Καθώς η Τουρκία προχωρά στη μαζική παραγωγή του εγχώριας σχεδίασης αντιπλοϊκού πυραύλου Atmaca, με δηλωμένο βεληνεκές 200 έως 250 χιλιομέτρων, η ελληνική πλευρά επιταχύνει τις κινήσεις της για τη διατήρηση του ποιοτικού πλεονεκτήματος στον αέρα και στη θάλασσα. Στο πλαίσιο αυτό, το Γενικό Επιτελείο Αεροπορίας φέρεται να εξετάζει την προμήθεια πυραύλων AGM-84L Block II Harpoon, με σκοπό την ενίσχυση του οπλοστασίου των F-16 Viper με δυνατότητες προσβολής στόχων επιφανείας από μεγάλες αποστάσεις.



Διαβάστε: Ο "Κένταυρος" απέναντι στα τουρκικά Bayraktar: Το "made in Greece" anti-drone σύστημα δοκιμάστηκε και στο Αιγαίο μετά τους Χούθι

Οι Harpoon πρόκειται, σύμφωνα με πληροφορίες, να ενταχθούν στο πρόγραμμα εξοπλισμού των F-16 Viper, ενισχύοντας τον σχεδιασμό της Πολεμικής Αεροπορίας για κοινή επιχειρησιακή φιλοσοφία μεταξύ των βασικών τύπων μαχητικών. Η επιλογή αυτή σηματοδοτεί την πρόθεση η Ελλάδα να διασφαλίσει πως τουλάχιστον δύο από τους τρεις βασικούς τύπους μαχητικών (F-35, F-16 Viper, Rafale) θα διαθέτουν ικανότητες προσβολής ναυτικών στόχων από μεγάλες αποστάσεις.

Στόχος είναι να διαμορφωθεί μια συμπληρωματική επιχειρησιακή διάταξη: τα Rafale, εξοπλισμένα με Exocet, να εκτελούν αποστολές προσβολής μέσω χαμηλών, «αθέατων» πτήσεων πίσω από νησιωτικά συμπλέγματα, ενώ τα F-16 Viper να επιχειρούν εκτός ακτίνας των εχθρικών αντιαεροπορικών, εκτοξεύοντας Harpoon από αποστάσεις έως 250 χιλιομέτρων. Η διαμόρφωση αυτής της διπλής απειλής δημιουργεί ένα περιβάλλον αυξημένης πίεσης για κάθε επιτελείο που θα επιχειρήσει αποστολές μονάδων επιφανείας στο Αιγαίο ή τη Νοτιοανατολική Μεσόγειο.

Η επιχειρησιακή αξία του Harpoon ενισχύεται περαιτέρω από τη δυνατότητά του να πλήττει και χερσαίους στόχους, προσδίδοντάς του τον χαρακτήρα ενός όπλου πολλαπλής αποστολής. Σε συνδυασμό με την αναμενόμενη ένταξη των πυραύλων cruise AGM-158 JASSM-ER, με εμβέλεια έως και 920 χιλιομέτρων, η Πολεμική Αεροπορία αναμένεται να αποκτήσει ένα ευέλικτο και ισχυρό πυραυλικό οπλοστάσιο, ικανό να προσβάλει όχι μόνο μονάδες επιφανείας, αλλά και στρατηγικά κέντρα και υποδομές διοίκησης του αντιπάλου — εφόσον αυτό καταστεί αναγκαίο.


Πύραυλος Harpoon Block II: Ο διακριτικός καταστροφέας


Ο Harpoon Block II ξεχωρίζει για τις επιχειρησιακές του δυνατότητες, καθώς ακολουθεί ένα διακριτικό αλλά θανάσιμο σενάριο επίθεσης. Μετά την εκτόξευση, ο πύραυλος πετά σε εξαιρετικά χαμηλό ύψος (περί τα 15 μέτρα) για να αποφύγει την ανίχνευση (sea-skimming). Σε απόσταση μερικών χιλιομέτρων από τον στόχο, ενεργοποιεί το ραντάρ J-band για τον τελικό εγκλωβισμό. Λίγο πριν την πρόσκρουση, πραγματοποιεί έναν αιφνίδιο ελιγμό «pop-up», ανεβαίνοντας προσωρινά και επιτιθέμενος εκ νέου καθοδικά, ώστε να αυξηθούν οι πιθανότητες καταστροφής κρίσιμων δομών του πλοίου. Η πολεμική κεφαλή του, τύπου WDU-18/B, βάρους 221 κιλών, διαθέτει καθυστέρηση πυροδότησης, ώστε να εκραγεί μέσα στον στόχο και όχι στην επιφάνειά του — στοιχείο που προκαλεί πολλαπλάσια ζημιά, συγκρίσιμη με εκείνη μιας βαριάς τορπίλης.


Απάντηση στον τουρκικό Atmaca


Η απόφαση της Αθήνας να επενδύσει στην απόκτηση αντιπλοϊκών πυραύλων τύπου Harpoon για τα F-16 Viper εντάσσεται σε ένα ευρύτερο στρατηγικό πλαίσιο ισορροπίας δυνάμεων, καθώς η Άγκυρα επιταχύνει την παραγωγή και ενσωμάτωση του εγχώριας σχεδίασης πυραύλου Atmaca. Ο τουρκικός πύραυλος, με δηλωμένο βεληνεκές μεταξύ 200 και 250 χιλιομέτρων, έχει ήδη πιστοποιηθεί για χρήση σε φρεγάτες, κορβέτες και πυραυλακάτους, ενώ σύμφωνα με καλά πληροφορημένες πηγές, εξετάζεται πλέον σοβαρά η δυνατότητα εκτόξευσής του και από αεροπορικές πλατφόρμες.

Ειδικότερα, τουρκικά επιτελικά κέντρα φέρονται να εργάζονται προς την κατεύθυνση ενσωμάτωσης του Atmaca τόσο στα F-16 της Τουρκικής Πολεμικής Αεροπορίας, όσο και στο υπό ανάπτυξη μαχητικό KAAN. Παράλληλα, εξετάζεται και η πιστοποίησή του για χρήση από μεγάλου μεγέθους μη επανδρωμένα αεροχήματα, όπως το επιθετικό drone Kızılelma, γεγονός που προσδίδει στον Atmaca τον χαρακτήρα ενός ευέλικτου οπλικού συστήματος πολλαπλών πλατφορμών — και άρα αυξημένης απειλητικής ισχύος.