Ασπασία Μπόγρη: "Δώδεκα χρόνια, παιδί μου, από τότε σιώπησες, μα τα μάτια σου ουρλιάζουν" - Η μητέρα της συνεχίζει να ελπίζει και να αγωνίζεται
Η Σπυριδούλα Φατούρου παραμένει ακούραστη στο πλευρό της κόρης της
Δώδεκα χρόνια έχουν περάσει από την ημέρα που ο πατέρας της Ασπασίας Μπόγρη πυροβόλησε την κόρη του, επιχειρώντας να εκδικηθεί τη μητέρα της, η οποία ζει καθημερινά με τον πόνο, αλλά και με μια ακλόνητη ελπίδα
Δώδεκα χρόνια έχουν περάσει από την ημέρα που ο πατέρας τηςΑσπασίας Μπόγρηπυροβόλησε την κόρη του, για να εκδικηθεί τη μητέρα της. Από τότε, η Σπυριδούλα Φατούρου, μητέρα της Ασπασίας, ζει καθημερινά με τον πόνο, αλλά και με μια ακλόνητη ελπίδα.
Μέσα από τα social media η μητέρα της νεαρής κοπέλας μοιράζεται στιγμές από τη ζωή τους, εκφράζοντας την πίστη της σε ένα θαύμα. Στην πιο πρόσφατη συγκινητική ανάρτησή της γράφει: «Δώδεκα χρόνια, παιδί μου... Μαμά, βοήθεια, μαμά... Από τότε σιώπησες, μα τα μάτια σου ουρλιάζουν...». Συμπληρώνοντας ότι τα μάτια της Ασπασίας εξακολουθούν να λάμπουν, σαν να μιλούν χωρίς λόγια.
Η Σπυριδούλα Φατούρου παραμένει ακούραστη στο πλευρό της κόρης της, φροντίζοντάς την καθημερινά και δίνοντας μάχη με κάθε μέσο, απέναντι σε δυσκολίες που θα λύγιζαν οποιονδήποτε. Μέσα από τις πράξεις και τα λόγια της, υπενθυμίζει σε όλους τη δύναμη της μητρικής αγάπης - απεριόριστη, ανιδιοτελή και αμετακίνητη, ακόμη και στις πιο σκοτεινές ώρες.
Αναστασία Μπόγρη: Πώς η ζωή της άλλαξε στις 12 Αυγούστου 2013 - Το χρονικό της τραγωδίας
Πριν από 12 χρόνια, και συγκεκριμένα στις 12 Αυγούστου 2013, η ζωή της Ασπασίας Μπόγρη έμελλε να αλλάξει μια για πάντα έπειτα από δύο πυροβολισμούς που δέχθηκε εξ επαφής στο κεφάλι από τον ίδιο της τον πατέρα. Το κίνητρο; Η εκδίκηση που ήθελε να πάρει από τη μητέρα της Ασπασίας, καταδικάζοντας την κόρη του σε μια ζωή γεμάτη δυσκολίες.
Η 17χρονη τότε Ασπασία, αφού γευμάτισε σε εστιατόριο του Άργους με τον 47χρονο πατέρα της, ανέβηκε στη μηχανή του. Την ώρα που περνούσαν από την πλατεία Λαϊκής Αγοράς, του ζήτησε να σταματήσει σε ένα περίπτερο, προκειμένου να αγοράσει τα τσιγάρα που της είχε ζητήσει η μητέρα της. Μόλις τα αγόρασε και έστρεψε το πρόσωπό της προς τη μεριά που βρισκόταν ο πατέρας της, τον είδε σε απόσταση αναπνοής να τη σημαδεύει με ένα όπλο.
Χωρίς κανέναν δισταγμό, ο Γιώργος Μπόγρης πυροβόλησε την κόρη του δύο φορές στο κεφάλι, αφού πρώτα εκείνη φώναξε «Βοήθεια, μαμά!» κι εκείνος «Σ’ αγαπώ πολύ».
Στη συνέχεια, την εγκατέλειψε αιμόφυρτη στον δρόμο και επέστρεψε στο σπίτι του. Εκεί αυτοπυροβολήθηκε με το ίδιο όπλο και λίγες ημέρες αργότερα, και συγκεκριμένα στις 22 Αυγούστου, ενώ η κόρη του συνέχιζε να παλεύει για τη ζωή της στη Μονάδα Εντατικής Θεραπείας του ΚΑΤ, κατέληξε στο Τζάνειο Νοσοκομείο.
«Κανονικά θα έπρεπε να σκοτώσω εσένα, αλλά επειδή θα ζήσεις, όσο ζήσεις, με το βάρος του θανάτου της, θα είναι καλύτερα», ανέφερε το σημείωμα που εντοπίστηκε στο σπίτι του δράστη και αυτόχειρα, στις 19 Αυγούστου, με παραλήπτη τη μητέρα της Ασπασίας, τη Σπυριδούλα Φατούρου. Όπως διαπιστώθηκε, λοιπόν, και από το παραπάνω σημείωμα, ο Γιώργος Μπόγρης θέλησε να σκοτώσει την κόρη του, προκειμένου να εκδικηθεί τη σύζυγό του, με την οποία βρισκόταν πολλά χρόνια σε διάσταση και την κατηγορούσε για τη διάλυση του γάμου τους.
Η Ασπασία δεν περπατάει, δεν μιλάει, δεν κινείται
Η Ασπασία κατάφερε τελικά να επιβιώσει ύστερα από 7 μήνες παραμονής στη Μονάδα Εντατικής Θεραπείας, ωστόσο έκτοτε είναι καταδικασμένη να ζει καθηλωμένη σε ένα κρεβάτι, καθώς έχει 99% αναπηρία. Καθημερινά, με τη βοήθεια της μητέρας της, που είναι ο φύλακας άγγελός της, ανεβαίνουν έναν Γολγοθά και προσπαθούν να αντεπεξέλθουν στις δυσκολίες της νέας καθημερινότητας.
«Η Ασπασία δεν περπατάει, δεν μιλάει, δεν κινείται. Αν δεν την γυρίσω στο κρεβάτι, δεν θα το κάνει ποτέ μόνη της, θα μείνει στην ίδια θέση. Αν δεν την ταΐσω, δεν θα φάει ποτέ», είχε αναφέρει η μητέρα της σε συνέντευξη που είχε παραχωρήσει στο «Έθνος», υπογραμμίζοντας πως «αν ο Θεός αποφασίσει να την αφήσει έτσι, γιατί όλα είναι θέλημα Θεού, όταν έρθει εκείνη η ώρα προσεύχομαι να μη φύγω πρώτη από τη ζωή, αλλά να πεθάνουμε μαζί. Είναι η αγωνία όλων των γονέων που έχω συναντήσει και τα παιδιά τους βρίσκονται σε αυτή την κατάσταση».
Πλέον, η Ασπασία βιώνει την καθημερινότητά της στο σπίτι της, αφού παρέμεινε για περίπου 3,5 χρόνια σε Κέντρο Αποκατάστασης στη Λάρισα και εξακολουθεί να μάχεται για να έχει μια καλύτερη ποιότητα ζωής.
En
