Ελληνικό: "Μου έγραφε εγώ είμαι πια ξοφλημένος" - Η μαρτυρία φίλης του 75χρονου, τι λέει για την υπογραφή που προσπάθησαν να αποσπάσουν (Βίντεο)
Γρίφος με δεκάδες αναπάντητα ερωτήματα για τους 3 θανάτους
Την ώρα που η οικιακή βοηθός της οικογένειας που ξεκληρίστηκε στο Ελληνικό δηλώνει αθώα, φίλοι του Μιχάλη Σιδηρόπουλου αναφέρουν ότι δεν την γνώριζαν και πως ο 78χρονος άρχισε να καταπέφτει σωματικά και ψυχολογικά το τελευταίο διάστημα
Σε θρίλερ εξελίσσεται η υπόθεση με τους θανάτους τριών μελών της οικογένειας Σιδηροπούλου στο Ελληνικό, όπου, μέσα σε 13 μέρες πέθαναν η μητέρα Κατερίνας Σιδηροπούλου, η κόρης Βέρα και ο γιος Μιχάλης. Το κεντρικό πρόσωπο στη μυστηριώδη υπόθεση, η οικιακή βοηθός, λίγο πριν καταθέσει στο Ανθρωποκτονιών για τους 3 θανάτους μέσα σε μόλις 13 ημέρες, περιέγραψε τα γεγονότα από τη δική της οπτική γωνία και προσπάθησε να δώσει απαντήσεις, σε μια σειρά από ερωτημάτων που έχουν δημιουργηθεί για το θανατικό στο Ελληνικό.
Διαβάστε: Ελληνικό: Μαρτυρία σοκ για το περίεργο επεισόδιο στο νοσοκομείο και η μυστήρια ενεργοποίηση ενός κινητού τηλεφώνου
Βασικό νέο στοιχείο είναι η αποκάλυψη που έκανε μία φίλη του άτυχου 75χρονου Μιχάλη Σιδηρόπουλου, η οποία μίλησε σήμερα (12.05.2025) στην εκπομπή Live News. Η γυναίκα έκανε λόγο για μία εύπορη, τριμελής οικογένεια στο Ελληνικό ξεκληρίστηκε μέσα σε δύο εβδομάδες.
Η μητέρα Κατερίνα Σιδηροπούλου, 98 ετών, πέθανε στις 15 Απριλίου με επίσημη αιτία θανάτου, σηπτική καταπληξία. Η κόρη Βέρα Σιδηροπούλου, 78 ετών, πέθανε έξι ημέρες μετά, στις 21 Απριλίου, με διαγνωσμένη πολυοργανική ανεπάρκεια και καρδιακή ανακοπή. Τέλος, ο γιος Μιχάλης Σιδηρόπουλος, 75 ετών, νεκρός στις 28 Απριλίου από καρδιακή ανακοπή.
Στενή φίλη του 75χρονου, η οποία είναι ανάμεσα στα άτομα που έστειλαν το email, μίλησε αποκλειστικά στο Live News. Στην αρχή αναφέρθηκε στη ζωή του Μιχάλη Σιδηρόπουλου.
«Εμένα ο Μιχάλης ήταν αγαπημένος μου φίλος, τον ξέρω από το 1986. Ο άνθρωπος είχε έρθει στην Ελλάδα να κάνει λίγο διακοπές. Δούλευε πάρα πολύ στον Καναδά. Έμεινε μερικά χρόνια στην Ελλάδα και μετά ξανά γύρισε για να δουλέψει εκεί. Ήταν από τους πιο έξυπνους ανθρώπους που γνωρίζω. Είχε ένα κάρο διπλώματα και διδακτορικό ως μηχανολόγος- ηλεκτρολόγος και ως οικονομολόγος. Χαρισματικός, έξυπνος, γενναιόδωρος. Αποφάσισε λοιπόν, κάποια στιγμή να γυρίσει στην Ελλάδα. Αυτό συνέβη πριν από 2 χρόνια περίπου», είπε αρχικά.
