Μουρτζούκου: Οι πρώτες ώρες στον Κορυδαλλό μαζί με "διάσημες" κρατούμενες - Το απολογητικό υπόμνημα, οι αναφορές στη μητέρα της και το μοτίβο των φόνων των τεσσάρων βρεφών

Τον δρόμο για τη φυλακή πήρε το πρωί της Δευτέρας η Ειρήνη Μουρτζούκου, η οποία μεταφέρθηκε υπό δρακόντεια μέτρα από την ΓΑΔΑ στο σωφρονιστικό ίδρυμα Κορυδαλλού. Η 25χρονη Ειρήνη Μουρτζούκου, μετά την ομολογία ότι ευθύνεται για τους 4 εκ των 5 θανάτων βρεφών την περασμένη Δευτέρα, κρίθηκε προφυλακιστέα χτες μετά την απολογία της στην ανακρίτρια Πατρών και θα κρατείται στις φυλακές Κορυδαλλού.

Γύρω στις 11:30 σήμερα το πρωί, η 25χρονη έφυγε από τη ΓΑΔΑ, συνοδευόμενη από μέλη των αρχών, καθώς και την αστυνομικό που την «ξεκλείδωσε» και την έκανε να ομολογήσει για τα εγκλήματά της και μεταφέρθηκε στις γυναικείες φυλακές. Η Ειρήνη Μουρτζούκου, βγήκε αρχικά με σκυφτό κεφάλι, το οποία στη συνέχεια σήκωσε αντικρίζοντας τους δημοσιογράφους με χαμένο και αχανές βλέμμα, λίγο πριν ξανά κοιτάξει κάτω, ξεφυσήσει και μπει στο όχημα της ΕΛΑΣ.

Δείτε φωτογραφίες:

Μουρτζούκου: Οι πρώτες ώρες στον Κορυδαλλό μαζί με «διάσημες» κρατούμενες

Στις φυλακές Κορυδαλλού η Ειρήνη Μουρτζούκου θα κρατηθεί για αρχή στην απομόνωση λόγω του μέτρου ασφαλείας για τον κορονοϊό, ενώ σύμφωνα με πληροφορίες στη συνέχεια θα μεταφερθεί στην πτέρυγα ΣΤ’ στο ισόγειο του σωφρονιστικού ιδρύματος, δίπλα από τον αναρρωτήριο.

Εκεί θα διαμένει σε κελί μόνη της, λόγω της σοβαρότητας των εγκλημάτων της, ενώ στα δύο διπλανά κελιά βρίσκονται ήδη η Ρούλα Πισπιρίγκου και η μητέρα του 3χρονου Άγγελου από τη Ηράκλειο της Κρήτης.

Με την άφιξη της Μουρτζούκου στην ίδια πτέρυγα, σύμφωνα με το ΑΝΤ1, η Πισπιρίγκου αντέδρασε λέγοντας, «τι την φέρατε εδώ; Τι δουλειά έχω εγώ με αυτές που σκότωσαν τα παιδιά τους. Εγώ δεν έχω σκοτώσει τα παιδιά μου» συνεχίζοντας να αρνείται τις κατηγορίες που τις αποδίδονται.

Μουρτζούκου: Αρνείται την εμπλοκή της στον θάνατο του Παναγιωτάκη, τι υποστηρίζει για τρίτο πρόσωπο-συνεργό

Στις φυλακές Κορυδαλλού οδηγήθηκε το μεσημέρι της Δευτέρας (14/7) η Ειρήνη Μουρτζούκου μετά την απόφαση ανακρίτριας και εισαγγελέα να κριθεί προσωρινά κρατούμενη, κατηγορούμενη για τις ανθρωποκτονίες δύο βρεφών της, ενός ακόμη βρέφους φίλης της, αλλά και για απόπειρα δολοφονίας στενής της φίλης.

Αυτό που δεν ομολόγησε είναι ο θάνατος του 15 μηνών Παναγιωτάκη για τον οποίο επιρρίπτει ευθύνες στη μητέρα του. Σύμφωνα με το απολογητικό υπόμνημα, που κατέθεσε στην ανακρίτρια Αχαΐας την Κυριακή (14/7), η ίδια αρνείται κάθε εμπλοκή και προσπαθεί να μεταθέσει την ευθύνη για την τραγική κατάληξη του παιδιού τον Αύγουστο του 2024 σε άλλο πρόσωπο της οικογένειας.

Παράλληλα, βάζει στο «κάδρο» των ευθυνών και τη μητέρα της, Πόπη Αναγνωστοπούλου, την οποία κατηγορεί ότι την εξέδιδε από την ηλικία των 15 ετών.

«Η ανωτέρω Καλλιόπη… όλους αυτούς τους μήνες προσπαθεί να με οδηγήσει στην ανάληψη της ευθύνης για τον θάνατο του παιδιού της, πλην μου είναι αδύνατον να “χρεωθώ” τον θάνατο της τελευταίας ελπίδας σωτηρίας της ζωής, της ψυχής, της ύπαρξής μου. Είναι χαρακτηριστικό πως, από την ημέρα θανάτου του Παναγιώτη (5/8/2024) έως και τον μήνα Ιούνιο του έτους 2025 με φιλοξενούσε, κρυφά, στην οικία της στην Αμαλιάδα, γεγονός ασφαλώς μη συμβατό με την, παρουσιαζόμενη δημοσίως, εικόνα της εξοργισμένης (δήθεν) μητέρας με τη “δολοφόνο” του παιδιού της», αναφέρεται χαρακτηριστικά στο υπόμνημα.

