Του Νίκου Σίμου-Εφημερίδα Παραπολιτικά


Η ανάδειξη του ΣΥΡΙΖΑ στην κυβέρνηση και η πτώση της Ν.Δ., της οποίας τα ποσοστά συνεχώς συρρικνώνονται, όπως δείχνουν οι δημοσκοπήσεις, έχουν προκαλέσει έντονο προβληματισμό, ο οποίος καταλήγει στη διερεύνηση των συνθηκών για ένα κεντροδεξιό μέτωπο, βάσει της λογικής ότι ο βασικός κυβερνητικός εταίρος καλύπτει τον χώρο της Κεντροαριστεράς.
Παρά το γεγονός ότι μέχρι σήμερα η όποια αναφορά στην Κεντροδεξιά αναδείκνυε ως πρωταγωνιστή για την ανασυγκρότησή της τον Κώστα Καραμανλή, εν τούτοις εδώ και αρκετό καιρό γίνονται ζυμώσεις, στις οποίες μετέχουν βουλευτές και της Ν.Δ. και του ΠΑΣΟΚ, με το ερώτημα να είναι ποιο θα πρέπει να είναι το αντίπαλο πολιτικό δέος απέναντι στον ΣΥΡΙΖΑ. Το ενδιαφέρον στοιχείο αυτών των υπόγειων ζυμώσεων είναι ότι το πρόσωπο που εκφέρει άποψη και του ζητείται η γνώμη δεν είναι άλλο από τον πρώην πρωθυπουργό Κώστα Σημίτη.

ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΕΣ

Η ανάμειξη αυτή του πρώην προέδρου του ΠΑΣΟΚ και πρώην πρωθυπουργού έχει διευκολυνθεί από το γεγονός ότι η κυβέρνηση Σαμαρά πριν από αρκετό καιρό, και μάλιστα όταν οι έξωθεν πιέσεις για την επίσπευση των μεταρρυθμίσεων και της εφαρμογής των συμφωνηθέντων εντείνονταν, είχε ανοίξει δίαυλο επικοινωνίας με τον Κώστα Σημίτη. Η επικοινωνία αυτή απέβλεπε κυρίως στην εκμετάλλευση των γνωριμιών του και της επιρροής του στο Βερολίνο, καθ’ όσον ο πρώην πρωθυπουργός, μαζί με τον αδελφό του, Σπύρο, θεωρείται ως ο κατ’ εξοχήν εκπρόσωπος της καγκελαρίας στην Ελλάδα. Οντως, ο κ. Σημίτης προσπάθησε να παράσχει βοήθεια στην κυβέρνηση Σαμαρά διότι αυτό θα ενίσχυε το προφίλ του προς τη γερμανική πλευρά ως του αξιόπιστου διαμεσολαβητή, αλλά και γιατί η πλευρά Σαμαρά και η πλευρά Σημίτη πίστευαν ότι έτσι θα ερέθιζαν και τον Κώστα Καραμανλή, ο οποίος τρέφει έντονη πολιτική αντιπάθεια στο πρόσωπο του Κώστα Σημίτη, ενώ διαφωνεί με τους χειρισμούς του Αντώνη Σαμαρά.

ΜΕΣΟΛΑΒΗΣΗ

Ενδεικτικό της στενής επαφής που είχε η κυβέρνηση Σαμαρά τους τελευταίους μήνες πριν από τις εκλογές με τον Κώστα Σημίτη, αλλά και της ενεργού ανάμειξής του μεσολαβητικά προς το Βερολίνο στις συνεννοήσεις που είχε η προηγούμενη κυβέρνηση με την τρόικα, είναι και το εξής γεγονός: Οτι η διαμόρφωση του περιεχομένου του περίφημου e-mail Χαρδούβελη, το οποίο η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ απέρριψε ως βάση διαπραγματεύσεων στις Βρυξέλλες, είχε γίνει σε συνεννόηση με τον Κώστα Σημίτη, ο οποίος γνώριζε τις διαθέσεις και τις απόψεις της Γερμανίας. Αλλωστε, είναι γνωστό ότι για την πιστή εφαρμογή των μνημονίων και την ικανοποίηση των συμβατικών όρων τους το Βερολίνο, που έχει και τον πρώτο λόγο στην οικονομική πολιτική της Ευρώπης, εμπιστεύεται το σημιτικό περιβάλλον. Εξ ου και είχε προηγηθεί η κυβέρνηση Παπαδήμου (τον οποίον εμπιστευόταν ο κ. Σημίτης), ενώ οι δύο επόμενοι υπουργοί Οικονομικών που χρησιμοποίησε η Ν.Δ. του Αντώνη Σαμαρά και ανέλαβαν να σηκώσουν το βάρος της εφαρμογής των μέτρων των συμβατικών υποχρεώσεων, πρώτα ο κ. Στουρνάρας και στη συνέχεια ο κ. Χαρδούβελης, ήταν στενοί συνεργάτες του πρώην πρωθυπουργού.