Η ίδια λέει ότι είχε διατηρήσει συχνή επικοινωνία με τον 75χρονο, όπου και της περιέγραψε την κατάσταση στην οποία βρήκε την μητέρα του και την αδελφή του όταν επέστρεψε από τον Καναδά.
«Είμαστε συνεχώς σε επαφή. Μάλιστα τα Χριστούγεννα, του είχα στείλει του λέω “Μιχάλη μου, έλα την Πρωτοχρονιά, να κόψουμε την πίτα, θα είμαστε 2-3 καλοί φίλοι”. Είχα καταλάβει εγώ, ότι ο άνθρωπος είχε πέσει σε βαθιά μελαγχολία, γιατί γύρισε από τον Καναδά που είχε τους φίλους του, τη ζωή του, το ωραίο του το σπίτι.
Λέει “74 χρονών είμαι ας γυρίσω πια στην πατρίδα”. Γυρίζει πίσω και βλέπει την αδερφή του, η οποία ήτανε πολύ ευκολόπιστο άτομο, την μάνα του, η οποία ήταν κατάκοιτη. Προσπαθούσε να αγοράσει, είχε σκεφτεί να αγοράσει ένα σπίτι για να πάει να μείνει κάπου αλλού μόνος του. Τον κατάπιε όμως, αυτή η κατάθλα του σπιτιού».
Στην συνέχεια η στενή φίλη του Μιχάλη Σιδηρόπουλου αναφέρει πώς η κατάσταση που επικρατούσε στο σπίτι της οικογένειάς του επηρέασε και τον ίδιο.
«Άρχισε δηλαδή, να αισθάνεται ότι τίποτα δεν έχει νόημα. Στο μήνυμα μου απάντησε “θα ήθελα πολύ να έρθω αλλά η αδερφή μου είναι στο νοσοκομείο γιατί της βάλανε βηματοδότη”. Μετά του έστελνα και άλλα μηνύματα “Μιχάλη μου να βρεθούμε”. Αυτός μου έγραφε “Εγώ είμαι πια ξοφλημένος”. Από κάποια στιγμή και μετά δεν έβγαινε καθόλου έξω, δεν ήθελε να δει κανέναν. Έτρωγε συνέχεια και κάπνιζε. Μπήκε 2 Μαρτίου στον Ερυθρό, τον θεραπεύσανε.
Βγήκε 12 Μαρτίου με κορονοϊό από τον Ερυθρό και ξανά μπήκε 15 Μαρτίου. Εγώ τον έψαχνα και δεν ήξερα που να τον βρω γιατί δεν απαντούσε πουθενά. Βρήκα στις 7 Απριλίου ότι είναι στον Ερυθρό. Πηγαίνω στον Ερυθρό και βλέπω μια άθλια κατάσταση. Έναν άνθρωπο με μούσια, έκανα 3 ώρες να τον ξυρίσω.
Έναν άνθρωπο σε κατάκλιση, στο πίσω μέρος του σώματός του είχε μια τρύπα. Του πάω σεντόνια, του πάω 4 μαξιλάρια, του πάω μαξιλαροθήκες γιατί τον είχανε σε ένα πλαστικό μαξιλάρι χωρίς μαξιλαροθήκη. Πάω επιθέματα. Βρίσκω γυναίκα. Αρχίζω να ειδοποιώ τους φίλους όλους για να μπορέσουμε να τι θα κάνουμε με αυτόν τον άνθρωπο που όλοι τον υπεραγαπούσαμε».
– Του είχανε κλέψει τα γυαλιά, του είχανε κλέψει τα κλειδιά, του είχανε κλέψει το κινητό.
