Γιώργος Μαζωνάκης: Ολόκληρη η μήνυση του 21χρονου τραγουδιστή Στέφανου Παπαδόπουλου εναντίον του - Οι σεξουαλικές πιέσεις, οι εκβιασμοί και τα ναρκωτικά
Όσα καταγγέλλονται
Πώς ξεκίνησε η συνεργασία του 21χρονου Στέφανου Παπαδόπουλου με τον Γιώργο Μαζωνάκη - Από το τηλεφώνημα για συνεργασία μέχρι τις σεξουαλικές προτάσεις
Διαβάστε: Δικηγόρος Μαζωνάκη: Η επώνυμη καταγγελία στο Εκβιαστών έχει γίνει αρκετές ημέρες πριν - Είναι ο ορισμός της εκβίασης (Βίντεο)
Στη μήνυση ο 21χρονος υποστηρίζει ότι όταν έφτασε στο καμαρίνι του κ. Μαζωνάκη, ήδη από τα πρώτα δέκα λεπτά της παρουσίας του εκεί, ο εγκαλούμενος προέβη σε χρήση κοκαΐνης μπροστά του, προσφέροντάς του κι εκείνου, ενώ όταν αρνήθηκε, του απάντησε ότι είναι αγένεια να του λέει «όχι» στο καμαρίνι του. Περιέγραψε, δε, τις στιγμές με τον Γιώργο Μαζωνάκη και τον φίλο του, τον οποίο ζητούσε επιτακτικά ο πρώτος, μέσα στο καμαρίνι. Μίλησε για τις σεξουαλικές πιέσεις που δεχόταν από τον Γιώργο Μαζωνάκη, που συνοδευόνταν ειδικότερα από ασελγείς ενέργειες, προτάσεις και εκβιασμούς. Μίλησε, δε, για την ταπείνωση, την οργή, τη δυσαρέσκεια που αισθάνθηκε.
«Διαμόρφωσα διάφορα μοτίβα συμπεριφοράς με σκοπό να αποφεύγω τις ερωτικές προσεγγίσεις του κ. Μαζωνάκη. Συγκεκριμένα, άρχισα να λαμβάνω μηνύματα από τον ίδιο μέσω της εφαρμογής Viber, τα οποία έστελνε πάντα κρυπτογραφημένα, με αποτέλεσμα να διαγράφονται μετά από κάποια δευτερόλεπτα. Στα μηνύματα αυτά μου ζητούσε έντονα να βρεθούμε και άλλοτε τα αγνοούσα τελείως, ενώ άλλοτε του έλεγα ψέματα ότι δεν βρίσκομαι στην Αθήνα, αλλά στη γενέτειρά μου, τη Θεσσαλονίκη», υποστηρίζεται μεταξύ άλλων στη μήνυση.
Γιώργος Μαζωνάκης: Η μήνυση του 21χρονου τραγουδιστή εναντίον του
Τα περιστατικά όπως περιγράφονται στη μήνυση έχουν ως εξής:
Στις 20 Μαρτίου 2025 και ενώ εκείνο το διάστημα δούλευα στο νυχτερινό κέντρο... στη Θεσσαλονίκη, πρωινές ώρες δέχτηκα τηλεφώνημα από τον ατζέντη του τραγουδιστή..., ο οποίος με ενημέρωσε ότι το Σάββατο 22 Μαρτίου επρόκειτο να ξεκινήσει εμφανίσεις στο νυχτερινό κέντρο... στην Αθήνα ο Γιώργος Μαζωνάκης. Όπως με ενημέρωσε, υπήρχε έλλειψη στο σχήμα και με πρότεινε υπό την προϋπόθεση ότι θα μπορούσα την ίδια ημέρα να μεταβώ στην Αθήνα, ώστε να λάβω μέρος στην πρόβα που θα λάμβανε χώρα. Μέσα σε διάστημα οκτώ ωρών από την κλήση που έλαβα, βρισκόμουν ήδη στο αεροδρόμιο «Ελευθέριος Βενιζέλος», απ' όπου με παρέλαβε ο φίλος μου..., με σκοπό να με μεταφέρει στο νυχτερινό κέντρο...
Φτάνοντας στο κέντρο περί ώρα οκτώ απογευματινή εισήλθαμε σε αυτό μαζί με τον φίλο μου, όπου και διαπιστώσαμε ότι η πρόβα είχε ήδη λάβει τέλος. Εκεί βρήκαμε τον μαέστρο του σχήματος..., τον Γεώργιο Μαζωνάκη, τον σκηνοθέτη..., τον βοηθό σκηνοθέτη, κάποιους μουσικούς και κάποιους σερβιτόρους του καταστήματος να κάθονται στους καναπέδες που βρίσκονται στην πρώτη σειρά της πίστας και να συζητάνε. Αφού συστηθήκαμε, ο κ... μου ζήτησε να παραμείνω στο μαγαζί προκειμένου να συζητήσουμε για το πρόγραμμα και τα ρούχα, καίτοι η πρόβα είχε τελειώσει χωρίς να λάβω μέρος σε αυτή.
