Με μια λεπτομερή και τεκμηριωμένη απόφαση, το Μονομελές Πρωτοδικείο Ρόδου έβαλε τέλος σε μια σύνθετη οικογενειακή διαμάχη, απορρίπτοντας την αγωγή μητέρας που διεκδικούσε την αποκλειστική επιμέλεια των δύο ανήλικων παιδιών της. Η υπόθεση παρουσίασε πολυπλοκότητα, καθώς εξετάστηκαν ζητήματα διεθνούς δικαιοδοσίας και το κατά πόσο υπήρχε ήδη δεσμευτική δικαστική απόφαση από αλλοδαπό δικαστήριο. Η διαμάχη εκτυλίχθηκε ανάμεσα στην Ελλάδα και τις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής, ενώ έχει απασχολήσει αρκετές φορές τα μέσα ενημέρωσης σε πανελλαδικό επίπεδο λόγω της σημασίας και των νομικών της διαστάσεων.

Διαβάστε: Ρόδος: 52χρονος καταδικάστηκε σε 12 μήνες φυλάκιση για "μασάζ" σε 19χρονη στην Κρεμαστή

Σύμφωνα με το dimokratiki.gr, η αγωγή κατατέθηκε αρχικά τον Αύγουστο του 2021 και αφορούσε στη ρύθμιση της επιμέλειας και στη διατροφή δύο ανηλίκων. Επανεισήχθη με κλήση το 2024, κατόπιν της έκδοσης μη οριστικής απόφασης το 2023, η οποία είχε αναβάλει την εκδίκαση λόγω ζητήματος διεθνούς δικαιοδοσίας. Η μητέρα των ανηλίκων, επικαλούμενη την εν τοις πράγμασι άσκηση της επιμέλειας, ζήτησε να της ανατεθεί αποκλειστικά, και να της επιδικαστεί διατροφή ύψους 480 ευρώ ανά τέκνο μηνιαίως.

Ο εναγόμενος (πατέρας), που κατοικεί στις ΗΠΑ, προέβαλε ένσταση περί έλλειψης διεθνούς δικαιοδοσίας των ελληνικών δικαστηρίων. Το Δικαστήριο απέρριψε την ένσταση αυτή ως νομικά αβάσιμη. Βασιζόμενο στη διάταξη του άρθρου 601 §2 ΚΠολΔ και λαμβάνοντας υπόψη ότι οι διάδικοι και τα τέκνα διαθέτουν την ελληνική ιθαγένεια, έκρινε πως η ελληνική ιθαγένεια λειτουργεί ως αυτοτελής δικαιοδοτική βάση. Επιπλέον, λόγω κενού νόμου και της μη εφαρμοσιμότητας του Κανονισμού Βρυξέλλες ΙΙα, κρίθηκε ότι μπορεί να εφαρμοστεί αναλογικά το εσωτερικό δίκαιο (άρθρο 601 ΚΠολΔ). Το Δικαστήριο επισήμανε ότι ακόμα και στην περίπτωση της συντρέχουσας αλλοδαπής ιθαγένειας, η ελληνική ιθαγένεια υπερισχύει για τον προσδιορισμό της δικαιοδοσίας.

Ρόδος: Ο εναγόμενος επικαλέστηκε την ύπαρξη τελεσίδικης απόφασης του δικαστηρίου της Πολιτείας Φλόριντα

Ο εναγόμενος επικαλέστηκε επίσης την ύπαρξη τελεσίδικης απόφασης του δικαστηρίου της Πολιτείας Φλόριντα, με την οποία του είχε ανατεθεί η αποκλειστική επιμέλεια των ανηλίκων, και υποστήριξε ότι συνεπώς υπάρχει εκκρεμοδικία ή δεδικασμένο. Το ελληνικό δικαστήριο έκρινε ότι η συγκεκριμένη απόφαση των ΗΠΑ δεν έχει αναγνωριστεί δικαστικά στην Ελλάδα σύμφωνα με τα άρθρα 323 επ. ΚΠολΔ και άρα δεν παράγει έννομα αποτελέσματα στο ελληνικό δίκαιο. Ως εκ τούτου, απορρίφθηκε και αυτή η ένσταση.

Κατά την εκτίμηση του αποδεικτικού υλικού, το δικαστήριο έκρινε ότι η μητέρα είχε μεταβάλει πολλαπλώς τον τόπο διαμονής των ανηλίκων τέκνων εντός ενός χρονικού διαστήματος επτά μηνών. Οι μετακινήσεις περιελάμβαναν τις τοποθεσίες Ηνωμένες Πολιτείες – Ρόδος – Κάρπαθος – Ρέθυμνο, με αποτέλεσμα να αποκοπούν τα παιδιά από το συγγενικό περιβάλλον και από σταθερή εκπαιδευτική ένταξη.

Το δικαστήριο σημείωσε ότι οι εναλλαγές στον τόπο διαμονής δημιούργησαν ένα περιβάλλον αστάθειας, μη προβλεψιμότητας και ανεπαρκούς υποστήριξης των αναγκών των παιδιών, μεταξύ αυτών και της σχολικής τους φοίτησης. Ακόμη, διαπιστώθηκε ότι η μητέρα δεν είχε αναζητήσει ειδική υποστήριξη από σύμβουλο ψυχικής υγείας προκειμένου να διαχειριστεί αποτελεσματικά τις συνθήκες διαβίωσης των ανηλίκων.

Ως αποτέλεσμα, η δικαστική κρίση κατέληξε ότι, παρά την πρόθεση της ενάγουσας να διατηρήσει δεσμό με τα παιδιά της, δεν είναι κατάλληλη προς ανάληψη αποκλειστικής επιμέλειας, με βασικό κριτήριο το συμφέρον των ανηλίκων. Ο πατέρας εκπροσωπήθηκε από τον δικηγόρο κ. Βασίλη Καταβενάκη και η μητέρα από τον κ. Ν. Σκορδίλη.

Πηγή: dimokratiki.gr