-Από το νοσοκομείο του τα κλέψανε αυτά;
-Από το νοσοκομείο. Αφού του κλέψανε το κινητό, δεν θα μπορούσε να κάνει μεταφορά. Αυτός ο άνθρωπος είχε τα χρήματά του στην Αμερική και στον Καναδά και είχε κάποια κάρτα ίσως, που μετέφερε χρήματα σε αυτήν και από αυτήν έπαιρνε. Από ό,τι μας είπε αυτή η κάρτα θα μπορούσε να έχει κάπου 40 χιλιάδες δολάρια μέσα. Για να ενεργοποιηθεί η κάρτα έπρεπε να έχει το κινητό του. Το κινητό το είχανε κλέψει. Κάποια στιγμή εγώ στο νοσοκομείο όπου πήγαινα καθημερινώς, παρόλο το πρόβλημά μου πήγαινα κάθε μέρα για να πληρώνω τις αποκλειστικές.
Μια μέρα που πάω και έρχεται και μια φίλη του άλλη μαζί μου του λέω “Μιχάλη, για να πάρουμε την ίδια κάρτα του κινητού σου και να μπούμε μέσα πρέπει να μπορείς να υπογράψεις”.
Του σηκώνω το χέρι μου, το οποίο φορούσα και ένα άσπρο γάντι του λέω “μπορείς πάνω στο χέρι μου να κάνεις συμβολικά μια υπογραφή;“. Χωρίς στυλό, χωρίς τίποτα. “Να δούμε αν μπορείς να υπογράψεις”. Κάνει κάτι κινήσεις γιατί ο άνθρωπος καταρχήν, τα χέρια του και η φωνή του δεν βγαίνανε, δεν κουνιόντουσαν σχεδόν. Δίπλα ήταν η βοηθός που είχαμε και λέει “έχω ένα χαρτάκι και ένα μολύβι, προσπάθησε να δεις αν μπορείς να υπογράψεις εδώ”.
Αυτό που υπέγραψε ήταν μια γραμμή. Δεν μπορούσε ο άνθρωπος να κάνει τίποτα. Ακούει η διπλανή που είχε τον άντρα της δίπλα πάει στις νοσοκόμες και λέει “ελάτε, ελάτε, προσπαθούν να του πάρουν την υπογραφή για να του πάρουνε τα ακίνητα“. Εντωμεταξύ εγώ ήδη είχα ειδοποιήσει το 100. Έρχονται οι νοσοκόμοι, είχα ειδοποιήσει το 100 να έρθει για να κάνουμε αυτή την ιστορία να μου πάρουν κατάθεση να πάμε να πάρουμε το τηλέφωνο.
Έρχεται η νοσοκόμα που πάει στην κυρία δίπλα και αρχίζει και μου φωνάζει και μου λέει “δώσε μου το χαρτί, είσαστε αυτό, να σηκωθείτε να φύγετε από εδώ”. Της λέω “κορίτσι μου πρόσεξε πως μου μιλάς γιατί θα έχεις άσχημα ξεμπερδέματα“. Μου λέει “με απειλείτε;”. Λέω, σας προειδοποιώ. Έρχεται το 100, τους δίνω την ταυτότητά μου, τα πάντα.
-Ο Μιχάλης μίλησε; Είπε κάτι στους αστυνομικούς;
-Αφού ήτανε φυτό.
Ο Στέλιος Σούρλας σχολίασε πως η στενή φίλη δεν μίλησε για την ύπαρξη συμβολαιογράφου, όπως αναφέρουν άλλες μαρτυρίες. «Αν επιβεβαιωθεί η ύπαρξη συμβολαιογράφου, τότε μιλάμε για μία άλλη θεώρηση. Δεν υπήρχε νόημα για να μπει η υπογραφή στο χέρι», είπε ο Στέλιος Σούρλας.
Από την δική της πλευρά η οικιακή βοηθός, που είναι κεντρικό πρόσωπο στην υπόθεση και εξετάζεται από τις αρχές η πιθανότητα εμπλοκής της στους 3 θανάτους, δηλώνει αθώα και αναφέρει ότι φοβάται μήπως βρεθεί μπλεγμένη και κατηγορηθεί για δολοφονία.
Επαναλαμβάνει πως φρόντισε όσο κανείς άλλος τα 3 θύματα και πως δεν έκανε κάτι που να μετάνιωσε ούτε πριν, ούτε μετά τους θανάτους.