Τότε, εγώ και ο φίλος μου... καθίσαμε σε έτερο καναπέ πλησίον αυτού που βρίσκονταν τα προαναφερόμενα άτομα, περιμένοντας πότε θα με φωνάξουν. Εντέλει, αναγκάστηκα να περιμένω δύο ώρες, διάστημα κατά το οποίο δεν έκανα ουσιαστικά τίποτα παρά να περιμένω πότε θα μου ζητηθεί να περάσω από ακρόαση. Ωστόσο, ήταν τέτοια η χαρά μου και ο ενθουσιασμός μου για την προοπτική αυτής της συνεργασίας που δεν εξέφρασα κανένα παράπονο. Δεδομένης της μεγάλης αργοπορίας ο φίλος μου αποχώρησε από το νυχτερινό κέντρο και απέμεινα μόνος μου περιμένοντας. Περί τη δεκάτη βραδινή με πλησίασε ο βοηθός σκηνοθέτη και μου ζήτησε να τον ακολουθήσω στο καμαρίνι του κ. Μαζωνάκη, στο οποίο είχε προ ολίγου αποσυρθεί. Ο ίδιος αρνήθηκα, μη καταλαβαίνοντας τον λόγο για τον οποίο θα έπρεπε να βρεθώ προσωπικά μαζί του, χωρίς να έχω κάνει καν ακόμα πρόβα, ωστόσο έλαβα την απάντηση ότι «δεν τις χάνουμε τέτοιες ευκαιρίες».
Συνοδευόμενος από τον βοηθό σκηνοθέτη έφτασα στο καμαρίνι του κ. Μαζωνάκη, έξωθεν του οποίου υπήρχε έτερο άτομο στην πόρτα, κάτι που διαπίστωσα μελλοντικά ότι συνέβαινε πάντοτε. Μπήκα στο καμαρίνι, όπου και μείναμε οι δυο μας με τον κ. Μαζωνάκη με την πόρτα κλειστή. Ήδη από τα πρώτα δέκα λεπτά της παρουσίας μου εκεί, ο εγκαλούμενος προέβη σε χρήση κοκαΐνης μπροστά μου, προσφέροντάς μου και εμένα, ενώ όταν αρνήθηκα, μου απάντησε ότι «είναι αγένεια να μου λες όχι στο καμαρίνι μου». Εντέλει, απέφυγα τη χρήση ναρκωτικών λέγοντάς του ότι δεν είμαι συνηθισμένος σε αυτά και πως δεν θα ήθελα να προβώ σε χρήση, γεγονός που σεβάστηκε.
Αρχικά ξεκίνησε μία τυπική συζήτηση μεταξύ μας, η οποία μου φάνηκε φυσιολογική μεταξύ του επικεφαλής ενός σχήματος και ενός νέου υποψηφίου, ο οποίος θα τον πλαισίωνε. Μου έθεσε κάποιες ερωτήσεις σχετικά με τα μαγαζιά στα οποία είχα εργαστεί και με το πώς φανταζόμουν μελλοντικά την καριέρα μου. Ωστόσο, πριν συμπληρώσω τριάντα λεπτά παρουσίας στο καμαρίνι του, μου δήλωσε ότι θα έπρεπε να αποχωρήσω, καθώς περίμενε ένα επαγγελματικό ραντεβού και πως μετά το πέρας αυτού θα με περίμενε και πάλι στο καμαρίνι μαζί με τον φίλο μου..., ο οποίος με είχε συνοδέψει αρχικά στο «....». Όταν του απάντησα ότι ο φίλος μου έχει ήδη αποχωρήσει και βρίσκεται για ποτό σε κάποιο κατάστημα, μου απάντησε πως «αν δεν ξαναέρθω το ίδιο βράδυ μαζί με τον φίλο μου, να μην ξαναέρθω γενικά».
Γενικότερα, τις μέρες που ακολούθησαν διαμόρφωσα διάφορα μοτίβα συμπεριφοράς με σκοπό να αποφεύγω τις ερωτικές προσεγγίσεις του κ. Μαζωνάκη. Συγκεκριμένα, άρχισα να λαμβάνω μηνύματα από τον ίδιο μέσω της εφαρμογής Viber, τα οποία έστελνε πάντα κρυπτογραφημένα με αποτέλεσμα να διαγράφονται μετά από κάποια δευτερόλεπτα. Στα μηνύματα αυτά μου ζητούσε έντονα να βρεθούμε και άλλοτε τα αγνοούσα τελείως, ενώ άλλοτε του έλεγα ψέματα ότι δεν βρίσκομαι στην Αθήνα, αλλά στη γενέτειρά μου, τη Θεσσαλονίκη.
