Η πυρκαγιά στο ελατοδάσος του Φενεού δεν είναι απλώς ένα ακόμη δυσάρεστο καλοκαιρινό γεγονός. Είναι μια σιωπηλή κραυγή για την οικολογική απώλεια που δύσκολα μπορεί να αποκατασταθεί. Ο δασολόγος Παύλος Κωνσταντινίδης εξηγεί σε βάθος γιατί η συγκεκριμένη φωτιά δεν αφήνει κανένα περιθώριο αναγέννησης για το μοναδικό αυτό οικοσύστημα. Το έλατο (Abies cephalonica), που κυριαρχούσε στην περιοχή, είναι είδος μη προσαρμοσμένο στη φωτιά και δεν έχει τη δυνατότητα φυσικής ή τεχνητής ανανέωσης μετά από κάψιμο. Μιλάμε, δυστυχώς, για μια πραγματική περιβαλλοντική τραγωδία.

Ο δασολόγος εξηγεί αναλυτικά γιατί η συγκεκριμένη καταστροφή αποτελεί χαρακτηριστικό παράδειγμα ενός οικοσυστήματος που δεν πρόκειται να ανακάμψει φυσικά ούτε τεχνητά. Ο λόγος βρίσκεται στη βιολογία του ίδιου του ελάτου (Abies cephalonica), το οποίο, αντίθετα με άλλα είδη, δεν είναι πυροανθεκτικό, δεν διαθέτει προσαρμογές στην πυρκαγιά και δεν έχει καμία δυνατότητα φυσικής ή τεχνητής αναγέννησης μετά την καύση.