«Χωρίς να φταίω θα βρω τον μπελά μου. Τώρα δείχνουν στην τηλεόραση σαν να φταίω εγώ, γιατί πράγμα; Εγώ δουλεύω και σε ξενοδοχείο καμαριέρα, τι πράγμα είναι αυτό;», είπε μιλώντας στην εκπομπή.
Οι Αξιωματικοί του Ανθρωποκτονιών, που χειρίζονται την υπόθεση προσπαθούν να βρουν απαντήσεις σε μια σειρά από ερωτήματα, πολλά από τα οποία σχετίζονται με την οικιακή βοηθό.
Στο Live News είπε πως πήγε στην αστυνομία να παραδώσει τα κλειδιά αλλά δεν τα πήρε κανείς. Στη εκπομπή «Φως στο Τούνελ» με την Αγγελική Νικολούλη, που ανέδειξε το θέμα, είχε δώσει μια άλλη εκδοχή.
«Μπορώ εγώ να μένω εκεί. Υπάρχει πρόβλημα; Στο σπίτι εγώ μόνο έχω κλειδί και δεν θα το δώσω σε κανέναν το κλειδί». Σε άλλο σημείο είπε ότι αισθάνθηκε την υποχρέωση να διαφυλάξει τα αντικείμενα του σπιτιού, μέχρι να συναντηθεί με στενούς συγγενείς των θυμάτων.
«Γιατί θέλουν τα κλειδιά, η μία έχει μπει και ζητούσε την κιθάρα του κυρίου Μιχάλη και λέω ΄ποια είμαι εγώ να τα δίνω; Τι κάνω εγώ εδώ; Χωρίς να φταίω με βγάζουν δολοφόνο; Ξέρετε πόσο δουλεύω;», είχε πει.
Διαβάστε: Ελληνικό: Μαρτυρία σοκ για το περίεργο επεισόδιο στο νοσοκομείο και η μυστήρια ενεργοποίηση ενός κινητού τηλεφώνου
Βασικό νέο στοιχείο είναι η αποκάλυψη που έκανε μία φίλη του άτυχου 75χρονου Μιχάλη Σιδηρόπουλου, η οποία μίλησε σήμερα (12.05.2025) στην εκπομπή Live News. Η γυναίκα έκανε λόγο για μία εύπορη, τριμελής οικογένεια στο Ελληνικό ξεκληρίστηκε μέσα σε δύο εβδομάδες.
Η μητέρα Κατερίνα Σιδηροπούλου, 98 ετών, πέθανε στις 15 Απριλίου με επίσημη αιτία θανάτου, σηπτική καταπληξία. Η κόρη Βέρα Σιδηροπούλου, 78 ετών, πέθανε έξι ημέρες μετά, στις 21 Απριλίου, με διαγνωσμένη πολυοργανική ανεπάρκεια και καρδιακή ανακοπή. Τέλος, ο γιος Μιχάλης Σιδηρόπουλος, 75 ετών, νεκρός στις 28 Απριλίου από καρδιακή ανακοπή.
Ελληνικό: «Μου έγραφε εγώ είμαι πια ξοφλημένος» - Η μαρτυρία φίλης 75χρονου
Φίλοι του Μιχάλη Σιδηρόπουλου, είχαν αποστείλει ένα email στις 21/04/2025, την ημέρα θανάτου της μητέρας, στον υπουργό Υγείας, Άδωνι Γεωργιάδη, περιγράφοντας τα όσα έχουν συμβεί και ζητώντας βοήθεια.
Σε αυτό το email λένε πως ο Μιχάλης δεν μπορεί να μπει στους λογαριασμούς του για να πάρει χρήματα. Η ημερομηνία που έστειλαν το email ήταν η ημέρα θανάτου της μητέρας του, ενώ ο Μιχάλης ήταν στο νοσοκομείο.
«Δεν μπορώ να καταλάβω την χρησιμότητα αυτού του email», σχολίασε ο δικηγόρος των συγγενών των θανόντων, Στέλιος Σούρλας.
