EnΈμφυλη βία: Οι αριθμοί σοκάρουν, η σιωπή σκοτώνει! 1 στις 3 γυναίκες βιώνει βία (Βίντεο)
Τα τελευταία χρόνια κάτι αλλάζει
Η έμφυλη βία δεν είναι προσωπική υπόθεση. Τι δείχνουν τα στοιχεία στην Ελλάδα και πώς προστατεύεται το θύμα μέσω της καταγγελίας
Πορφυλενια Κανελλοπουλου
Η 25η Νοεμβρίου, Παγκόσμια Ημέρα για την Εξάλειψη της Βίας κατά των Γυναικών, έρχεται να υπενθυμίσει μια σκληρή πραγματικότητα που δεν χωρά σιωπή: σχεδόν μία στις τρεις γυναίκες στη χώρα μας έχει υποστεί σωματική ή σεξουαλική βία, ενώ τέσσερις στις δέκα βιώνουν ψυχολογική κακοποίηση. Πίσω από τους αριθμούς κρύβονται ζωές που στιγματίζονται, οικογένειες που διαλύονται, παιδιά που μεγαλώνουν μέσα στον φόβο.
Κι όμως, τα τελευταία χρόνια κάτι αλλάζει. Η Δικαιοσύνη γίνεται αυστηρότερη, η Αστυνομία αποκτά νέα εργαλεία όπως το panic button. Το μήνυμα είναι ξεκάθαρο: η έμφυλη βία δεν είναι προσωπική υπόθεση· είναι έγκλημα. Και ο μόνος τρόπος να προστατευτεί το θύμα είναι να σπάσει τη σιωπή από την πρώτη στιγμή.
Ας ρίξουμε μια εκτενέστερη ματιά στους αριθμούς: Σχεδόν 1 στις 3 γυναίκες έχει υποστεί σωματική ή σεξουαλική βία στη χώρα μας. 4 στις 10 υφίστανται ψυχολογική βία. Οι αριθμοί σοκάρουν. Η συνηθέστερη μορφή εμφάνισης της έμφυλης βίας είναι κατά συζύγων ή συντρόφων και σε συντριπτικό ποσοστό κατά των γυναικών.
Η ποινική δικαιοσύνη τα τελευταία χρόνια έχει αυστηροποιήσει τις ποινές των δραστών έμφυλης βίας - και μεριμνά ώστε να τις εκτίσουν. Επιπλέον, οι μεγάλης διάρκειας αναβολές της εκδίκασης ανήκουν τώρα στο παρελθόν. Όμως δεν είναι μόνο θέμα ποινών - αυτό που πρέπει να κάνει ένα θύμα είναι να καταγγείλει το έγκλημα από την πρώτη στιγμή, ώστε ο κακοποιητής να μπει στο ραντάρ των Αρχών.
Στην Αστυνομία, μέσω panic button, τηλεφωνικά, μέσω συνηγόρου ή αυτοπροσώπως, ακόμη και στον Εισαγγελέα Πλημμελειοδικών. Η επαγγελματική πείρα και οι στατιστικές δείχνουν ότι ο δράστης έχει συντριπτικά περισσότερες πιθανότητες να διαπράξει νέο έγκλημα έμφυλης βίας εάν δεν καταγγελθεί. Όμως δεν είναι μόνο η καταγγελία που προστατεύει το θύμα μέχρι την εκδίκαση. Πλέον, και το Δικαστήριο αλλά και ο Εισαγγελέας μπορούν να επιβάλουν στον δράστη περιοριστικούς όρους μέχρι την εκδίκαση της υπόθεσης.
Απομάκρυνση από την οικογενειακή κατοικία, μετοίκηση, απαγόρευση προσέγγισης ή κάθε είδους επικοινωνίας με το θύμα, ηλεκτρονική επιτήρηση, ο Εισαγγελέας μπορεί να επιβάλει ακόμη και προσωρινή κράτηση μέχρι έξι μηνών. Ο δράστης πια ξέρει πως κάθε έγκλημα μπορεί να τον οδηγήσει στη φυλακή.