Με ανάλογο τρόπο απέφευγα τις προτάσεις του μαέστρου του σχήματος, ο οποίος με καλούσε εκ μέρους του κ. Μαζωνάκη λέγοντάς μου ότι «όσο τα έχω καλά με τον Γιώργο θα κερδίσω». Μάλιστα, την εβδομάδα μετά την πρεμιέρα, και ενώ απέρριπτα σταθερά τις σεξουαλικές προτάσεις του εγκαλουμένου, έλαβα ένα τηλεφώνημα από τον μαέστρο, κ. ..., ο οποίος μου είπε ότι δήθεν δεν θα ανοίγαμε εκτάκτως μόνο Σάββατο, ως ίσχυε κανονικά, αλλά ότι θα ανοίγαμε και την Παρασκευή. Σε ερώτησή μου γιατί θα συνέβαινε αυτό, μου απάντησε ότι δήθεν την ημέρα της πρεμιέρας μάς είχε επιβληθεί κάποιο πρόστιμο και γι' αυτόν τον λόγο θα έπρεπε το κέντρο να παραμείνει κλειστό για μία ημέρα. Έτσι, θα ανοίγαμε προσχηματικά την Παρασκευή, ώστε να μας κλείσουν επίτηδες και να μπορέσουμε να λειτουργήσουμε το Σάββατο, ήτοι την κανονική μέρα λειτουργίας του σχήματος.
Τότε, απέστειλα μήνυμα σε ομαδική συνομιλία που είχαμε δημιουργήσει με τη... και τον..., ρωτώντας τους αν γνώριζαν κάτι γι' αυτή την αλλαγή του προγράμματος λειτουργίας. Και οι δύο μου απάντησαν πως δεν είχαν ενημερωθεί γι' αυτό, καθιστώντας μου σαφές ότι επρόκειτο για ένα ακόμη τέχνασμα, ώστε να βρεθώ μόνος με τον κ. Μαζωνάκη. Έτσι, μετά από κάποια ώρα ενημέρωσα τον μαέστρο ότι βρισκόμουν στη Θεσσαλονίκη και πως δεν θα μπορούσα να είμαι την Παρασκευή στην Αθήνα. Συνεπεία των συνεχών αρνήσεών μου δέχτηκα εκ νέου τηλεφώνημα από τον μαέστρο, κ. ..., ο οποίος μου μετέφερε ότι «δέχτηκε παράπονα από τον Γιώργο γιατί δεν πάω στο καμαρίνι του να τον χαιρετήσω όταν πάω στο μαγαζί», φτάνοντας στο σημείο να μου πει ότι «αν δεν θες να πηδηχτείς μαζί του, μην πηδιέσαι, χαιρέτα μόνο».
Η γενικευμένη πίεση που δεχόμουν με τόσο απροκάλυπτο τρόπο μου κατέστησε σαφές ότι αν ήθελα να κρατήσω τη δουλειά μου, θα έπρεπε να συντηρήσω πολύ δύσκολες ισορροπίες. Από τη μία μεριά δεν επιθυμούσα να προβώ σε ερωτικές πράξεις με τον κ. Μαζωνάκη, από την άλλη γνώριζα ότι δεν θα μπορούσα να γίνω περισσότερο δυσάρεστος ή να αντιδράσω εντονότερα, καθώς αν διεκδικούσα τα αυτονόητα, ήτοι τον σεβασμό που αξίζει σε κάθε εργαζόμενο, ο εγκαλούμενος θα ζητούσε την άμεση απομάκρυνσή μου από το σχήμα. Υπήρχαν, άλλωστε, οι φήμες ότι αυτό είχε συμβεί στο παρελθόν με έτερο «μικρότερο όνομα» όταν συνεργαζόμενο με τον κ. Μαζωνάκη δεν αποδέχθηκε τις σεξουαλικές του προτάσεις. Ωστόσο, το όλο κλίμα που είχε διαμορφωθεί ήταν εξαιρετικά δυσάρεστο και αναξιοπρεπές για εμένα, ενώ κάθε φορά που πήγαινα στο «...» για να παρέχω την εργασία μου αισθανόμουν έντονο άγχος, το οποίο εκδηλωνόταν με πόνους στο στομάχι μου.
