Αδελφοκτονία στη Νέα Πέραμο: "Τον είχε πνίξει, του είχε κοπεί η αναπνοή", λένε μάρτυρες για το βίαιο παρελθόν των δύο αδελφών
Τι είπε το θύμα πριν το φονικό
Ζήτημα χρόνου ήταν η οικογενειακή τραγωδία υποστηρίζουν οι κάτοικοι της περιοχής αφήνοντας αιχμές για το κενό στην κρατική πρόνοια και την ψυχιατρική υποστήριξη
Συγκλονίζουν οι μαρτυρίες των κατοίκων της περιοχής σχετικά με την αδελφοκτονία που διαπράχθηκε το πρωί της Δευτέρας (24/11) στον Λουτρόπυργο Νέας Περάμου, όταν ένας 47χρονος φέρεται να σκότωσε με ψαλίδι τον 44χρονο αδελφό του. Η σοκαριστική τραγωδία δεν ήταν έκπληξη, με τους γείτονες να σκιαγραφούν την εικόνα μιας διαλυμένης οικογένειας που ζούσε υπό άθλιες συνθήκες, με την αδελφοκτονία να μοιάζει, όπως είπαν, ζήτημα χρόνου.
Νέα Πέραμος: Το βίαιο παρελθόν των δύο αδελφών
Να σημειωθεί ότι κάτοικοι της περιοχής μίλησα για «καθημερινούς καβγάδες και προηγούμενη απόπειρα στραγγαλισμού». Όπως ανέφεραν, η ένταση μεταξύ των δύο αδελφών ήταν καθημερινό φαινόμενο τα τελευταία 15 χρόνια. Γείτονας της οικογένειας αποκαλύπτει πως το θύμα, εξέφραζε συχνά φόβους για τη ζωή του. «Εμένα μου έλεγε το θύμα πολλές φορές ότι κινδυνεύει από τον μικρό, ότι θα τον σκοτώσει» αναφέρει χαρακτηριστικά κάτοικος της περιοχής, αποκαλύπτοντας μάλιστα πως στο παρελθόν υπήρξε περιστατικό ακραίας βίας. «Πριν ένα διάστημα τον είχε πνίξει, του είχε κοπεί η αναπνοή. Τους πήραν μέσα, έγινε δικαστήριο και επιβλήθηκε ποινή με αναστολή δύο ετών. Όσο ίσχυε η αναστολή φοβόντουσαν, αλλά μόλις πέρασαν τα δύο χρόνια, οι συγκρούσεις επανήλθαν», ανέφεραν.
Τα λόγια του θύματος πριν το φονικό
Συγκλονιστική είναι η μαρτυρία που μετέφερε τα λόγια του θύματος λίγο πριν το μοιραίο. Το θύμα συχνά κοιμόταν σε στάση λεωφορείου ή φιλοξενούνταν από τρίτους για να αποφύγει τις εντάσεις, όπως φέρεται να είχε εκμυστηρευτεί σε γνωστό του. «Δεν θα πάω πάνω, γιατί αν πάω θα τον σκοτώσω» φέρεται να είχε πει το θύμα, φοβούμενος πως η κατάσταση θα εκτροχιαστεί. «Τελικά έγινε το αντίθετο» σχολίασαν οι γείτονες.
Οι περιγραφές για την καθημερινότητα στο σπίτι της οικογένειας είναι αποκαρδιωτικές. Τα αδέλφια ζούσαν σε συνθήκες εξαθλίωσης, με την Πρόνοια να τους παρέχει συσσίτιο, ενώ συχνά ο ένας αδελφός κατέφευγε στην επαιτεία, όσο ο άλλος εργαζόταν περιστασιακά.
Στήριγμα στην οικογένεια προσπαθούσε να είναι ένας τρίτος αδελφός, ο οποίος εργάζεται και τους συντηρούσε, καθώς και η μητέρα τους παλαιότερα, η οποία περιγράφεται ως μια ηρωική φιγούρα που δούλευε από τα ξημερώματα έως το βράδυ. Οι γείτονες έκαναν λόγο για αδιαφορία και καθυστερημένη αντίδραση των αρμόδιων φορέων. Παρά τις προσπάθειες της γειτονιάς και της εκκλησίας να βοηθήσουν τα αδέρφια, ακόμα και με επίσκεψη σε ψυχίατρο –στον οποίο ο δράστης φέρεται να επιτέθηκε, η λύση δεν δόθηκε ποτέ.
«Ήταν άκρως επιθετικοί και επικίνδυνοι. Ο χρόνος άργησε να φέρει αυτό που έγινε, εφόσον δεν επενέβησαν άλλες δυνάμεις να το σταματήσουν», τόνισαν οι κάτοικοι, αφήνοντας αιχμές για το κενό στην κρατική πρόνοια και την ψυχιατρική υποστήριξη.
En