Στενή φίλη του 75χρονου, η οποία είναι ανάμεσα στα άτομα που έστειλαν το email, μίλησε αποκλειστικά στο Live News. Στην αρχή αναφέρθηκε στη ζωή του Μιχάλη Σιδηρόπουλου.
«Εμένα ο Μιχάλης ήταν αγαπημένος μου φίλος, τον ξέρω από το 1986. Ο άνθρωπος είχε έρθει στην Ελλάδα να κάνει λίγο διακοπές. Δούλευε πάρα πολύ στον Καναδά. Έμεινε μερικά χρόνια στην Ελλάδα και μετά ξανά γύρισε για να δουλέψει εκεί. Ήταν από τους πιο έξυπνους ανθρώπους που γνωρίζω. Είχε ένα κάρο διπλώματα και διδακτορικό ως μηχανολόγος- ηλεκτρολόγος και ως οικονομολόγος. Χαρισματικός, έξυπνος, γενναιόδωρος. Αποφάσισε λοιπόν, κάποια στιγμή να γυρίσει στην Ελλάδα. Αυτό συνέβη πριν από 2 χρόνια περίπου», είπε αρχικά.
Η ίδια λέει ότι είχε διατηρήσει συχνή επικοινωνία με τον 75χρονο, όπου και της περιέγραψε την κατάσταση στην οποία βρήκε την μητέρα του και την αδελφή του όταν επέστρεψε από τον Καναδά.
«Είμαστε συνεχώς σε επαφή. Μάλιστα τα Χριστούγεννα, του είχα στείλει του λέω “Μιχάλη μου, έλα την Πρωτοχρονιά, να κόψουμε την πίτα, θα είμαστε 2-3 καλοί φίλοι”. Είχα καταλάβει εγώ, ότι ο άνθρωπος είχε πέσει σε βαθιά μελαγχολία, γιατί γύρισε από τον Καναδά που είχε τους φίλους του, τη ζωή του, το ωραίο του το σπίτι.
Λέει “74 χρονών είμαι ας γυρίσω πια στην πατρίδα”. Γυρίζει πίσω και βλέπει την αδερφή του, η οποία ήτανε πολύ ευκολόπιστο άτομο, την μάνα του, η οποία ήταν κατάκοιτη. Προσπαθούσε να αγοράσει, είχε σκεφτεί να αγοράσει ένα σπίτι για να πάει να μείνει κάπου αλλού μόνος του. Τον κατάπιε όμως, αυτή η κατάθλα του σπιτιού».
Στην συνέχεια η στενή φίλη του Μιχάλη Σιδηρόπουλου αναφέρει πώς η κατάσταση που επικρατούσε στο σπίτι της οικογένειάς του επηρέασε και τον ίδιο.
«Άρχισε δηλαδή, να αισθάνεται ότι τίποτα δεν έχει νόημα. Στο μήνυμα μου απάντησε “θα ήθελα πολύ να έρθω αλλά η αδερφή μου είναι στο νοσοκομείο γιατί της βάλανε βηματοδότη”. Μετά του έστελνα και άλλα μηνύματα “Μιχάλη μου να βρεθούμε”. Αυτός μου έγραφε “Εγώ είμαι πια ξοφλημένος”. Από κάποια στιγμή και μετά δεν έβγαινε καθόλου έξω, δεν ήθελε να δει κανέναν. Έτρωγε συνέχεια και κάπνιζε. Μπήκε 2 Μαρτίου στον Ερυθρό, τον θεραπεύσανε.
Βγήκε 12 Μαρτίου με κορονοϊό από τον Ερυθρό και ξανά μπήκε 15 Μαρτίου. Εγώ τον έψαχνα και δεν ήξερα που να τον βρω γιατί δεν απαντούσε πουθενά. Βρήκα στις 7 Απριλίου ότι είναι στον Ερυθρό. Πηγαίνω στον Ερυθρό και βλέπω μια άθλια κατάσταση. Έναν άνθρωπο με μούσια, έκανα 3 ώρες να τον ξυρίσω.
