Πρωινό καθημερινής έξω από τη Μητρόπολη Αθηνών.

Άνθρωποι κάθε ηλικίας περιμένουν στωικά τη σειρά τους στην ελπίδα, στην παρηγοριά, στο θαύμα. Με μάτια κλειστά και με χείλη που τρεμοπαίζουν σαν κερί στέκουν μπροστά από τη θαυματουργή εικόνα της Παναγίας «Άξιον Εστί».

Το προσκύνημά τους μια ικεσία στο αδύνατο που η Χάρη Της μπορεί να κάνει δυνατό. Η εικόνα που αναπαριστά την Πάναγνη Θεοτόκο να κρατά τον Ιησού Χριστό (παιδί) στα δεξιά της αγκάλης της με το χέρι Του να εισχωρεί προς τον κόρφο της καρδιάς της είναι πολλά παραπάνω από το φανέρωμα της εξάρτησης της ανθρώπινης φύσης του Χριστού από την τροφό Μητέρα του. H πιο σημαντική εικόνα του Αγίου Όρους, που έχει εξέλθει μόνο επτά φορές από το Πρωτάτο των Καρυών (τον παλαιότερο ναό που βρίσκεται στο κέντρο της πρωτεύουσας του Αγίου Όρους και είναι αφιερωμένος στην Κοίμηση της Θεοτόκου), είναι «γεννημένη» από ένα θαύμα και προορισμένη γι’ αυτά... 

Μαρτυρίες πιστών

Τα θαύματα της εικόνας που μαρτυρούν οι πιστοί είναι αμέτρητα: Κάποιοι θεραπεύτηκαν από σοβαρές ασθένειες, άλλοι αισθάνθηκαν την παρουσία της Παναγίας σε πολύ δύσκολες στιγμές της ζωής τους, ενώ πολλοί είναι κι εκείνοι που λαμβάνουν μέσω της προσευχής δύναμη και κουράγιο για να αντεπεξέλθουν στα προβλήματα που αντιμετωπίζουν.

Οι θαυματουργές επεμβάσεις της Παναγίας απαντώνται σε διάφορες εποχές και καταγράφονται σε πολλά κείμενα. Ήταν το 1916, όταν έπειτα από μια παρατεταμένη ανομβρία ξεράθηκαν τα πάντα. Τότε οι Πατέρες αποφάσισαν να κάνουν μία λιτανεία, στην καρδιά του καλοκαιριού. Αφού η εικόνα μπήκε στο Πρωτάτο, ακριβώς μετά τη λιτανεία οι ουρανοί άνοιξαν και δεν σταμάτησε να βρέχει μέχρι η γη να ανακτήσει τη δύναμή της. Σχεδόν ένα χρόνο αργότερα, στις 14 Φεβρουαρίου του 1917, ακόμη ένα θαύμα καταγράφηκε από τον Ιερομόναχο Ιωάννη. Αποδέκτης του ο μοναχός Παντελεήμονας ο οποίος για πολύ καιρό είχε φρικτούς πόνους στο αριστερό του πόδι. Όταν ζήτησε τη βοήθεια της Παναγίας, έφταναν τέσσερα - πέντε βήματα για να απαλλαχθεί για πάντα από το μαρτύριό του. Οι πόνοι δεν εμφανίστηκαν ποτέ ξανά.

