Η είδηση του θανάτου του συζύγου της Βούλας Πατουλίδου σκόρπισε βαθιά θλίψη στους κοντινούς της ανθρώπους και στο κοινό που την αγαπά. Η ίδια, με βαθιά συγκίνηση, μοιράστηκε στο parapolitika.gr τις πρώτες της σκέψεις και το πώς βίωσε αυτές τις δύσκολες στιγμές: «Το πρωί δεν μπορούσε να ανασάνει και ''έφυγε'' στα χέρια μου. Εύχομαι να μη βιώσει κανείς κάτι τέτοιο. Ήμασταν μαζί 42 χρόνια και ετοιμαζόμασταν για τα 43. Νιώθω σαν να έχασα κομμάτι του εαυτού μου». Για τη μάχη με τον καρκίνο που έδινε ο σύζυγός της, είπε η Βούλα Πατουλίδου: «Ο καρκίνος αντιμετωπιζόταν αρκετά καλά, είχαμε δει σημαντική βελτίωση, μείωση της νόσου κατά το ήμισυ. Τη Δευτέρα σχεδιάζαμε να πάμε διακοπές στην Κομίτσα, στο τρίτο πόδι της Χαλκιδικής».

Διαβάστε: Πέθανε ο Ολυμπιονίκης Δημήτρης Ζαρζαβατσίδης - "Νιώθω νεκρή", λέει στο parapolitika.gr η σύζυγός του, Βούλα Πατουλίδου 

Ποιος ήταν ο Δημήτρης Ζαρζαβατσίδης

Γεννήθηκε στις 15 Ιανουαρίου 1956 στην περιοχή Κάτω Τούμπα της Θεσσαλονίκης. Υπήρξε διακεκριμένος αθλητής στην άρση βαρών, με συμμετοχή στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Μόσχας το 1980, όπου κατετάγη 8ος στην κατηγορία βαρέων βαρών, με συνολική επίδοση 347,5 κιλά.
Εργάστηκε ως διδάσκων της άρσης βαρών στο ΤΕΦΑΑ του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης από τα μέσα της δεκαετίας του 1980 έως σήμερα, επιβλέποντας και διπλωματικές εργασίες φοιτητών.

Από το 1988 έως το 1992 και από το 1995 έως το 2000 υπηρέτησε ως προπονητής σε εθνικές ομάδες εφήβων, συμβάλλοντας στην κατάκτηση πολυάριθμων μεταλλίων σε διεθνείς διοργανώσεις.

Ήταν παντρεμένος με τη Βούλα Πατουλίδου και έχουν αποκτήσει έναν γιο, τον Γιώργο.

Η πρώτη ανάρτηση της Βούλας Πατουλίδου για την απώλεια του συζύγου της 

Νωρίτερα η Βούλα Πατουλίδου με μια συγκινητική ανάρτηση στα social media μοιράστηκε τον βαθύ της πόνο και κάλεσε φίλους και συγγενείς να πουν το τελευταίο «αντίο», ενώ παράλληλα ζήτησε να τιμηθεί η μνήμη του μέσα από μια σπουδαία κίνηση ανθρωπιάς. «Ένα γέλιο ήταν η ζωή μου μαζί του. Γέλιο, φως και ζεστασιά. Από αυτά τα γέλια που γεμίζουν το σπίτι και σπρώχνουν μακριά τον φόβο και το σκοτάδι. Ένα γέλιο που έγινε ανάσα, παρηγοριά, πυξίδα. Αυτό το γέλιο… έσβησε σήμερα το πρωί. Ο Δημήτρης μου… Ο άνθρωπός μου. Ο άντρας μου. Ο φίλος μου. Ο σύντροφός μου. Ο πατέρας του παιδιού μου. Το στήριγμά μου, ο βράχος μου. Έδωσε τον πιο σκληρό, τον πιο άδικο αγώνα που μπορεί να δώσει άνθρωπος. Και τον έδωσε με το κεφάλι ψηλά. Με λεβεντιά. Ήθος. Δύναμη. Αξιοπρέπεια. Και αγάπη… αγάπη που χωρούσε τον κόσμο όλο. Μαζί του έζησα. Μαζί του μεγάλωσα. Μαζί του έγινα αυτό που είμαι σήμερα. Ό,τι πιο πολύτιμο έχω το γέννησα μαζί του. Θα τον αποχαιρετήσουμε αύριο, Τετάρτη 30 Ιουλίου 2025, στις 16:30 στον Ιερό Ναό Αγίου Παντελεήμονος Πανοράματος. Και σας παρακαλώ -αντί για στεφάνια-, αν θέλετε να τιμήσετε τη μνήμη του, να στηρίξετε τον Σύλλογο Γονέων Παιδιών με Νεοπλασματικές Ασθένειες “ΛΑΜΨΗ”. Έτσι θα ζει μέσα από κάθε παιδικό χαμόγελο που θα σωθεί».