Ιωάννης Λύρας: Ο ρόλος των ιατρικών πραγματογνωμόνων στο ιατρικό δίκαιο και οι γκρίζες ζώνες

Για την γκρίζα ζώνη που έχει δημιουργηθεί τα τελευταία χρόνια στο ιατρικό δίκαιο μίλησε ο γνωστός πλαστικός χειρουργός μέλος του πειθαρχικού συμβουλίου του ΙΣΑ και εκλέκτορας του ΠΙΣ Ιωάννης Λύρας στην ημερίδα money show με θέμα: «Ο ρόλος των Ιατρών Πραγματογνωμόνων στην επίλυση Ιατρικών και Δικαστικών Υποθέσεων»

H ημερίδα που πραγματοποιήθηκε  στα πλαίσια του Money Show στο ξενοδοχείο Divani Caravel Αθήνα, απο τις 12:00 έως τις 16:00 διοργανώθηκε από τον Πρόεδρο της Ergo Medical Advisory, Παναγιώτη Κουτσίκο.

Ο Ιωάννης Λύρας πήρε τον λόγο στις 13.00 ως εισηγητής στο θέμα «Τα κριτήρια Bonus Medicus-Medical standards & lege-artis στην αξιολόγηση της ιδιαίτερης Νομικής (αστικής & ποινικής) σχέσης ευθύνης μεταξύ ιατρού & ασθενούς» και ανέφερε μεταξύ άλλων «Η ανάγκη για να εξυπηρετηθούν τα νόμιμα δικαιώματα των ασθενών οδηγεί τους ειδικούς δικηγόρους να πιέζουν άεργους ιατρούς να συντάσσουν τεχνικές εκθέσεις που θα χρησιμεύσουν για να εκκινήσει μία δικαστική διαμάχη μεταξύ των ιατρών και των ασθενών τους. Ενώ τα αποδεδειγμένα σοβαρά ιατρικά σφάλματα που οδηγούν σε θάνατο ή σοβαρές αναπηρίες είναι πιο πιθανό να ευδοκιμήσουν στην δικαιοσύνη, τα απλούστερα μικρά προβλήματα ή επιπλοκές που επιλύονται με απλές συμπληρωματικές ιατρικές πράξεις που επανορθώνουν μια πρόσκαιρη βλάβη της υγείας, της λειτουργικότητας ή της εμφάνισης κάποιου η κάποιας ασθενή καταπονούν έπι δεκαετίες ιατρούς και δικαστές μόνο για το συμφέρον συγκεκριμένων δικηγορικών γραφείων. Η κοινή λογική ανάλυση των αντικειμενικών στοιχείων μιας υπόθεσης ανεπαρκούς ιατρικής πράξεως ή μίας παράλειψης είναι η προσφορότερη βάση σκέψης όσων εμπλέκονται στο ιατρικό δίκαιο. Οι μάρτυρες ειδικών γνώσεων, οι τεχνικοί σύμβουλοι και οι ιατρικοί πραγματογνώμονες είναι οι μόνοι που μπορούν εάν είναι ηθικά ακέραιοι επιστήμονες και άνθρωποι να βοηθήσουν τους δικαστές να αποδώσουν δικαιοσύνη» είπε και τόνισε πως: «Δεν είναι όλοι οι γιατροί ένοχοι επειδή μια θεραπεία δεν είχε το προσδοκώμενο αποτέλεσμα, ούτε κάθε ασθενής που αντιμετώπισε πρόβλημα έχει απαραίτητα δίκιο ή αξίωση αποζημίωσης», σημείωσε χαρακτηριστικά.

Παράλληλα, υπογράμμισε την ανάγκη κάθε υπόθεση να ερευνάται εις βάθος στο στάδιο της προκαταρκτικής εξέτασης, με αξιολόγηση αποδεικτικών εγγράφων, καταθέσεων, πραγματογνωμοσυνών και ενδεχόμενων υποκρυπτόμενων κινήτρων ή συμφερόντων, «Εάν εκκινήσουν τα μέρη μία απόπειρα κατηγόρησης ενός καλού ιατρού, έμφαση πρέπει να δίνεται στην προκαταρκτική δικαστική εξέταση με αποδεικτικό υλικό που έγκειται σε έγγραφα , μαρτυρικές καταθέσεις, πραγματογνωμοσύνες και πραγματικές εκτιμήσεις των κρυφών κινήτρων και τυχόν διαπλεκομένων συμφερόντων». Μάλιστα καταλήγει λέγοντας πως «Έτσι θα παραπέμπονται σε δίκη μόνον όσες περιπτώσεις πραγματικά αφορούν ιατρική βλάβη και όχι μια “τιμωρητική” κίνηση των πικραμένων ασθενών και “ανταπόδοση” ένα μέρος του πόνου που έχουν αισθανθεί οι ίδιοι και οι οικείοι τους απο μια ατυχή έκβαση μιας επέμβασης ή μιας νοσηλείας. Όσοι πράττουν εντός της γκρίζας ζώνης επιτείνουν τα προβλήματα της καθυστέρησης απόδοσης δικαιοσύνης για όλους».