ΖΥΜΩΣΕΙΣ

Ο κ. Σημίτης, με την παρότρυνση των Γερμανών, όπως είναι φυσικό, ευνοεί τη διαμόρφωση ενός κεντροδεξιού σχήματος και γι’ αυτό υποκινεί τις συναντήσεις Νεοδημοκρατών βουλευτών, προσκείμενων στη σαμαρική πλευρά, και βουλευτών του ΠΑΣΟΚ, σε ένα πλαίσιο ζυμώσεων για τη δημιουργία ενός νέου φορέα. Αλλωστε, πιστεύει ότι κατ’ αυτόν τον τρόπο θα μπορέσει ίσως να προλάβει τον Κώστα Καραμανλή, μία κίνηση του οποίου ασφαλώς και θα συνήγειρε αμέσως τον χώρο και θα ανέτρεπε τα σχέδια που συζητούνται στις παραπάνω συνάξεις. Είναι προφανές ότι από αυτούς που συμμετέχουν από πλευράς Ν.Δ., αλλά και κυρίως από το σημιτικό περιβάλλον επιχειρείται να μην υπάρξει καμία διαρροή. Ομως, πληροφορίες αναφέρουν ότι στις ζυμώσεις αυτές βασικό ρόλο διαδραματίζει ο πρώην υπουργός και ανήκων στο σημιτικό περιβάλλον Μιχάλης Χρυσοχοΐδης, ο οποίος δεν είδε ευοδούμενες τις αρχηγικές βλέψεις του μέσα στο καταρρέον ΠΑΣΟΚ. Οι ίδιες πληροφορίες αναφέρουν ότι ενήμερη για τα όσα συμβαίνουν είναι, μέσω του κ. Χρυσοχοΐδη, η κ. Ντόρα Μπακογιάννη, ενώ δεν βλέπει αδιάφορα τις κινήσεις αυτές ο Κυριάκος Μητσοτάκης, ο οποίος με τις δηλώσεις του εναντίον του Προκόπη Παυλόπουλου διαφοροποιήθηκε από τον καραμανλισμό, προσβλέποντας σε έναν άλλο ρόλο και ίσως και σε άλλο φορέα.
Εκείνο που έχει ενδιαφέρον, δεδομένου ότι, όπως προαναφέρθηκε, οι σχετικές επαφές γίνονται μεταξύ Νεοδημοκρατών και βουλευτών του ΠΑΣΟΚ, είναι ποιο ρόλο τελικώς θα επιφυλάξει ο Κώστας Σημίτης στο Κίνημα. Κι αυτό διότι για έναν φορέα της Κεντροδεξιάς οραματίζεται το εκσυγχρονιστικό «Ποτάμι» ως βάση. Αλλωστε, η δημιουργία του «Ποταμιού» ήταν σημιτικής έμπνευσης, προκειμένου να διασωθεί ο χώρος του ελληνικού σοσιαλισμού, με τη λογική ότι, αφού το ΠΑΣΟΚ κατέρρεε, εξαιτίας της διαρροής ψηφοφόρων, θα έπρεπε να δημιουργηθεί ένα κομματικό ανάχωμα, το οποίο θα προσέλκυε τους διαρρέοντες.


Η πορεία της κυβέρνησης θα καθορίσει τις κινήσεις Καραμανλή
Η προοπτική ενός κεντροδεξιού φορέα από άλλο χώρο, και δη τον εκσυγχρονιστικό, ενδεχομένως να επηρεάσει τις εξελίξεις που αναμένονται από την πλευρά του Κώστα Καραμανλή και της μεγάλης Κοινοβουλευτικής Ομάδας που τον ακολουθεί. Κι αυτό διότι, ενώ είναι σαφές ότι διαφορετική και πολύ πιο μεγάλη απήχηση και επίδραση στην κοινωνία θα είχε ένα εγχείρημα από πλευράς Καραμανλή, εν τούτοις η ανάδειξη ενός κομματικού φορέα που θα διεκδικούσε κεντροδεξιό τίτλο ασφαλώς και θα προκαλούσε πρόβλημα σε μια, υπό τον κ. Καραμανλή, κεντροδεξιά ανασυγκρότηση. Βεβαίως, ο χρόνος φαίνεται να ευνοεί τις ζυμώσεις που γίνονται, τις οποίες προωθεί ο Κώστας Σημίτης. Κι αυτό διότι, ενώ αυτή η συγκεκριμένη πλευρά απλώς επιδιώκει να μπει στο πολιτικό παιχνίδι και σταδιακά να απαιτήσει πρωταγωνιστικό ρόλο, ανάλογα με την πολιτική συγκυρία, ανεξαρτήτως του τι κάνει ο Αλέξης Τσίπρας και ο ΣΥΡΙΖΑ, η οπτική του Κώστα Καραμανλή είναι διαφορετική. Με άλλα λόγια, για να ηγηθεί της ανασυγκρότησης της Κεντροδεξιάς θα πρέπει να έχει εξασφαλίσει ότι και ο ρόλος του δεν θα είναι ενός αρχηγού μιας αξιωματικής αντιπολίτευσης που θα λειτουργεί ως παρακολούθημα του νέου πρωθυπουργού. Υπό την έννοια αυτή, τις κινήσεις Καραμανλή θα τις προσδιορίσει και η πορεία της κυβέρνησης Τσίπρα, οι τυχόν κλυδωνισμοί και οι δυσκολίες της οποίας θα αποτελέσουν και το ευνοϊκό πολιτικό περιβάλλον για μια αυθεντική Κεντροδεξιά υπό τον σημερινό φυσικό ηγέτη της.