Για άλλη μια φορά, το θέμα της αλλαγής ώρας επιστρέφει στο τραπέζι των ευρωπαϊκών συζητήσεων. Παρότι η Ευρωπαϊκή Επιτροπή και το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο είχαν ήδη προτείνει τον τερματισμό της πρακτικής από το 2018, οι κυβερνήσεις των κρατών-μελών δεν κατέληξαν ποτέ σε κοινή απόφαση.

Η Ισπανία αναμένεται αυτή τη Δευτέρα να καταθέσει εκ νέου πρόταση στην Ευρωπαϊκή Ένωση για τον οριστικό τερματισμό της εποχικής αλλαγής της ώρας, επαναφέροντας ένα ζήτημα που απασχολεί την Ευρώπη τα τελευταία επτά χρόνια.

Αλλαγή ώρας: Οι διαφωνίες που μπλοκάρουν την απόφαση

Το ισχύον καθεστώς, βάσει οδηγίας του 2000, προβλέπει ότι κάθε χρόνο τα ρολόγια μετακινούνται μία ώρα μπροστά την τελευταία Κυριακή του Μαρτίου και μία ώρα πίσω την τελευταία Κυριακή του Οκτωβρίου, σηματοδοτώντας τη θερινή και τη χειμερινή ώρα.

Παρά τις επανειλημμένες ψηφοφορίες στο Ευρωκοινοβούλιο – με την τελευταία το 2019 να δείχνει σαφή πλειοψηφία υπέρ της κατάργησης – οι χώρες-μέλη δεν συμφώνησαν στον τρόπο εφαρμογής του νέου καθεστώτος.

Σύμφωνα με δημοσκόπηση σε πανευρωπαϊκό επίπεδο, το 84% των πολιτών τάσσεται υπέρ του τερματισμού της αλλαγής της ώρας, ωστόσο η πολιτική βούληση παραμένει ανύπαρκτη.

Πώς ξεκίνησε η αλλαγή ώρας και πότε αλλάζουμε

Η πρακτική καθιερώθηκε για πρώτη φορά στη Γερμανία το 1916, εν μέσω του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου, με στόχο την εξοικονόμηση ενέργειας και καυσίμων μέσω της καλύτερης αξιοποίησης του ηλιακού φωτός.

Έκτοτε, η πλειονότητα των ευρωπαϊκών χωρών υιοθέτησε το σύστημα, ενώ στην Ασία μόνο έξι χώρες εφαρμόζουν αλλαγή ώρας, και στην Αμερική το κάνουν οι ΗΠΑ, ο Καναδάς, το Μεξικό και η Αργεντινή.

Η επόμενη αλλαγή ώρας θα γίνει την Κυριακή 26 Οκτωβρίου, όταν τα ρολόγια θα γυρίσουν μία ώρα πίσω, επιστρέφοντας στη χειμερινή ώρα. Η θερινή ώρα θα επανέλθει στις 29 Μαρτίου 2026.