Η σημαντικότερη όμως προστασία δεν είναι ποινική. Η πραγματική προστασία δεν αρχίζει στη στιγμή της κρίσης, αλλά πολύ νωρίτερα. Στο σπίτι, την οικογένεια, το σχολείο. Γιατί μια κοινωνία που εκπαιδεύει στη μη ανοχή, δημιουργεί ενήλικες που δεν φοβούνται να πουν «ως εδώ». Δεν κλείνουμε τα μάτια στη βία. Τα ανοίγουμε και διδάσκουμε να μην τα κλείνει κανείς. Έτσι ξεκινά η αλλαγή.
Παγκόσμια Ημέρα για την Εξάλειψη της Βίας κατά των Γυναικών: Οι αριθμοί που δεν επιτρέπουν άλλη σιωπή
Κι όμως, τα τελευταία χρόνια κάτι αλλάζει. Η Δικαιοσύνη γίνεται αυστηρότερη, η Αστυνομία αποκτά νέα εργαλεία όπως το panic button. Το μήνυμα είναι ξεκάθαρο: η έμφυλη βία δεν είναι προσωπική υπόθεση· είναι έγκλημα. Και ο μόνος τρόπος να προστατευτεί το θύμα είναι να σπάσει τη σιωπή από την πρώτη στιγμή.Ας ρίξουμε μια εκτενέστερη ματιά στους αριθμούς: Σχεδόν 1 στις 3 γυναίκες έχει υποστεί σωματική ή σεξουαλική βία στη χώρα μας. 4 στις 10 υφίστανται ψυχολογική βία. Οι αριθμοί σοκάρουν. Η συνηθέστερη μορφή εμφάνισης της έμφυλης βίας είναι κατά συζύγων ή συντρόφων και σε συντριπτικό ποσοστό κατά των γυναικών.
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
Βία κατά των γυναικών – Πώς αλλάζει η προστασία των θυμάτων
Η ποινική δικαιοσύνη τα τελευταία χρόνια έχει αυστηροποιήσει τις ποινές των δραστών έμφυλης βίας - και μεριμνά ώστε να τις εκτίσουν. Επιπλέον, οι μεγάλης διάρκειας αναβολές της εκδίκασης ανήκουν τώρα στο παρελθόν. Όμως δεν είναι μόνο θέμα ποινών - αυτό που πρέπει να κάνει ένα θύμα είναι να καταγγείλει το έγκλημα από την πρώτη στιγμή, ώστε ο κακοποιητής να μπει στο ραντάρ των Αρχών.Στην Αστυνομία, μέσω panic button, τηλεφωνικά, μέσω συνηγόρου ή αυτοπροσώπως, ακόμη και στον Εισαγγελέα Πλημμελειοδικών. Η επαγγελματική πείρα και οι στατιστικές δείχνουν ότι ο δράστης έχει συντριπτικά περισσότερες πιθανότητες να διαπράξει νέο έγκλημα έμφυλης βίας εάν δεν καταγγελθεί. Όμως δεν είναι μόνο η καταγγελία που προστατεύει το θύμα μέχρι την εκδίκαση. Πλέον, και το Δικαστήριο αλλά και ο Εισαγγελέας μπορούν να επιβάλουν στον δράστη περιοριστικούς όρους μέχρι την εκδίκαση της υπόθεσης.
Απομάκρυνση από την οικογενειακή κατοικία, μετοίκηση, απαγόρευση προσέγγισης ή κάθε είδους επικοινωνίας με το θύμα, ηλεκτρονική επιτήρηση, ο Εισαγγελέας μπορεί να επιβάλει ακόμη και προσωρινή κράτηση μέχρι έξι μηνών. Ο δράστης πια ξέρει πως κάθε έγκλημα μπορεί να τον οδηγήσει στη φυλακή.
Η σημαντικότερη όμως προστασία δεν είναι ποινική. Η πραγματική προστασία δεν αρχίζει στη στιγμή της κρίσης, αλλά πολύ νωρίτερα. Στο σπίτι, την οικογένεια, το σχολείο. Γιατί μια κοινωνία που εκπαιδεύει στη μη ανοχή, δημιουργεί ενήλικες που δεν φοβούνται να πουν «ως εδώ». Δεν κλείνουμε τα μάτια στη βία. Τα ανοίγουμε και διδάσκουμε να μην τα κλείνει κανείς. Έτσι ξεκινά η αλλαγή.
