EnΕρμής Θεοχαρόπουλος: "Το παιδί αργοπέθαινε στα χέρια μου", λέει ο πατέρας του 21χρονου που σκοτώθηκε από πτώση στα Τζουμέρκα (Βίντεο)
Συγκλονίζουν οι γονείς του
"Εμείς ήμασταν μια τετράδα… η πάπια και τα παπάκια της. Τώρα λείπει το ένα. Έχεις μείνει ανάπηρος", λέει η μητέρα του Ερμή Θεοχαρόπουλου
Ήταν 30 Ιανουαρίου 2022 όταν ο 21χρονος Θεοφάνης Ερμής άφηνε την τελευταία του πνοή στα Τζουμέρκα. Ένας αθλητής που είχε μεγαλώσει μέσα στα βουνά, πρωταθλητής αγωνιστικής αναρρίχησης και ορειβατικού σκι, άνθρωπος της φύσης και της περιπέτειας. Εκείνο το πρωινό είχε ξεκινήσει για μια απλή ανάβαση με σκι, με σκοπό να συναντήσει τον πατέρα του στο βουνό. Κανείς δεν μπορούσε να προβλέψει την τραγωδία που θα ακολουθούσε.
Διαβάστε: Σέλι Ημαθίας: "Το κάθε λεπτό μετράει σε περίπτωση ατυχήματος στο βουνό"
Για άγνωστη μέχρι σήμερα αιτία, ο νεαρός αθλητής γλίστρησε και κατέπεσε σε γκρεμό περίπου 600 μέτρων. Ο πατέρας του, Γιάννης, χρειάστηκε 40 λεπτά για να φτάσει στο σημείο. «Δεν περίμενα ότι θα ζει. Με τέτοια πτώση κανονικά θα έπρεπε να έχει διαλυθεί», αναφέρει. Κι όμως, ο Ερμής ανέπνεε. «Σήκωσε το δεξί του χεράκι και μου είπε “Μπαμπάκα μου, βοήθα”». Η εικόνα που αντίκρισε ήταν σοκαριστική: «Το αριστερό χέρι και πόδι δεν φαίνονταν… τα κρέατα κρέμονταν».
Η βοήθεια, όμως, άργησε τραγικά. «Το παιδί πέθαινε στα χέρια μου. Το στρατιωτικό ελικόπτερο έκανε πέντε ώρες να έρθει», λέει ο πατέρας. Η ΕΜΑΚ έφτασε μετά από 3,5 ώρες χωρίς τον απαραίτητο εξοπλισμό. «Δεν είχαν ούτε αδρεναλίνη. Ούτε φωτοβολίδα. Άναψαν φωτιές για να δείξουν τη θέση μας». Το ελικόπτερο του ΕΚΑΒ δεν μπορούσε να προσεγγίσει. Όταν τελικά έφτασε ελικόπτερο του Πολεμικού Ναυτικού και ο νεαρός μεταφέρθηκε στο αεροδρόμιο Ιωαννίνων, ήταν ήδη αργά.
Από εκείνη τη μέρα οι γονείς του Ερμή ξεκίνησαν έναν συνεχή, επίμονο και επίπονο αγώνα για να μη χαθεί ποτέ ξανά ζωή στο βουνό λόγω καθυστερήσεων στη διάσωση. Στο σημείο όπου ο γιος τους ξεψύχησε, τοποθέτησαν έναν φωτεινό σταυρό που τη νύχτα λάμπει στο βουνό, υπενθυμίζοντας τον άδικο χαμό του.
Ο Γιάννης εξηγεί ότι το μεγαλύτερο πρόβλημα δεν είναι μόνο ο χρόνος, αλλά ο τύπος της διάσωσης. «Δεν υπήρχε ο όρος HEMS, το Helicopter Emergency Medical Service. Δεν έχουμε ιατρικά διασωστικά ελικόπτερα, όπως έχουν στην Ευρώπη εδώ και 60-70 χρόνια». Στη δική τους περίπτωση, ο Ερμής χρειαζόταν άμεση ιατρική παρέμβαση στο πεδίο. «Η πρωτογενής διακομιδή είναι το κλειδί. Εκεί, στο σημείο του ατυχήματος, χρειάζεται γιατρός -αναισθησιολόγος, πνευμονολόγος- να σε σταθεροποιήσει. Όχι μετά από τρεις ώρες».
