Έχασαν τους δικούς τους ανθρώπους, τις περιουσίες τους και επί επτά χρόνια έψαχναν μια υποψία δικαιοσύνης, μια δικαίωση για να απαλύνει τον πόνο τους. Τελικά, η απόφαση του Τριμελούς Εφετείου Πλημμελημάτων Αθηνών τούς έδωσε μια μικρή ικανοποίηση, μια αίσθηση ότι το έγκλημα που συντελέστηκε στις 23 Ιουλίου 2018 στο Μάτι δεν θα παραμείνει εντελώς ατιμώρητο.


Δίκη για το Μάτι: Στη φυλακή όλη η ηγεσία του Πυροσβεστικού Σώματος που χειρίστηκε τη φονική πυρκαγιά

Επί δυόμισι χρόνια έδιναν έναν τιτάνιο αγώνα μέσα στις δικαστικές αίθουσες, όπου συνολικά 21 πρόσωπα κάθισαν στο εδώλιο. Η απόφαση του πρωτόδικου δικαστηρίου ήταν μια μεγάλη απογοήτευση για τον αγώνα τους. Μόνο έξι άτομα καταδικάστηκαν, και μάλιστα σε ποινές φυλάκισης που ήταν εξαγοράσιμες προς 10 ευρώ ημερησίως.

Οσα έγιναν στο Μάτι τον Ιούλιο του 2018 δεν ήταν τυχαία γεγονότα, σύμφωνα με τους συγγενείς των θυμάτων. Είχαν ονοματεπώνυμο και αφορούσαν συγκεκρι μένες πράξεις και παραλείψεις, οι οποίες οδήγησαν τους δικούς τους ανθρώπους στον θάνατο. Την περασμένη Πέμπτη, ωστόσο, στην αίθουσα τελετών του Εφετείου της Αθήνας τα πράγματα ήταν διαφορετικά. Με αγωνία παρακολουθούσαν τη διαδικασία και είχαν την κρυφή ελπίδα ότι ενδεχομένως κάτι μπορεί να αλλάξει.

Για πρώτη φορά στη μεταπολίτευση, όλη η ηγεσία του Πυροσβεστικού Σώματος που χειρίστηκε τη φονική πυρκαγιά εκείνη την ημέρα και ο τότε γενικός γραμματέας Πολιτικής Προστασίας πάνε φυλακή. Κρίθηκαν ένοχοι για ανθρωποκτονία από αμέλεια κατά συρροή και πρόκληση σωματικών βλαβών κατά συρροή.

Κανένα ελαφρυντικό

Κατά τη διαδικασία της Πέμπτης, πρώτα εκδόθηκε η απόφαση του δικαστηρίου, η οποία κατά πλειοψηφία αποφάσισε να μην αναγνωριστεί κανένα ελαφρυντικό στους δέκα ενόχους, ούτε καν αυτό του σύννομου πρότερου βίου για πρόσωπα που διετέλεσαν σε θέσεις ευθύνης και ανέβηκαν όλα τα σκαλιά της ιεραρχίας του Πυροσβεστικού Σώματος. Κι αυτό παρά το γεγονός ότι η εισαγγελέας της έδρας, πατώντας πάνω στη νομολογία του Αρείου Πάγου, είχε εισηγηθεί την αναγνώριση του συγκεκριμένου ελαφρυντικού.

Με «όχημα» την απόφαση επί των ελαφρυντικών, που άνοιγε τον δρόμο για την επιβολή των ανώτατων ποινών, το δικαστήριο καταδίκασε τους Σωτήρη Τερζούδη, πρώην αρχηγό της Πυροσβεστικής, Βασίλη Ματθαιόπουλο, πρώην υπαρχηγό, Ιωάννη Φωστιέρη, πρώην διοικητή του ΕΣΚΕ, και Ιωάννη Καπάκη, πρώην γενικό γραμματέα Πολιτικής Προστασίας σε πολυετείς ποινές φυλάκισης, που αθροιστικά φτάνουν τα 340 χρόνια για τον καθένα για κάθε έναν από τους 102 νεκρούς και τους 32 εγκαυματίες από τη φωτιά στο Μάτι.