Σε ένα θαύμα αποδόθηκε και η σωτηρία ενός ακόμη Γέροντα, του γερο-Μελέτιου ο οποίος υπήρξε για πολλά χρόνια διακονητής στον ναό του Πρωτάτου. Κάποτε ο Γέροντας ταξίδευε με βάρκα από το Άγιον Όρος στη Θάσο με δύο λαϊκούς. Στο ταξίδι τους συνάντησαν θαλασσοταραχή. Ο Γέροντας, χωρίς να το αντιληφθεί, βρέθηκε στο νερό. Οι προσπάθειες των λαϊκών να τον σύρουν στη βάρκα απέτυχαν και ο Γέροντας κινδύνευε να πνιγεί. Τότε θυμήθηκε την Κυρά του, την Παναγία του «Άξιον Εστί», την οποίαν υπηρέτησε πιστά μια ολόκληρη ζωή. Με τις λίγες δυνάμεις που του είχαν απομείνει, φώναξε: «Παναγία μου, σώσε με! Χάνομαι». Η προσευχή του έφθασε αμέσως στον θρόνο της Αθωνίτισσας, πολυεύσπλαχνης και φιλάνθρωπης Παναγίας. Ούτε ο ίδιος κατάλαβε πότε και πώς βρέθηκε πάνω στη βάρκα. Η θάλασσα γαλήνεψε και όλοι έφτασαν στον προορισμό τους. Οι Θάσιοι θαύμασαν την πίστη του Γέροντα Μελετίου, μα περισσότερο τη δύναμη των πρεσβειών της Παναγίας, που έσωσαν τους επισκέπτες του νησιού τους «εκ βυθού θανάτου».

Ευωδία μύρου

Σε ένα θαύμα έχει αναφερθεί και ο (πιο) σύγχρονος Άγιος Παΐσιος, όταν ο ίδιος ασκήτευε στο Άγιον Όρος. Όταν σε μία από τις λιτανείες η εικόνα πέρασε το Κουτλουμούσι και πλησίαζε το Κελί του Αγίου Αλυπίου, σε απόσταση περίπου ενός χιλιομέτρου από το Κελί της Παναγούδας, όπου έζησε το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του ο άγιος, συνέβη το παρακάτω παράδοξο γεγονός, όπως το έχει διηγηθεί ο ίδιος: «Τη Δευτέρα της Διακαινησίμου καθόμουν στο Αρχονταρίκι και έλεγα την ευχή (πρόκειται για την προσευχή, “Κύριε Ιησού Χριστέ, Υιέ του Θεού Ελέησόν με”). Ξαφνικά αισθάνθηκα μια ευωδία, άλλο πράγμα! Βγήκα στον διάδρομο να δω από πού προέρχεται, πήγα στην Εκκλησία, τίποτα. Βγήκα έξω, στην αυλή. Η ευωδία ήταν πολύ πιο έντονη. Ακούστηκε να χτυπά το τάλαντο. Κοίταξα και είδα να κατεβαίνει προς τα κάτω η λιτανεία και κατάλαβα ότι προέρχεται από την εικόνα της Παναγίας».

Με αυτόν τον τρόπο ήθελε η Παναγία να δώσει την ευλογία Της στον Όσιο, ο οποίος τόσο την ευαρεστούσε με τη ζωή του. Την ίδια ανάβλυση μύρου αισθάνθηκαν πριν από μερικά χρόνια και οι μοναχές του μοναστηριού Paltin Petru Voda, στη Ρουμανία, με ένα αντίγραφο του «Άξιον Έστι», λίγο καιρό μετά την κοίμηση του πνευματικού της Μονής και ομολογητού Ιουστίνου Παρβού. Όπως χαρακτηριστικά έχουν γράψει οι ίδιες: «Ένα ένδοξο θαύμα συνέβη σήμερα στο μοναστήρι μας, με τη χάρη του αγαθού Θεού. Ένα θαύμα, το οποίο μας χαροποιεί και παρηγορεί τις καρδιές μας, αλλά ταυτόχρονα μας ανησυχεί. Σήμερα, 11 Ιανουαρίου 2014, η εικόνα της Μητέρας του Θεού, που φυλάσσεται στο καθολικό της Μονής, ανέβλυσε μύρο με τόση έντονη ευωδία, ώστε μπορούσες να την αισθανθείς τόσο εσωτερικά, μέσα στο ναό, όσο και εξωτερικά, στον περίγυρο της Εκκλησίας. Η εικόνα είναι ένα αντίγραφο της γνήσιας, θαυματουργού εικόνος «Άξιον Εστί” από το Άγιο Όρος, αγιογραφημένη με τον κόπο, την αγάπη και επιμέλεια των Ρουμάνων πατέρων του Άθω. Δόθηκε σε εμάς, τις μοναχές του Paltin Petru Voda, για να ανακουφίσει τον πόνο μας μπροστά στην απώλεια του γέροντά μας Ιουστίνου Παρβού και να είναι το στήριγμα και οδηγός μας στο μυστήριο της σωτηρίας…».