Η Ειρήνη Μουρτζούκου αρνείται οποιαδήποτε ευθύνη για τον θάνατό του, υποστηρίζοντας: «Δεν θα του έκανα ποτέ κακό, δεν θα του περέβαλα ποτέ και για κανέναν λόγο… αναφέρω ευθαρσώς πως, για τον θάνατό του, δεν έχω την παραμικρή ευθύνη / συμμετοχή / συνεργεία».

Μάλιστα, η καθ’ ομολογίαν δολοφόνος προσπαθεί να διαφοροποιήσει την περίπτωση του Παναγιωτάκη από εκείνη των υπόλοιπων τεσσάρων μωρών, των οποίων τις δολοφονίες έχει παραδεχτεί:

«Τα μεν υπόλοιπα βρέφη ήταν βρέφη, ηλικίας έως έξι μηνών, ενώ ο Παναγιωτάκης ήταν μεγάλο παιδί, ηλικίας 15 μηνών, το δε τα υπόλοιπα βρέφη ήταν κορίτσια, ενώ ο Παναγιωτάκης ήταν αγόρι».

Και καταλήγει: «Είναι αναμφίβολο πως ο Παναγιωτάκης “δεν ταιριάζει στο μοτίβο των δολοφονιών”».

Επίσης, υποστηρίζει ότι μετά τον θάνατο του Παναγιωτάκη, η μητέρα του τη φιλοξενούσε κρυφά στο σπίτι της:

«Από την ημέρα θανάτου του Παναγιώτη (5/8/2024) έως και τον μήνα Ιούνιο του έτους 2025 με φιλοξενούσε, κρυφά, στην οικία της στην Αμαλιάδα, γεγονός ασφαλώς μη συμβατό με την, παρουσιαζόμενη δημοσίως, εικόνα της εξοργισμένης (δήθεν) μητέρας», αναφέρεται χαρακτηριστικά.

Παράλληλα, δηλώνει πρόθυμη να καταθέσει πλήρως για τις συνθήκες θανάτου του παιδιού, αρκεί να υπάρξει επίσημη κλήση και εγγύηση ασφάλειας: «Δεν δύναμαι και δεν επιτρέπεται στο παρόν δικονομικό στάδιο […] να υπεισέλθω στις λεπτομέρειες του τρόπου, μεθόδου, αιτίας κλπ του θανάτου του, είμαι όμως στην διάθεση των Αρχών […] να αποκαλύψω τα πάντα».

Στο υπόμνημά της η Ειρήνη Μουρτζούκου κάνει λόγο για τρίτο πρόσωπο, το οποίο δεν κατονομάζει, αλλά όπως λέει, παίζει «καταλυτικό ρόλο» στην υπόθεση: «Καταλυτικό ρόλο έχει διαδραματίσει και άλλος-η άνθρωπος, το όνομα του οποίου θα αποκαλύψω μόνο στις αρμόδιες Εισαγγελικές / Ανακριτικές Αρχές […] αφού δέχομαι συνεχείς και έντονες απειλές για την ζωή μου και την σωματική μου ακεραιότητα».

Επιπλέον, ισχυρίζεται ότι βρίσκεται στη διάθεση των αρχών για πλήρη διαλεύκανση της υπόθεσης, προκειμένου «να μην μείνει το παραμικρό σημείο της τραγικής αυτής ιστορίας στο σκοτάδι».

Ειρήνη Μουρτζούκου: Δριμύ "κατηγορώ" στη μητέρα της - Ο βιασμός σε ηλικία 10 ετών, οι ερωτικές επαφές μπροστά της και η καταγγελία ότι την εξέδιδε από τα 15

Παράλληλα, στο απολογητικό της υπόμνημα η κατηγορούμενη στρέφεται και κατά της μητέρας της ενώ υποστηρίζει ότι σε ηλικία μόλις 10 ετών βιάστηκε από στενό συγγενή της μητέρας της.

«Η μητέρα μου, όχι μόνο δεν εργαζόταν, αλλά, κυριολεκτικά, η καθημερινή εικόνα που είχα μεγαλώνοντας, ήταν καφές, τσιγάρα και υπολογιστής. Ουδέποτε ασχολήθηκε μαζί μου ή με τα αδέλφια μου, αντιθέτως γι’ αυτήν ήμασταν “βάρος” “που δεν της επιτρέπαμε να ζήσει τη ζωή της”», ισχυρίζεται.

Και προσθέτει: «Συνεχώς αναζητούσα την αγάπη της μητέρας μου, την μητρική αγκαλιά, ένα απλό χάδι. Αντιθέτως το μόνο που λάμβανα από αυτήν σε καθημερινή βάση ήταν ξύλο, χειροδικία, τιμωρίες, ψυχική κακοποίηση. Και όχι μόνον όμως, αλλά και σωματική κακοποίηση. Σε ηλικία μόλις 10 ετών βιάστηκα από στενό συγγενή της μητέρας μου, η οποία δεν έκανε το παραμικρό για να το αποτρέψει ή να προσπαθήσει να μου συμπαρασταθεί ψυχολογικά».

Παράλληλα, αναφέρει ότι η μητέρα της προχωρούσε σε σεξουαλικές πράξεις με συντρόφους της μπροστά της ενώ την κατηγορεί ότι την εξέδιδε συστηματικά από ηλικία 15 ετών.

«Το μόνο που ενδιέφερε την μητέρα μου ήταν τα χρήματα και οι ερωτικοί της σύντροφοι. Μου επέβαλε να ζητιανεύω στις εκκλησίες, να της φέρνω χρήματα, με ανάγκασε να εκδίδομαι από την ηλικία των 15 ετών, τόσο με Έλληνες όσο και με αλλοδαπούς, ακόμη και σε συνθήκες ομαδικής ερωτικής πράξης, για να εισπράττει χρήματα», καταλήγει.