Συγκολνίζουν τα όσα λέει ο πατέρας του άτυχου 18χρονου που έχασε τη ζωή του σε τροχαίο στο Μπουρνάζι. Ο μαθητής της Γ΄Λυκείου επέβαινε σε μηχανή μαζί με έναν φίλο του όταν συγκρούστηκε με αυτοκίνητο και τραυματίστηκε θανάσιμα.

Η μηχανή συγκρούστηκε με διερχόμενο όχημα και κατέληξε πάνω σε κολώνα. Από τη σφοδρότητα της σύγκρουσης ο άτυχος Νίκος έχασε τη ζωή του.

Τα δύο παιδιά επέβαιναν σε μηχανή που δεν ήταν δική τους και, σύμφωνα με το ρεπορτάζ του Γιώργου Σόμπολου, τα στοιχεία της Αστυνομίας δείχνουν ότι ήταν κλεμμένη.

Ο πατέρας του 18χρονου πάντως αναφέρει πως ακόμη δεν έχει ξεκαθαρίσει αν η μηχανή ήταν κλεμμένη ή όχι ούτε σε ποιον ανήκε. Ζητά «να μάθει την αλήθεια».Τις συνθήκες κάτω από τις οποίες ο 18χρονος Νίκος έχασε τη ζωή του την περασμένη εβδομάδα. Όπως υποστηρίζει, ενδέχεται πριν το μοιραίο τροχαίο ένα περιπολικό να καταδίωκε τη μοτοσικλέτα στην οποία επέβαιναν ο γιος του και ο φίλος του.

Ωστόσο, η Αστυνομία αναφέρει πως ουδέποτε υπήρξε καταδίωξη.

«Μην ειδοποιήσετε τον πατέρα μου»

Ο πατέρας του νεαρού δεν αντέχει, λυγίζει» μπροστά στην κάμερα, μιλώντας για τις τελευταίες στιγμές του παιδιού του.

Ο μαθητής χτυπημένος βαριά, ζητούσε να μην ειδοποιήσουν τον πατέρα του για να μην τον βάλει σε ανησυχία.

«Είκοσι δευτερόλεπτα αργότερα αρχίζει να χάνει παλμούς... » είπε, μην μπορώντας να συγκρατήσει τα δάκρυά του

Ραγίζει καρδιές ο πατέρας του άτυχου Νίκου, του 18χρονου που χάθηκε σε τροχαίο στο Περιστέρι

Ο Νίκος ήταν ένα παιδί εργατικό που βοηθούσε τον πατέρα του στη δουλειά και δεν τους είχε απασχολήσει ποτέ. «Ηταν το καλύτερο παιδί στο σχολείο, ξέραμε πάντα πού βρίσκεται και τι κάνει», λέει ο πατέρας του, συμπληρώνοντας πως το παιδί του βοηθούσε άτομα με ειδικές ανάγκες.

Ραγίζει καρδιές ο πατέρας του άτυχου Νίκου, του 18χρονου που χάθηκε σε τροχαίο στο Περιστέρι.

Ο 18χρονος είχε σωθεί από βέβαιο θάνατο όταν ήταν μικρόςί


Ραγίζει καρδιές ο πατέρας του άτυχου Νίκου, του 18χρονου που χάθηκε σε τροχαίο στο Περιστέρι

«Ο γιος μου, όταν ήταν μικρός, 4,5 ετών, την ώρα που έβαζα τέντες στο σπίτι έπεσε από τον δεύτερο όροφο. Του κάναμε κρανιοτομή. Προσευχόμασταν και το παιδί σώθηκε. Τελικά, 18 χρόνων ο Θεός μου τον πήρε» λέει ο τραγικός πατέρας.