Έναν άνθρωπο σε κατάκλιση, στο πίσω μέρος του σώματός του είχε μια τρύπα. Του πάω σεντόνια, του πάω 4 μαξιλάρια, του πάω μαξιλαροθήκες γιατί τον είχανε σε ένα πλαστικό μαξιλάρι χωρίς μαξιλαροθήκη. Πάω επιθέματα. Βρίσκω γυναίκα. Αρχίζω να ειδοποιώ τους φίλους όλους για να μπορέσουμε να τι θα κάνουμε με αυτόν τον άνθρωπο που όλοι τον υπεραγαπούσαμε».
«Αυτό που υπέγραψε ήταν μια γραμμή»
Ακόμη, η φίλη του 75χρονου περιέγραψε ένα περιστατικό και εξήγησε για ποιο λόγο είχε προσπαθήσει να πάρει τη υπογραφή του φίλου του όσο νοσηλευόταν στο νοσοκομείο.– Του είχανε κλέψει τα γυαλιά, του είχανε κλέψει τα κλειδιά, του είχανε κλέψει το κινητό.
-Από το νοσοκομείο του τα κλέψανε αυτά;
-Από το νοσοκομείο. Αφού του κλέψανε το κινητό, δεν θα μπορούσε να κάνει μεταφορά. Αυτός ο άνθρωπος είχε τα χρήματά του στην Αμερική και στον Καναδά και είχε κάποια κάρτα ίσως, που μετέφερε χρήματα σε αυτήν και από αυτήν έπαιρνε. Από ό,τι μας είπε αυτή η κάρτα θα μπορούσε να έχει κάπου 40 χιλιάδες δολάρια μέσα. Για να ενεργοποιηθεί η κάρτα έπρεπε να έχει το κινητό του. Το κινητό το είχανε κλέψει. Κάποια στιγμή εγώ στο νοσοκομείο όπου πήγαινα καθημερινώς, παρόλο το πρόβλημά μου πήγαινα κάθε μέρα για να πληρώνω τις αποκλειστικές.
Μια μέρα που πάω και έρχεται και μια φίλη του άλλη μαζί μου του λέω “Μιχάλη, για να πάρουμε την ίδια κάρτα του κινητού σου και να μπούμε μέσα πρέπει να μπορείς να υπογράψεις”.
Του σηκώνω το χέρι μου, το οποίο φορούσα και ένα άσπρο γάντι του λέω “μπορείς πάνω στο χέρι μου να κάνεις συμβολικά μια υπογραφή;“. Χωρίς στυλό, χωρίς τίποτα. “Να δούμε αν μπορείς να υπογράψεις”. Κάνει κάτι κινήσεις γιατί ο άνθρωπος καταρχήν, τα χέρια του και η φωνή του δεν βγαίνανε, δεν κουνιόντουσαν σχεδόν. Δίπλα ήταν η βοηθός που είχαμε και λέει “έχω ένα χαρτάκι και ένα μολύβι, προσπάθησε να δεις αν μπορείς να υπογράψεις εδώ”.
Αυτό που υπέγραψε ήταν μια γραμμή. Δεν μπορούσε ο άνθρωπος να κάνει τίποτα. Ακούει η διπλανή που είχε τον άντρα της δίπλα πάει στις νοσοκόμες και λέει “ελάτε, ελάτε, προσπαθούν να του πάρουν την υπογραφή για να του πάρουνε τα ακίνητα“. Εντωμεταξύ εγώ ήδη είχα ειδοποιήσει το 100. Έρχονται οι νοσοκόμοι, είχα ειδοποιήσει το 100 να έρθει για να κάνουμε αυτή την ιστορία να μου πάρουν κατάθεση να πάμε να πάρουμε το τηλέφωνο.
