Κυριάκος Αναστασιάδης: Νέος Πρύτανης του ΑΠΘ ο καθηγητής Καρδιοχειρουργικής
Διακεκριμένος επιστήμονας με σπουδαία συμβολή στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση
Νέος Πρύτανης του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, αναδείχθηκε ο καθηγητής Καρδιοχειρουργικής, Κυριάκος Αναστασιάδης - Ο ρόλος και το όραμα για το πανεπιστήμιο

Και πρόσθεσε: «Τώρα ήρθε η στιγμή να εργαστούμε όλοι για το Αριστοτέλειο. Είναι η ώρα της επανεκκίνησης που είναι πλέον επιβεβλημένη για την βιωσιμότητα και την ανάπτυξή του. Το Πανεπιστήμιο μας αλλάζει σελίδα, ετοιμάζεται να μπει στο δεύτερο αιώνα της λειτουργίας του ως υπόδειγμα Δημόσιου, Διεθνούς και Καινοτόμου Ακαδημαϊκού Ιδρύματος που υπηρετεί την Εκπαίδευση, την Έρευνα και την Ελευθερία του λόγου, ως σημαντικός πυλώνας οικονομικής και πολιτιστικής ανάπτυξης της χώρας. Έχουμε να κάνουμε πολλά! Θα είμαι δίπλα σας. Η αυριανή ημέρα θα μας βρει ενωμένους και με κοινό βηματισμό. Το οφείλουμε στο Αριστοτέλειο, στην επιστήμη μας, στις φοιτήτριες και στους φοιτητές μας».
Η εκλογική διαδικασία ολοκληρώθηκε σήμερα, Τετάρτη 11 Ιουνίου 2025, και πραγματοποιήθηκε με μυστική ψηφοφορία και ηλεκτρονικά, μέσω του ειδικού πληροφοριακού συστήματος «Ψηφιακή κάλπη ΖΕΥΣ». Στη Συνεδρίαση του Συμβουλίου Διοίκησης του ΑΠΘ οι υποψήφιοι έλαβαν τις εξής ψήφους:
Καθηγητής του Τμήματος Ιατρικής της Σχολής Επιστημών Υγείας Κυριάκος Αναστασιάδης: 7 ψήφοι.
Καθηγητής του Τμήματος Μηχανικών Χωροταξίας και Ανάπτυξης της Πολυτεχνικής Σχολής Ευστράτιος Στυλιανίδης: 2 ψήφοι.
Λευκά: 2 ψήφοι.
Κυριάκος Αναστασιάδης: Ποιος είναι ο νέος Πρύτανης του ΑΠΘ - Ο ρόλος και το όραμα για το πανεπιστήμιο
O Κυριάκος Αναστασιάδης είναι διακεκριμένος επιστήμονας με σπουδαία συμβολή στην Ιατρική και την Τριτοβάθμια Εκπαίδευση. Από τα πρώτα του βήματα ως φοιτητής ιατρικής, έδειξε ότι προσεγγίζει την αριστεία ως προσωπική αναγκαιότητα, όχι ως μέσο επίδειξης. Η πειθαρχία, η εσωτερική κινητοποίηση και η σταθερή καθοδήγηση από το ήθος, αποτελούν τα θεμέλια της σκέψης του. Επιμένει ότι ο γιατρός δεν είναι απλώς επαγγελματίας, αλλά λειτουργός με βαθιά ενσυναίσθηση, αυξημένη συνείδηση ευθύνης προς τον ασθενή και διαχρονική σχέση εμπιστοσύνης με τον άνθρωπο απέναντί του. Αυτή η αντίληψη είναι τόσο καθοριστική για την καριέρα του, που την προβάλλει ως βασικό συστατικό της εκπαίδευσης όλων των νέων γιατρών.
Πιστός στην επιστημονική καινοτομία, ο καθηγητής Αναστασιάδης επεκτείνεται πέρα από την καθημερινή χειρουργική πρακτική, έχοντας υιοθετήσει καινοτόμες εφαρμογές, όπως οι ρομποτικές χειρουργικές πρακτικές. Παράλληλα, έχει αναδείξει τη σημασία της συνεργασίας με κορυφαία διεθνή ερευνητικά κέντρα, με τρόπο ώστε η τεχνητή νοημοσύνη να ενισχύει τον γιατρό – όχι να τον υποκαθιστά. Ως καθηγητής, ο Αναστασιάδης υποστηρίζει πως το πανεπιστήμιο δεν πρέπει να είναι απλώς κέντρο γνώσης, αλλά φορέας κοινωνικής αλλαγής και επαγγελματικής κατάρτισης ενώ πιστεύει στην ουσιαστική διασύνδεση των ιδρυμάτων με την αγορά εργασίας και την κοινωνία. Δίνει έμφαση στα αγγλόφωνα προγράμματα σπουδών, όπως αυτό της Ιατρικής στο ΑΠΘ, γιατί ανοίγουν νέους δρόμους διεθνούς συνεργασίας και λεκτικής ανταλλαγής. Παράλληλα, διακρίνει την ακαδημαϊκή ζωή ως τόπο όπου η κριτική σκέψη, η έρευνα και η δια βίου μάθηση πρέπει να συνυπάρχουν.
Σχετικά με το φλέγον ζήτημα της εισαγωγής στην τριτοβάθμια εκπαίδευση, ο καθηγητής Αναστασιάδης έχει επανειλημμένα αναφερθεί στο άγχος των μαθητών για τις Πανελλήνιες εξετάσεις και την ψυχολογική πίεση κατά τη μετάβαση από τη σχολική ζωή στην πανεπιστημιακή πραγματικότητα. Προειδοποιεί για την ανάγκη διαχείρισης της αποτυχίας και όχι της αυτοκαταστροφικής της εκδοχής, συστήνοντας στους νέους να αντιμετωπίζουν δυσκολίες με ανθεκτικότητα και προσωπικότητα, υπογραμμίζοντας ότι η αληθινή μάθηση γεννιέται μέσα από τις προκλήσεις. Όραμα του Πρύτανη του ΑΠΘ είναι η συλλογική πρόοδος να υπερισχύει του ατόμου. Το δημόσιο Πανεπιστήμιο και το Εθνικό Σύστημα Υγείας πρέπει να λειτουργούν ως ένα ενιαίο, αλληλέγγυο οικοδόμημα: με διαφάνεια, συνεργασία, τεχνολογική υποστήριξη αλλά κυρίως με προσήλωση στον άνθρωπο. Ο ίδιος τονίζει, ότι οι νέοι πρέπει να καλλιεργούν τον ενθουσιασμό και το πάθος τους, διαφυλάσσοντας ταυτόχρονα την ψυχική τους ισορροπία.