Και στη Ρωσία

Μεταξύ άλλων, αξιομνημόνευτη είναι μία αναφορά για τη θαυμαστή εμφάνιση tης εικόνας «Άξιον Εστί» στη Ρωσία. Στις αρχές του 21ου αιώνα, στην περιοχή Σαμάρα της επαρχίας Μπογκατόβσκι, στον ναό της Αγίας Σκέπης στο χωριό Μπελόβκα εμφανίστηκε ξαφνικά μια εικόνα της Παναγίας «Άξιον Εστίν». Σύμφωνα με τα λεγόμενα ου εφημέριου του ναού, ερέα Σεργκέι Ελτσενίνοβ, κανείς δεν μπόρεσε ποτέ να εξηγήσει το πώς εμφανίστηκε στον ναό η εικόνα ης Υπεραγίας Θεοτόκου.

Όπως χαρακτηριστικά έχει αναφέρει: «Ένα πρωί ανοίξαμε τον ναό και είδαμε μια μεγάλη εικόνα. Ήταν σκοτεινή, σχεδόν ολότελα μαυρισμένη, χωρίς κορνίζα. Κανείς από ους νεωκόρους του ναού δεν είχε να αναφέρει κάτι για την εμφάνισή της. Καθημερινά τελούσαμε την παράκληση. Φυσικά, ήμασταν χαρούμενοι, γιατί μια ακόμη εικόνα προστέθηκε στον ναό μας, όμως, με τον καιρό το περιστατικό άρχισε να ξεχνιέται. Αλλά πριν από τρία χρόνια σε μια απογευματινή ακολουθία στη γιορτή της Αγίας Τριάδος κάτι ασυνήθιστο συνέβη. Ήμουν στο ιερό, όταν ξαφνικά η εικόνα «Άξιον Εστί» άρχισε να ευωδιάζει. Ένα ασυνήθιστο άρωμα άρχισε να εξαπλώνεται στον ναό, το οποίο θύμιζε ανοιξιάτικα αγριολούλουδα, μόνο πολύ δυνατότερο. Οι λίγοι ενορίτες μας έκαναν σαν μικρά παιδιά… Στη συνέχεια, η μαύρη εικόνα άρχισε να “αυτοκαθαρίζεται”. Ήταν σαν ένα χέρι να παίρνει τα σκοτεινά χρώματα και να αποκαλύπτει τα λευκά, μπλε, ροζ και κόκκινα χρώματά της. Σύντομα, ήταν ήδη δυνατό να διαβαστεί το ειλητάριο (περγαμηνή), που κράταγε στο χέρι του το θείο βρέφος. Τότε, σύμφωνα με μια μαρτυρία, πραγματοποιήθηκε και η πρώτη θαυματουργή θεραπεία σε μία αλκοολική γυναίκα η οποία λίγους μήνες μετά αποκάλυψε τη βοήθεια που της είχε προσφέρει η Παναγία: «Όταν φίλησα την εικόνα της Μητέρας του Θεού “Άξιον Εστί”, ένιωσα ένα ζεστό ελαφρό χτύπημα, σαν από ρεύμα. Έμεινα έκπληκτη με αυτό, αλλά, όταν επέστρεψα σπίτι, από συνήθεια άνοιξα το ψυγείο και μόλις ακούμπησα ένα μπουκάλι, με συγχωρείτε, έκανα εμετό. Από τότε έχω μια δυνατή αποστροφή προς το αλκοόλ. Σχεδόν ένα χρόνο μετά, η ζωή μου άλλαξε εντελώς. Η Παναγία με βοήθησε να κερδίσω τη ζωή μου μαζί με τον σεβασμό των ανθρώπων...».

Δημοσιεύτηκε στην ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΙΝΗ στις 14/5