Παρά τις κυβερνητικές πρωτοβουλίες και τη θέσπιση του «Μηχανισμού Διάσωσης Θεοφάνης Ερμής» το 2022, η πραγματικότητα παραμένει απογοητευτική. «Δεν υλοποιήθηκε τίποτα. Ούτε τα ελικόπτερα υπάρχουν ούτε οι σταθμοί. Η Ελλάδα δεν έχει κανέναν σταθμό HEMS, ενώ στην Ευρώπη λειτουργούν πάνω από 400». Ο σχεδιασμός προβλέπει έξι σταθμούς - όμως, όπως λέει ο Γιάννης, «για να καλυφθεί η Ελλάδα χρειάζονται 20 με 22. Είμαστε ορεινή χώρα, με νησιά και τεράστιες αποστάσεις».
Η μητέρα του Ερμή, Μαρίνα, μιλάει μη μπορώντας να συγκρατήσει τα δάκρυά της. «Εμείς ήμασταν μια τετράδα… η πάπια και τα παπάκια της. Τώρα λείπει το ένα. Έχεις μείνει ανάπηρος. Αλλά πρέπει να ζήσεις με την αναπηρία σου και να την κάνεις δημιουργική».
Όταν της λένε πως ο Γιάννης δεν φταίει για τον θάνατο του Ερμή, εκείνη απαντά: «Ο πατέρας του είναι. Κάθε βράδυ με αυτό ζει». Κι όμως, γνωρίζει ότι αυτό που έλειψε δεν ήταν η προσπάθεια του πατέρα, αλλά η κρατική δομή. «Δεν του δόθηκε δεύτερη ευκαιρία. Αν υπήρχε γιατρός, εξοπλισμός, ελικόπτερο, θα ήταν σήμερα εδώ. Ίσως με αναπηρία, αλλά ζωντανός».
«Η βάση των Ιωαννίνων θα μπορούσε να στείλει ιατρικό ελικόπτερο σε 10 λεπτά. Με το ασθενοφόρο θέλουμε δύο ώρες», προσθέτει ο πατέρας του.
Ο ίδιος παραδέχεται: «Δεν μπορώ να πάρω πια κόσμο στο βουνό. Δεν θέλω να ξαναβρεθώ να ζητάω βοήθεια από το 112 και να μην υπάρχει απόκριση. Στην Ελλάδα νομίζουμε ότι μπορούμε να μεταφέρουμε έναν καρδιοπαθή σε καρότσα. Αυτά είναι αδιανόητα».
Η μία από τις δύο υποσχέσεις που δόθηκαν στην οικογένεια πραγματοποιήθηκε: η κατασκευή αναρριχητικής πίστας Ολυμπιακών προδιαγραφών στη μνήμη του Ερμή. Η δεύτερη -ο εκσυγχρονισμός και η οργάνωση της εναέριας διάσωσης- παραμένει ανοιχτή πληγή.
«Για να μην ξαναχαθεί ένας Ερμής», τονίζει ο πατέρας, «ο Ερμής τώρα δεν χρειάζεται τίποτα. Είναι αγγελάκι. Εμείς παλεύουμε για τους ζωντανούς».
Διαβάστε: Σέλι Ημαθίας: "Το κάθε λεπτό μετράει σε περίπτωση ατυχήματος στο βουνό"
Για άγνωστη μέχρι σήμερα αιτία, ο νεαρός αθλητής γλίστρησε και κατέπεσε σε γκρεμό περίπου 600 μέτρων. Ο πατέρας του, Γιάννης, χρειάστηκε 40 λεπτά για να φτάσει στο σημείο. «Δεν περίμενα ότι θα ζει. Με τέτοια πτώση κανονικά θα έπρεπε να έχει διαλυθεί», αναφέρει. Κι όμως, ο Ερμής ανέπνεε. «Σήκωσε το δεξί του χεράκι και μου είπε “Μπαμπάκα μου, βοήθα”». Η εικόνα που αντίκρισε ήταν σοκαριστική: «Το αριστερό χέρι και πόδι δεν φαίνονταν… τα κρέατα κρέμονταν».
"Το στρατιωτικό ελικόπτερο έκανε πέντε ώρες να έρθει", λέει ο πατέρας του Θεοφάνη Ερμή
Η βοήθεια, όμως, άργησε τραγικά. «Το παιδί πέθαινε στα χέρια μου. Το στρατιωτικό ελικόπτερο έκανε πέντε ώρες να έρθει», λέει ο πατέρας. Η ΕΜΑΚ έφτασε μετά από 3,5 ώρες χωρίς τον απαραίτητο εξοπλισμό. «Δεν είχαν ούτε αδρεναλίνη. Ούτε φωτοβολίδα. Άναψαν φωτιές για να δείξουν τη θέση μας». Το ελικόπτερο του ΕΚΑΒ δεν μπορούσε να προσεγγίσει. Όταν τελικά έφτασε ελικόπτερο του Πολεμικού Ναυτικού και ο νεαρός μεταφέρθηκε στο αεροδρόμιο Ιωαννίνων, ήταν ήδη αργά.Από εκείνη τη μέρα οι γονείς του Ερμή ξεκίνησαν έναν συνεχή, επίμονο και επίπονο αγώνα για να μη χαθεί ποτέ ξανά ζωή στο βουνό λόγω καθυστερήσεων στη διάσωση. Στο σημείο όπου ο γιος τους ξεψύχησε, τοποθέτησαν έναν φωτεινό σταυρό που τη νύχτα λάμπει στο βουνό, υπενθυμίζοντας τον άδικο χαμό του.