Έρχεται η νοσοκόμα που πάει στην κυρία δίπλα και αρχίζει και μου φωνάζει και μου λέει “δώσε μου το χαρτί, είσαστε αυτό, να σηκωθείτε να φύγετε από εδώ”. Της λέω “κορίτσι μου πρόσεξε πως μου μιλάς γιατί θα έχεις άσχημα ξεμπερδέματα“. Μου λέει “με απειλείτε;”. Λέω, σας προειδοποιώ. Έρχεται το 100, τους δίνω την ταυτότητά μου, τα πάντα.
-Ο Μιχάλης μίλησε; Είπε κάτι στους αστυνομικούς;
-Αφού ήτανε φυτό.
Ο Στέλιος Σούρλας σχολίασε πως η στενή φίλη δεν μίλησε για την ύπαρξη συμβολαιογράφου, όπως αναφέρουν άλλες μαρτυρίες. «Αν επιβεβαιωθεί η ύπαρξη συμβολαιογράφου, τότε μιλάμε για μία άλλη θεώρηση. Δεν υπήρχε νόημα για να μπει η υπογραφή στο χέρι», είπε ο Στέλιος Σούρλας.
«Χωρίς να φταίω θα βρω τον μπελά μου»
Από την δική της πλευρά η οικιακή βοηθός, που είναι κεντρικό πρόσωπο στην υπόθεση και εξετάζεται από τις αρχές η πιθανότητα εμπλοκής της στους 3 θανάτους, δηλώνει αθώα και αναφέρει ότι φοβάται μήπως βρεθεί μπλεγμένη και κατηγορηθεί για δολοφονία.
Επαναλαμβάνει πως φρόντισε όσο κανείς άλλος τα 3 θύματα και πως δεν έκανε κάτι που να μετάνιωσε ούτε πριν, ούτε μετά τους θανάτους.
«Χωρίς να φταίω θα βρω τον μπελά μου. Τώρα δείχνουν στην τηλεόραση σαν να φταίω εγώ, γιατί πράγμα; Εγώ δουλεύω και σε ξενοδοχείο καμαριέρα, τι πράγμα είναι αυτό;», είπε μιλώντας στην εκπομπή.
Οι Αξιωματικοί του Ανθρωποκτονιών, που χειρίζονται την υπόθεση προσπαθούν να βρουν απαντήσεις σε μια σειρά από ερωτήματα, πολλά από τα οποία σχετίζονται με την οικιακή βοηθό.
- Τους πήγαινε φαγητό στο νοσοκομείο;
- Γιατί φαίνεται να βιάστηκε να ταφούν; Γιατί πήρε πρωτοβουλία να επωμιστεί τα έξοδα για τις κηδείες για ανθρώπους στους οποίους εργαζόταν μόλις 2 μήνες;
- Γιατί συνέχισε να πηγαίνει στο σπίτι μετά τους θανάτους των τριών;
- Γιατί έχει μέχρι και σήμερα τα κλειδιά του σπιτιού;
Στο Live News είπε πως πήγε στην αστυνομία να παραδώσει τα κλειδιά αλλά δεν τα πήρε κανείς. Στη εκπομπή «Φως στο Τούνελ» με την Αγγελική Νικολούλη, που ανέδειξε το θέμα, είχε δώσει μια άλλη εκδοχή.
«Μπορώ εγώ να μένω εκεί. Υπάρχει πρόβλημα; Στο σπίτι εγώ μόνο έχω κλειδί και δεν θα το δώσω σε κανέναν το κλειδί». Σε άλλο σημείο είπε ότι αισθάνθηκε την υποχρέωση να διαφυλάξει τα αντικείμενα του σπιτιού, μέχρι να συναντηθεί με στενούς συγγενείς των θυμάτων.
«Γιατί θέλουν τα κλειδιά, η μία έχει μπει και ζητούσε την κιθάρα του κυρίου Μιχάλη και λέω ΄ποια είμαι εγώ να τα δίνω; Τι κάνω εγώ εδώ; Χωρίς να φταίω με βγάζουν δολοφόνο; Ξέρετε πόσο δουλεύω;», είχε πει.
