Ανοιχτή επιστολή στον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ έστειλαν οι εργαζόμενοι στα μεταλλεία στις Σκουριές και παραθέτουν τα αιτήματά τους.

Αναλυτικά η  επιστολή τους:

«Είναι τιμή μας που αναγνωρίζετε ότι εμείς οι κάτοικοι της Χαλκιδικής, οι εργαζόμενοι, σώσαμε τις Σκουριές»
Κύριε Πρόεδρε,

Εμείς, οι κάτοικοι της Χαλκιδικής, σας λέμε σήμερα σε κάθε τόνο ότι συμφωνούμε απόλυτα με όσα είπατε χθες στην Θεσσαλονίκη και αφορούν αποκλειστικά και μόνο εμάς και τις ζωές μας, γιατί:

1. Εμείς είμαστε αυτοί που σώσαμε τις Σκουριές. Εμείς είμαστε αυτοί που με τους αγώνες μας όλα αυτά τα χρόνια, δικαιωθήκαμε και σώσαμε τα Μεταλλεία Κασσάνδρας. Σώσαμε τις δουλειές μας, την αξιοπρέπειά μας, τον τόπο μας που ανέκαμψε και χιλιάδες κατοίκους της βόρειας Χαλκιδικής που έχουν ξανά προοπτική αποκλειστικά και μόνο μέσα από αυτό. Σώσαμε την ελπίδα για μας, τα παιδιά μας και τον τόπο μας.

2. Εμείς είμαστε αυτοί που σώζουμε κάθε μέρα τις Σκουριές. Γιατί για μας κύριε Πρόεδρε οι Σκουριές δεν είναι ένα σύμβολο, αλλά ο τόπος μας και οι δουλείες μας όπου πάμε κάθε μέρα, προστατεύοντας κύρια το περιβάλλον.

3. Μόνο ένας λαός που αγωνίζεται νικάει. Και γι’ αυτό νικήσαμε. Και νικάμε. Γιατί αγωνιζόμαστε δίκαια και τίμια. Και γιατί έχουμε στο πλευρό μας την πραγματική κοινωνία.

4. Μόνος ένας λαός που διεκδικεί νικάει. Και γι’ αυτό νικήσαμε. Νικήσαμε όταν το έργο μας προχώρησε. Νικήσαμε με τις αποφάσεις του ελληνικού κράτους. Νικήσαμε με την στήριξη όλων των αρμόδιων φορέων. Νικήσαμε μέσα από τα Ελληνικά Δικαστήρια. Νικήσαμε με το ΣτΕ. Νικήσαμε με τις 1.900 θέσεις εργασίας. Νικήσαμε με την επιστροφή των νέων στα χωριά μας. Με την οικονομική άνθιση. Με τα νέα μαγαζιά. Νικήσαμε με την ελπίδα που διεκδικήσαμε με δικαίους αγώνες όλα τα τελευταία χρόνια. Και αυτές τις νίκες δεν τις βάζουμε σε διαπραγμάτευση.

5. Κανένας αγώνας χαμένος. Και ειδικά ο αγώνας 1.900 ανθρώπων όχι κατά κάποιων αλλά ΥΠΕΡ του αυτονοήτου δικαιώματος στην αξιοπρέπεια. Στην αξιοπρέπεια να μένεις στην χώρα σου, να μένεις στο χωριό σου και να παλεύεις γι’ αυτό.

6. Χαμένοι είναι μόνο οι αγώνες που δεν δόθηκαν. Ο δικός μας ο αγώνας δεν πουλάει αλλά είναι αληθινός. Και θα παραμείνει. Γιατί εμείς οι κάτοικοι της Χαλκιδικής, οι Έλληνες πολίτες, οι εργαζόμενοι που δεν έχουν κεφάλαια οικόπεδα και ξενοδοχεία ή σύμβολα για να τους ζήσουν, δεν αγωνιζόμαστε για τους εαυτούς μας, αλλά για την ΕΛΠΙΔΑ στην περιοχή μας.

Γιατί κύριε Πρόεδρε δεν μπορούμε να ξεχάσουμε τι περάσαμε και πόσο μόνοι μείναμε να βλέπουμε τα χωριά μας να ερημώνουν.
Γιατί δεν μπορούμε να ξεχάσουμε το ποιοι είμαστε. Την ιστορία μας. Τους παππούδες και τους πατεράδες μας που μας μεγάλωσαν στα Μεταλλεία.
Δεν μπορούμε να ξεχάσουμε όλους αυτούς τους αγώνες που δώσαμε ενωμένοι, για να συνεχιστεί αυτή η ιστορία και να προστατεύσουμε αυτόν τον τόπο και το περιβάλλον.

Δεν μπορούμε να ξεχάσουμε τις μάχες που δώσαμε με την Αριστερά στο πλευρό μας.
Ούτε τον προκάτοχό σας να πρωταγωνιστεί σε αυτές.
Και γι’ αυτό δεν βάζουμε τίποτα από τα παραπάνω σε διαπραγμάτευση.

Λίγες ώρες πριν τις εκλογές:
Ρωτάμε πως είναι δυνατόν οι Σκουριές να μπαίνουν μπροστά, αλλά να μην γίνεται δεκτό από τον ΣΥΡΙΖΑ ούτε καν το αίτημά μας να μας ακούσει.
Όταν οι άλλες πολιτικές δυνάμεις του τόπου (εκτός από την Χρυσή Αυγή και τους ΑΝΕΛ που δε μας αφορούν) και μας βλέπουν και μας ακούν.
Ευχαριστούμε το ΚΚΕ, που ήρθε στα Μεταλλεία Κασσάνδρας για να δει την πραγματικότητα και να μιλήσει με τους εργαζόμενους. Ευχαριστούμε την Νέα Δημοκρατία, το ΠΑΣΟΚ, το Ποτάμι, το ΚΙΝΗΜΑ, που ήρθαν στις Σκουριές στην Ολυμπιάδα και το Στρατώνι για να μας ακούσουν.
Και ευχαριστούμε και εσάς προσωπικά κύριε Τσίπρα, γιατί πιστεύομε ακράδαντα ότι και τις Σκουριές θα σώσουμε και τους αγώνες μας θα δούμε να δικαιώνονται. Και τις 1.900 θέσεις εργασίας θα κρατήσουμε.
Για άλλη μια φορά λοιπόν θυμίζουμε ότι είμαστε ΕΔΩ και θα ΠΑΡΑΜΕΙΝΟΥΜΕ. Εμείς οι κάτοικοι της Χαλκιδικής, οι απλοί εργαζόμενοι.
Και έτσι θα σώσουμε για άλλη μια φορά και τις Σκουριές και τον τόπο μας.
Με τον αγώνα μας.
Γιατί δεν πρόκειται να επιτρέψουμε μετά από τόσες δίκαιες νίκες, αυτός ο αγώνας να πάει χαμένος».

Οι Πρόεδροι των Σωματείων Εργαζομένων στα Μεταλλεία Κασσάνδρας