσερα συναπτά έτη είχε στενή συνεργασία με τον 64χρονο εκπαιδευτικό.

«Είχαμε εξαιρετική συνεργασία. Καθόμασταν μαζί, θέταμε όλα τα ζητήματα που απασχολούσαν την κοινότητα του σχολείου, τα βάζαμε σε μια σειρά και βρίσκαμε λύσεις. Ήταν άτομο που άκουγε και άκουγε γιατί ήθελε να επιλύει τα προβλήματα και να υλοποιεί τις λύσεις που βρίσκαμε. Επρόκειτο για ένα πολύ δραστήριο άτομο, πολύ γνωστό στην Αριδαία. Είμαστε όλοι συγκλονισμένοι. Προσπαθούμε να χωνέψουμε αυτό που συνέβη», είπε χαρακτηριστικά στο grtimes, ο κ. Δοϊνάκης.

«Εγώ είχα δύο παιδιά στο σχολείο και ποτέ δεν γύρισε κανένα στο σπίτι αναφέροντας πως κάτι άσχημο συνέβη. Ήταν άνθρωπος δραστήριος, που ενδιαφερόταν και για την περιοχή, καθώς είχε διατελέσει πρόεδρος του δημοτικού συμβουλίου», συμπλήρωσε.


«Σκοτώθηκε ακαριαία»

«Συνήθως πάρκαρε το αυτοκίνητό του σε μια κάθετη οδό που βρίσκεται κοντά στο σχολείο. Σήμερα, άγνωστο γιατί, αποφάσισε να το αφήσει στον επίμαχο δρόμο όπου συνέβη το μοιραίο.

Στη συνέχεια προσπάθησε να περάσει απέναντι κι εκείνη την ώρα συνέβη το περιστατικό.

Όπως δε μου μεταφέρθηκε, δεν πρόλαβε κανείς να τον βοηθήσει. Ο άνθρωπος σκοτώθηκε ακαριαία και πριν φτάσει το ασθενοφόρο», πρόσθεσε.

Σε ερώτηση για την επικινδυνότητα του συγκεκριμένου δρόμου, ο πρώην πρόεδρος του Συλλόγου Γονέων και Κηδεμόνων του 3ου Δημοτικού Σχολείου Αριδαίας υπογράμμισε πως «δεν υπάρχει σχολικός τροχονόμος ούτε και φωτεινός σηματοδότης. Πρόκειται για δρόμο διπλής κατεύθυνσης, ο οποίος περνά μπροστά από την κεντρική είσοδο του σχολείου και στην προέκτασή του φτάνει μέχρι τα λουτρά Πόζαρ. Συνήθως οι οδηγοί δεν τρέχουν, διότι εκτός από τη διάβαση, υπάρχουν και γονείς που σταθμεύουν για λίγα λεπτά προκειμένου να αφήσουν τα παιδιά τους στο σχολείο. Αυτό που συνέβη είναι δύσκολο να εξηγηθεί».