Και οι υπόλοιποι πέντε τότε υψηλόβαθμοι αξιωματικοί της Πυροσβεστικής επίσης καταδικάστηκαν σε πολυετείς ποινές. Πρόκειται για τον Χρήστο Γκολφίνο, τότε διευθυντή του «199», Φίλιππο Παντελεάκο, τότε διευθυντή του Κέντρου Επιχειρήσεων Πολιτικής Προστασίας, Δαμιανό Παπαδόπουλο, τότε διοικητή του Πυροσβεστικού Σταθμού Νέας Μάκρης, Νίκο Παναγιωτόπουλο, τότε διοικητή Πυροσβεστικών Υπηρεσιών Αθηνών, και Χαράλαμπο Χιώνη, τότε διοικητή Πυροσβεστικών Υπηρεσιών Ανατολικής Αττικής. Το δικαστήριο επέβαλε ποινή φυλ κισης συνολικά 238 χρόνων για τον καθένα. Ωστόσο, με βάση τον Ποινικό Κώδικα που ίσχυε τότε, η εκτιτέα ποινή, παρά τις πολυετείς καθείρξεις, δεν μπορεί να ξεπεράσει τα πέντε χρόνια.


Μικρή νίκη

Ο μόνος εκ των καταδικασθέντων στον οποίο επιβλήθηκε η ίδια ποινή με την πρωτόδικη, αυτή της φυλάκισης των τριών ετών, ήταν ο Κωνσταντίνος Αγγελόπουλος, από την αυλή του οποίου φέρεται ότι ξεκίνησε η φωτιά στο Μάτι, καθώς για τον συγκεκριμένο κατηγορούμενο δεν είχε ασκήσει έφεση ο εισαγγελέας και ως εκ τούτου δεν μπορούσε να καταστεί η θέση του δυσχερέστερη.

Η απόφαση επί των ποινών του δικαστηρίου ουσιαστικά οδήγησε τους τέσσερις βασικούς κατηγορουμένους στις φυλακές, ενώ για όλους τους άλλους αποφασίστηκε η ποινή να είναι εξαγοράσιμη προς 10 ευρώ την ημέρα. Για πρώτη φορά οι κατηγορούμενοι, μόλις άκουσαν αυτή την ετυμηγορία, και στο πρωτόδικο δικαστήριο αλλά και στο Εφετείο, παρέμειναν στο εδώλιο με σκυμμένο το κεφάλι. Την ίδια στιγμή, οι συγγενείς των θυμάτων αγκαλιάζονταν, έκλαιγαν και ανέμεναν από τους αστυνομικούς να περάσουν χειροπέδες στους καταδικασθέντες.

Οι συγγενείς -μάλιστα- φώναζαν «Λιότσιος-Λιότσιος» σε ένδειξη αναγνώρισης της προσφοράς του δικαστικού πραγματογνώμονα, ο οποίος, παρά τις πιέσεις και τις απειλές που δέχθηκε, δεν λύγισε ούτε μία στιγμή και έπραξε το καθήκον του και όταν παρέδωσε την πραγματογνωμοσύνη του, αλλά και στις καταθέσεις που έδωσε και στο πρωτόδικο δικαστήριο και στο Εφετείο.

Οι συγγενείς των θυμάτων με δάκρυα στα μάτια, συγκινημένοι μετά την ολοκλήρωση της διαδικασίας, εξέφρασαν την ικανοποίησή τους για αυτή τη μικρή νίκη, για αυτή τη σπάνια απόφαση της ελληνικής Δικαιοσύνης να οδηγήσει στις φυλακές κατηγορουμένους που διώκονται για πλημμελήματα, εφαρμόζοντας τον νόμο προς το αυστηρότερο. Κυρίως, ωστόσο, εξέφραζαν την ικανοποίησή τους για το γεγονός ότι αυτή η απόφαση είναι πιθανό να αποτρέψει στο μέλλον άλλες ανάλογες συμπεριφορές από πρόσωπα τα οποία θα βρεθούν σε θέση ευθύνης και θα κληθούν να διαχειριστούν ανθρώπινες ζωές και να αποφασίσουν για την τύχη τους. Αυτό αποτέλεσε άλλωστε και έναν βασικό λόγο που συνέχισαν να αγωνίζονται και δεν τα παράτησαν ποτέ, όπως τόνισαν άπαντες στις δηλώσεις τους.

Δημοσιεύθηκε στα Παραπολιτικά