Ένα εντυπωσιακό, αλλά και σπάνιο θέαμα είχαν την ευκαιρία να παρακολουθήσουν το πρωί της Τρίτης 30 Σεπτεμβρίου 2025 οι κάτοικοι σε ορισμένες περιοχές της Χαλκιδικής, καθώς στη θαλάσσια περιοχή μεταξύ Ουρανούπολης, Αμμουλιανής και Τρυπητής σχηματίστηκε ένας υδροστρόβιλος. Το φαινόμενο έγινε ορατό σε μεγάλη απόσταση από την ακτή, ενώ καταγράφηκε σε βίντεο από το σκάφος του Athos Sea Cruises, το οποίο εκείνη την ώρα έπλεε μεταξύ Αμμουλιανής και Τρυπητής.

Εντυπωσιακός υδροστρόβιλος καταγράφηκε στην Ουρανούπολη Χαλκιδικής

Ο υδροστρόβιλος σχηματίστηκε ξαφνικά κάτω από τα βαριά σύννεφα και έμοιαζε με μια γιγαντιαία στήλη που ένωνε ουρανό και θάλασσα. Παρόλο που εντυπωσίασε όσους τον είδαν, δεν προκάλεσε ανησυχία, καθώς η απόστασή του από τα σκάφη και την ξηρά ήταν ασφαλής. Ναυτικοί της περιοχής εξηγούν στο halkidikinews.gr ότι δεν είναι πρωτόγνωρο φαινόμενο για τη Χαλκιδική αυτή την εποχή. Κάθε χρόνο, κατά το φθινόπωρο, η εναλλαγή θερμοκρασιών και οι ασταθείς καιρικές συνθήκες ευνοούν τον σχηματισμό υδροστρόβιλων.



Τι είναι ο υδροστρόβιλος

Ο υδροστρόβιλος είναι ουσιαστικά ένας σίφωνας που σχηματίζεται πάνω από μια υδάτινη επιφάνεια, όπως μια θάλασσα ή μια λίμνη. Αν και συχνά είναι λιγότερο έντονοι από τους τυπικούς σίφωνες της ξηράς, μπορούν να είναι επικίνδυνοι, καθώς φτάνουν σε ταχύτητες ανέμου που ξεπερνούν τα 100-150 χιλιόμετρα την ώρα.

Οι υδροστρόβιλοι μπορούν να κατηγοριοποιηθούν σε δύο κύριους τύπους:

  • Υδροστρόβιλοι Καλών Καιρικών Συνθηκών (Fair-weather waterspouts): Αυτοί είναι οι πιο συνηθισμένοι και σχηματίζονται όταν δεν υπάρχει ισχυρή καταιγίδα. Η διαδικασία ξεκινά συνήθως στην επιφάνεια του νερού και ανεβαίνει προς τα πάνω.
  • Υδροστρόβιλοι Υπό Καταιγίδα (Tornadic waterspouts): Αυτοί είναι σίφωνες που σχηματίζονται πρώτα στην ξηρά (από ισχυρές υπερκυτταρικές καταιγίδες - supercells) και στη συνέχεια μετακινούνται πάνω από το νερό, ή σχηματίζονται απευθείας πάνω από το νερό κάτω από ισχυρές καταιγίδες.

Ο πιο κοινός τύπος, αυτός των καλών καιρικών συνθηκών, έχει την εξής γενική διαδικασία, σύμφωνα με μετεωρολογικές μελέτες:

  1. Αστάθεια της Ατμόσφαιρας: Απαιτείται μια ατμόσφαιρα με υψηλή υγρασία και θερμοκρασία στη βάση της και σχετικά ψυχρότερο αέρα ψηλά. Αυτό δημιουργεί αστάθεια και επιτρέπει την ανοδική κίνηση του θερμού αέρα.
  2. Ανύψωση και Συμπύκνωση: Ο θερμός, υγρός αέρας κοντά στην επιφάνεια του νερού αρχίζει να ανεβαίνει. Καθώς ανεβαίνει, ψύχεται και συμπυκνώνεται, σχηματίζοντας αρχικά πυργωτούς σωρείτες ή σωρευτομελανίες.
  3. Περιστροφή κοντά στην Επιφάνεια: Η κάθετη διατμητική τάση του ανέμου (wind shear), δηλαδή η διαφορά στην ταχύτητα ή/και την κατεύθυνση του ανέμου σε διαφορετικά ύψη, δημιουργεί μια οριζόντια περιστροφή στον αέρα. Κάτω από τις κατάλληλες συνθήκες, οι τοπικές αναταράξεις ή οι συγκλίνουσες ροές αέρα κοντά στην επιφάνεια μπορούν να ανασηκώσουν αυτή την οριζόντια περιστροφή και να τη μετατρέψουν σε κάθετη στροβιλώδη κίνηση.
  4. Σχηματισμός Ορατού Κώνου: Καθώς ο στροβιλισμός εντείνεται λόγω της διατήρησης της στροφορμής (όπως ακριβώς ένας χορευτής του πάγου επιταχύνει όταν μαζεύει τα χέρια του), η πίεση στο κέντρο του στροβίλου πέφτει κατακόρυφα. Η πτώση της πίεσης προκαλεί περαιτέρω ψύξη, οδηγώντας σε συμπύκνωση υδρατμών. Αυτή η συμπύκνωση καθιστά ορατό τον κώνο του υδροστρόβιλου.
  5. Επαφή με το Νερό: Ο στροβιλισμός «κατεβαίνει» από το σύννεφο προς το νερό ή «ανεβαίνει» από το νερό προς το σύννεφο. Όταν η περιστρεφόμενη στήλη αέρα γίνει αρκετά ισχυρή, σχηματίζεται ένας ορατός ψεκασμός από το νερό στην επιφάνεια, ο οποίος συχνά συγχέεται με το «τράβηγμα» νερού από τον στρόβιλο. Στην πραγματικότητα, ο στρόβιλος αποτελείται κυρίως από συμπυκνωμένους υδρατμούς και όχι από «αναρροφημένο» νερό της θάλασσας.