Θεσσαλονίκη: ''Καμπάνα'' για απλή παράνομη θέαση πειρατικού περιεχομένου - Ποινή φυλάκισης 8 μηνών με τριετή αναστολή
Τι ισχυρίστηκε ο κατηγορούμενος
Η Δικαιοσύνη δεν αποδέχτηκε την άγνοια που επικαλέστηκε ο κατηγορούμενος στη Θεσσαλονίκη

Εκδικάστηκε, στις 8 Μαΐου 2025, από το Ε’ Μονομελές Πλημμελειοδικείο Θεσσαλονίκης υπόθεση σχετικά με την παράνομη θέαση πειρατικού τηλεοπτικού περιεχομένου σε δύο χώρους διαμερίσματός (σαλόνι και υπνοδωμάτιο). Η υπόθεση αφορούσε παραβίαση των διατάξεων του Π.Δ. 343/2002 περί προστασίας πνευματικών δικαιωμάτων. Το πλημμεληματικό σκέλος είχε διαχωριστεί από το κακουργηματικό για να μην παραγραφεί, και η εκδίκασή του αποδείχθηκε αποκαλυπτική για την υπερασπιστική γραμμή που θα επιχειρηθεί να επαναληφθεί στη συνέχεια. Ο κατηγορούμενος καταδικάστηκε σε ποινή φυλάκισης 8 μηνών με τριετή αναστολή, καθώς και σε χρηματική ποινή για τα έξοδα της δίκης.
Διαβάστε: Πειρατεία: Η νέα στρατηγική κατά του παράνομου streaming συνδρομητικής τηλεόρασης
Σύμφωνα με όσα υποστήριξε ο κατηγορούμενος στην ακροαματική διαδικασία, επισήμανε ότι τελούσε σε πλάνη, επειδή είχε συνάψει σύμβαση με εταιρεία πειρατικών συνδρομών μέσω διαδικτύου που θεωρούσε ότι είχε τα νόμιμα δικαιώματα. Η υπεράσπιση προχώρησε ακόμη πιο μακριά, προβάλλοντας ως αυτοτελή νομικό ισχυρισμό τη συγγνωστή πλάνη, χαρακτηρίζοντας τον κατηγορούμενο ως "χρήσιμο ηλίθιο" , δηλαδή ως κάποιον που, χωρίς δόλο, χρησιμοποιήθηκε εν αγνοία του από άλλους και ότι δεν γνώριζε. Στο άκουσμα αυτό, μάλιστα, υπήρξε μεγάλη απορία του κόσμου μέσα στη δικαστική αίθουσα.
Θεσσαλονίκη: Η δικαστική κρίση ήταν σαφής: η άγνοια του νόμου δεν αθωώνει
Ωστόσο, το Δικαστήριο, με την καθοριστική συμβολή της Εισαγγελέως, απέρριψε τη λογική της "άγνοιας ως άφεση". Κρίθηκε ότι ο κατηγορούμενος δεν απαλλάσσεται από την ευθύνη του επειδή "δεν ήξερε" ή επειδή φάνηκε αφελής. Η δικαστική κρίση ήταν σαφής: η άγνοια του νόμου δεν αθωώνει – και ο ισχυρισμός του «αναγκαίου ηλίθιου» δεν θεμελιώνει αθώωση.
Αξίζει να σημειωθεί πως η υπόθεση αυτή υπογραμμίζει με έμφαση ότι η παρακολούθηση πειρατικού περιεχομένου, ακόμη και σε επίπεδο "θεατή", συνιστά ποινικά διωκόμενη πράξη. Δεν αρκεί η επίκληση «δεν ήξερα», ούτε η προβολή ρόλου θύματος. Η ευθύνη βαραίνει τον τελικό χρήστη που επιλέγει να παρακάμψει τους νόμιμους παρόχους. Το κακουργηματικό σκέλος της υπόθεσης έχει οριστεί για τις 8 Ιουνίου 2026, και η παρούσα δίκη λειτουργεί πλέον ως προάγγελος των ισχυρισμών που θα επανεμφανιστούν.
Σημειώνεται ότι, αν η ίδια υπόθεση είχε λάβει χώρα μετά την εφαρμογή της νέας νομοθεσίας περί διοικητικών κυρώσεων, ο κατηγορούμενος θα είχε βρεθεί αντιμέτωπος και με σημαντικό πρόστιμο για τη χρήση πειρατικού περιεχομένου. Ο νόμος πλέον προβλέπει διοικητικά πρόστιμα για τους τελικούς χρήστες, και όχι μόνο για τους διανομείς ή παρόχους παράνομου σήματος.