Περί τα μέσα Απριλίου και ενώ είχα δεχτεί και πάλι πιέσεις από τον μαέστρο του σχήματος να περάσω από το καμαρίνι του κ. Μαζωνάκη για να τον χαιρετήσω, αποφάσισα να το πράξω ελπίζοντας ότι αυτό θα εξισορροπούσε, έστω παροδικά, την κατάσταση. Φρόντισα, βέβαια, να ενημερώσω τον... και τη... γι' αυτή μου την πράξη, ζητώντας τους, αν δεν επιστρέψω σε πέντε λεπτά, να έρθουν με κάποιο πρόσχημα και να με απομακρύνουν. Παράλληλα, φρόντισα να επισκεφθώ τον κ. Μαζωνάκη σε χρονική στιγμή που ήξερα πως δεν θα είναι μόνος του στο καμαρίνι.
Πράγματι, όταν μπήκα είδα ότι εντός αυτού βρίσκονταν, εκτός του εγκαλουμένου, η μακιγιέζ του, ο μαέστρος, ο ηχολήπτης και ο φωτιστής του σχήματος. Με την είσοδό μου αποχώρησαν όλοι, εκτός της μακιγιέζ. Αισθανόμενος κάποια ασφάλεια, καθώς δεν ήμασταν μόνοι μας, αποφάσισα να συζητήσω για λίγο μαζί του, θέλοντας να εξασφαλίσω ότι δεν ήταν δυσαρεστημένος σε βαθμό να ζητήσει την απομάκρυνσή μου. Είχα πάντοτε, εξάλλου, στο μυαλό μου ότι ο εγκαλούμενος αποτελεί ένα από τα σημαντικότερα και πιο καταξιωμένα πρόσωπα της ελληνικής δισκογραφίας, ενώ εγώ αποτελώ έναν πρωτοεμφανιζόμενο άσημο τραγουδιστή.
Κατά τη σύντομη συζήτησή μας ο κ. Μαζωνάκης μου ζήτησε εκ νέου να βρεθούμε λέγοντάς μου «θα κανονίσουμε τίποτα;». Και ενώ ήταν σαφές ότι αναφερόταν και πάλι σε κάποια συνάντηση σεξουαλικού χαρακτήρα, παριστάνοντας ότι δεν είχα καταλάβει τι εννοούσε για να τον αποφύγω, του απάντησα «τι θέλετε, καφέ, φαγητό;». Τότε επανέλαβε την ερώτησή του, την οποία συνόδευσε με μία χυδαία χειρονομία, η οποία αναπαριστούσε την πράξη της πεολειχίας.
Ευρισκόμενος σε σοκ, έμεινα να τον κοιτάζω, μη πιστεύοντας ότι προχώρησε σε τέτοια ενέργεια, μπροστά μάλιστα και σε τρίτο πρόσωπο. Αντιλαμβανόμενος την έκπληξή μου, προχώρησε λέγοντας «το παίζεις παρθένα και θες να κάνεις και καριέρα εδώ μέσα». Ευθύς αποχώρησα από το καμαρίνι του εγκαλουμένου και πήγα στο καμαρίνι μου, όπου βρισκόταν η..., ο... και ο αδερφός του... Εκεί ξέσπασα σε κλάματα, καθώς με κατέκλυσαν αισθήματα ταπείνωσης και εξευτελισμού, νιώθοντας παγιδευμένος να υφίσταμαι απαξιωτικές συμπεριφορές προκειμένου να αποφύγω την απόλυσή μου, μία απόλυση την οποία δεν θα μπορούσα να αντέξω από οικονομική άποψη.
Μέχρι το τέλος των εμφανίσεων στο κέντρο «...» –ένα τέλος το οποίο ήρθε νωρίτερα του συμφωνηθέντος, καθώς ακυρώθηκαν οι τελευταίες δύο προγραμματισμένες εμφανίσεις στις 24 και στις 31 Μαΐου– δέχτηκα κάθε φορά που βρέθηκα στο κέντρο πίεση από τον βοηθό σκηνοθέτη, ώστε να επισκεφτώ και πάλι το καμαρίνι του εγκαλουμένου, χωρίς όμως να υποκύψω ξανά. Τη Δευτέρα 26 Μαΐου και ενώ βρισκόμουν στη Θεσσαλονίκη δέχτηκα ένα μήνυμα από τον μαέστρο, κ. ..., ο οποίος με ρώτησε αν βρίσκομαι στην Αθήνα. Εν συνεχεία με κάλεσε στο κινητό μου, λέγοντάς μου ότι «είμαι με τον Μαζωνάκη και σε θέλει μαζί με τον φίλο σου (εννοώντας τον κ. ...) να σας πληρώσει για να σας πηδήξει». Εγώ αρκέστηκα να απαντήσω ότι δεν μπορώ να το κάνω αυτό και να τερματίσω την κλήση μας. Αυτή ήταν και η τελευταία ενόχληση που είχα.
Φωτογραφία Γιώργου Μαζωνάκη: NDPPHOTO / ΑΝΔΡΕΑΣ ΝΙΚΟΛΑΡΕΑΣ
En