"Στην Ελλάδα δεν υπάρχει HEMS"
Ο Γιάννης εξηγεί ότι το μεγαλύτερο πρόβλημα δεν είναι μόνο ο χρόνος, αλλά ο τύπος της διάσωσης. «Δεν υπήρχε ο όρος HEMS, το Helicopter Emergency Medical Service. Δεν έχουμε ιατρικά διασωστικά ελικόπτερα, όπως έχουν στην Ευρώπη εδώ και 60-70 χρόνια». Στη δική τους περίπτωση, ο Ερμής χρειαζόταν άμεση ιατρική παρέμβαση στο πεδίο. «Η πρωτογενής διακομιδή είναι το κλειδί. Εκεί, στο σημείο του ατυχήματος, χρειάζεται γιατρός -αναισθησιολόγος, πνευμονολόγος- να σε σταθεροποιήσει. Όχι μετά από τρεις ώρες».Παρά τις κυβερνητικές πρωτοβουλίες και τη θέσπιση του «Μηχανισμού Διάσωσης Θεοφάνης Ερμής» το 2022, η πραγματικότητα παραμένει απογοητευτική. «Δεν υλοποιήθηκε τίποτα. Ούτε τα ελικόπτερα υπάρχουν ούτε οι σταθμοί. Η Ελλάδα δεν έχει κανέναν σταθμό HEMS, ενώ στην Ευρώπη λειτουργούν πάνω από 400». Ο σχεδιασμός προβλέπει έξι σταθμούς - όμως, όπως λέει ο Γιάννης, «για να καλυφθεί η Ελλάδα χρειάζονται 20 με 22. Είμαστε ορεινή χώρα, με νησιά και τεράστιες αποστάσεις».
"Ήμασταν μια τετράδα - Τώρα ζούμε με την αναπηρία μας"
Η μητέρα του Ερμή, Μαρίνα, μιλάει μη μπορώντας να συγκρατήσει τα δάκρυά της. «Εμείς ήμασταν μια τετράδα… η πάπια και τα παπάκια της. Τώρα λείπει το ένα. Έχεις μείνει ανάπηρος. Αλλά πρέπει να ζήσεις με την αναπηρία σου και να την κάνεις δημιουργική».Όταν της λένε πως ο Γιάννης δεν φταίει για τον θάνατο του Ερμή, εκείνη απαντά: «Ο πατέρας του είναι. Κάθε βράδυ με αυτό ζει». Κι όμως, γνωρίζει ότι αυτό που έλειψε δεν ήταν η προσπάθεια του πατέρα, αλλά η κρατική δομή. «Δεν του δόθηκε δεύτερη ευκαιρία. Αν υπήρχε γιατρός, εξοπλισμός, ελικόπτερο, θα ήταν σήμερα εδώ. Ίσως με αναπηρία, αλλά ζωντανός».
«Η βάση των Ιωαννίνων θα μπορούσε να στείλει ιατρικό ελικόπτερο σε 10 λεπτά. Με το ασθενοφόρο θέλουμε δύο ώρες», προσθέτει ο πατέρας του.
Ο ίδιος παραδέχεται: «Δεν μπορώ να πάρω πια κόσμο στο βουνό. Δεν θέλω να ξαναβρεθώ να ζητάω βοήθεια από το 112 και να μην υπάρχει απόκριση. Στην Ελλάδα νομίζουμε ότι μπορούμε να μεταφέρουμε έναν καρδιοπαθή σε καρότσα. Αυτά είναι αδιανόητα».
Η μία από τις δύο υποσχέσεις που δόθηκαν στην οικογένεια πραγματοποιήθηκε: η κατασκευή αναρριχητικής πίστας Ολυμπιακών προδιαγραφών στη μνήμη του Ερμή. Η δεύτερη -ο εκσυγχρονισμός και η οργάνωση της εναέριας διάσωσης- παραμένει ανοιχτή πληγή.
«Για να μην ξαναχαθεί ένας Ερμής», τονίζει ο πατέρας, «ο Ερμής τώρα δεν χρειάζεται τίποτα. Είναι αγγελάκι. Εμείς παλεύουμε για τους ζωντανούς».
