Η Ικαρία είναι ένας ιδιαίτερα δημοφιλής προορισμός και είναι ξακουστή για τις παραλίες και τα πανηγύρια της.

Παράλληλα έχει γίνει διάσημη, επίσης, για τη μακροζωία των κατοίκων της.

Ωστόσο, οι θρύλοι που υπάρχουν στα βουνά και τα λαγκάδια της είναι κάτι που δεν γνωρίζουν πολλοί.

Η βρετανική εφημερίδα «Daily Mail», σε εκτενές δημοσίευμά της, εξυμνεί τα αντιπειρατικά σπίτια, τα οποία είναι χτισμένα κάτω από βράχους και δεν διακρίνονται από πουθενά, παρά μόνο αν βρεθείς μπροστά τους.

Τα ιστορικά αρχεία αναφέρουν ότι η πειρατεία μάστιζε την Ικαρία και άλλα νησιά του Αιγαίου από τον 1ο αιώνα π.Χ., αλλά τα πράγματα χειροτέρεψαν με το πέρασμα του χρόνου.

Επιδρομές στο νησί έγιναν τόσο υπό ρωμαϊκή όσο και υπό βυζαντινή κυριαρχία, ενώ τον 14ο αιώνα, αφού το νησί έγινε μέρος της Δημοκρατίας της Γένοβας, η πειρατεία έγινε τόσο έντονη, που οι ντόπιοι κατέστρεψαν τα λιμάνια τους για να αποτρέψουν τις επιδρομές. 

Μετά την ενσωμάτωση της Ικαρίας στην Οθωμανική Αυτοκρατορία, οι κάτοικοι της Ικαρίας αποφάσισαν να λάβουν μέτρα. Ο χαλαρός κανόνας των Οθωμανών ενθάρρυνε μόνο τους πειρατές να επιτίθενται και να κάνουν επιδρομές σε νησιά όπως η Ικαρία και οι ντόπιοι δεν είχαν πολλές επιλογές για να αντιμετωπίσουν την κατάσταση.

Έτσι, κατέστρεψαν τα λιμάνια τους και ανέβηκαν στα βουνά, φτιάχνοντας σπίτια κάτω από βράχους.

Όπως αναφέρει η Daily Mail στο αφιέρωμά της για τα φημισμένα «πειρατόσπιτα», πρόκειται για «κατοικίες αιώνων που χτίστηκαν κάτω από ογκόλιθους για να καμουφλαριστούν στο τοπίο, ώστε να μην μπορούν να εντοπιστούν από τους πειρατές από το Αιγαίο Πέλαγος.

Η ιδέα πίσω από τον σχεδιασμό αυτών των σπιτιών ήταν να ξεγελάσουν τους πειρατές και να νομίζουν ότι το νησί ήταν εντελώς ακατοίκητο. Mε το πέρασμα των χρόνων, το σχέδιο αποδείχθηκε ανθεκτικό και πολλά από αυτά τα συναρπαστικά μονοώροφα σπίτια -που βρίσκονται μακριά από την ακτή, κρυμμένα στα βουνά- παραμένουν και σήμερα.

Ως πρόσθετο μέτρο ασφαλείας, δεν είχαν καμινάδες, ώστε οι αναδυόμενες αναθυμιάσεις καπνού να μην μπορούν να προδώσουν τις τοποθεσίες τους.

Για να μην τραβήξουν την προσοχή στην παρουσία τους στο νησί, οι Ικαριώτες δεν κυκλοφορούσαν στο νησί κατά τη διάρκεια της ημέρας, αλλά μόνο κατά τη διάρκεια της νύχτας. Οι κάτοικοι του νησιού κατέστρεψαν επίσης τα λιμάνια τους για να εμποδίσουν τους πειρατές να ελλιμενίζονται.

Το τουριστικό γραφείο εξηγεί στη Daily Mail: «Κάθε σπίτι είχε το δικό του αγρόκτημα με καλλιέργειες και βρισκόταν σε απόσταση από τα άλλα σπίτια και μαζί δημιουργούσαν "γειτονιές"».

Κάποια σπίτια χτίστηκαν κατά τη διάρκεια της βυζαντινής κυριαρχίας (395 μ.Χ. έως 1453), αλλά ο πληθυσμός αποσύρθηκε πιο μαζικά σε αυτούς τους «μυστικούς οικισμούς» στα βουνά στις αρχές του 16ου αιώνα, όταν το νησί βρέθηκε υπό τον έλεγχο των Οθωμανών.

Οι Ικαριώτες συνέχιζαν να χτίζουν και να ζουν σε αντιπειρατικά σπίτια για περίπου τρεις δεκαετίες, μια περίοδο που είναι ευρέως γνωστή ως «πειρατική εποχή» ή «εποχή των πειρατών».