Πέθανε ο Μιχάλης Κατζουράκης, σπουδαίος ζωγράφος και εικαστικός της σύγχρονης Ελλάδας
Σε ηλικία 92 ετών
Ο Μιχάλης Κατζουράκης υπήρξε μία από τις σημαντικότερες μορφές της σύγχρονης ελληνικής τέχνης, με πολυσχιδή προσφορά στη ζωγραφική, τη γλυπτική και το design, τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό
Σε ηλικία 92 ετών έφυγε από τη ζωή ο Μιχάλης Κατζουράκης, μία από τις σημαντικότερες μορφές της σύγχρονης ελληνικής τέχνης, με πολυσχιδή προσφορά στη ζωγραφική, τη γλυπτική και το design, τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό.
Ο Μιχάλης Κατζουράκης γεννήθηκε το 1933 στην Αλεξάνδρεια και το 1938 η οικογένειά του εγκαταστάθηκε στην Αθήνα. Το 1951 ολοκλήρωσε τις σπουδές του στο Κολλέγιο Αθηνών και στη συνέχεια μετέβη στο Παρίσι, όπου σπούδασε ζωγραφική με τον André Lhote και σχέδιο-αφίσα με τον Paul Colin. Επέστρεψε στην Ελλάδα το 1955, παρουσιάζοντας έργα του στην Αίθουσα Πέην.
Παράλληλα εργάστηκε ως ελεύθερος επαγγελματίας στον χώρο των Γραφικών Τεχνών και την περίοδο 1960-1967 υπηρέτησε ως καλλιτεχνικός σύμβουλος στον Ελληνικό Οργανισμό Τουρισμού (ΕΟΤ). Το 1962 ίδρυσε μαζί με τον Φρέντυ Κάραμποττ το Διαφημιστικό Κέντρο Αθηνών «Κ&Κ». Το 1965 τιμήθηκε με τον Χρυσό Σταυρό του Τάγματος του Φοίνικος για τη σημαντική συμβολή του στο ελληνικό design.
Το 1967 πραγματοποιεί τη δεύτερη ατομική του έκθεση ζωγραφικής στην Αίθουσα Τέχνης Αθηνών-Χίλτον και συμμετέχει στην Πανελλήνιο Καλλιτεχνική Έκθεση στο Ζάππειο. Από τη χρονιά αυτή αρχίζει να δραστηριοποιείται με μεγαλύτερη συχνότητα στον εικαστικό χώρο, δημιουργώντας ένα προσωπικό λεξιλόγιο μορφών και χρωμάτων, το οποίο έχει ως αφετηρία τη γεωμετρία και βασικό άξονα την αφαιρετική διαδικασία στη ζωγραφική.
Tο 1968 γίνεται μέλος του AGI (Alliance Graphique International). Το 1969 παρουσιάζει μινιμαλιστικά έργα δύο και τριών διαστάσεων στο Ινστιτούτο Γκαίτε και τον επόμενο χρόνο εκθέτει στην Αίθουσα Τέχνης Αθηνών - Χίλτον γλυπτά από φύλλα πολυστερίνης, που κατασκευάστηκαν από το εργοστάσιο πλαστικών ΑΠΚΟ.
Την περίοδο 1970-1980, σε συνεργασία με αρχιτέκτονες, σχεδιάζει έργα για συγκεκριμένους χώρους. Το 1974 ιδρύει το γραφείο «ΑΜΚ», που εξειδικεύεται στη μελέτη και τον σχεδιασμό εσωτερικών χώρων. Το 1975 παρουσιάζει τοιχογραφίες ειδικά για το κρουαζιερόπλοιο Golden Odyssey.
To 1976 συμμετέχει στην εικαστική ομάδα ∆ιαδικασίες-Συστήματα. Από το 1977 ξεκινά να διερευνά τις πολλαπλές δυνατότητες των μεικτών υλικών σε έργα δύο
και τριών διαστάσεων του περιβάλλοντος χώρου.
Το 1979 η ιστορική γκαλερί Denise René οργανώνει την πρώτη του ατομική έκθεση στο Παρίσι.Με αυτή την παρουσίαση ολοκληρώνεται ο κύκλος των αυστηρά γεωμετρικών συνθέσεων και κατασκευών. Η προσωπική του αναζήτηση αρχίζει
να κατευθύνεται προς μια πιο λυρική διατύπωση των γεωμετρικών αρχών.
Ιδιαίτερη στιγμή της πολύχρονης συνεργασίας του με την γκαλερί Denise René ήταν το μεγάλων διαστάσεων γλυπτό «Incontri», το οποίο παρουσιάστηκε συγχρόνως με την έναρξη της 47ης Μπιενάλε της Βενετίας το 1997. Το 2001 στο Μακεδονικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης και το 2002 στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών παρουσίασε αναδρομική έκθεση με ζωγραφική, κατασκευές και γλυπτά των ετών 1965-2001. Το γραφιστικό του έργο παρουσιάστηκε το 2008-2009 στην έκθεση ∆ιαδρομές Design Routes (Μουσείο Μπενάκη οδού Πειραιώς και Πολιτιστικό Κέντρο Πατρών του ΜΙΕΤ, 2008 / Μακεδονικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης, Θεσσαλονίκη, 2009). Για το έργο του στις γραφικές τέχνες έχει διακριθεί με επτά βραβεία Rizzoli για την καλύτερη ελληνική διαφήμιση, με τιμητική διάκριση από το Art Director’s Club της Νέας Υόρκης, με το τρίτο βραβείο στην Μπιενάλε του Μπρνο και με το πρώτο και δεύτερο βραβείο στον διεθνή διαγωνισμό τουριστικής αφίσας του Λιβόρνο.
Έργα του υπάρχουν στην Εθνική Πινακοθήκη Αθηνών, στο Εθνικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης, στο Μακεδονικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης, στο Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης Κρήτης, στην Πινακοθήκη Ε. Αβέρωφ στο Μέτσοβο, στο Μουσείο Matisse στο Λε Κατό-Καμπρεζί, στο Εβραϊκό Μουσείο Ελλάδας, σε δημόσιες και ιδιωτικές συλλογές της Ελλάδας και του εξωτερικού.
Ποιός ήταν ο Μιχάλης Κατζουράκης
Ο Μιχάλης Κατζουράκης γεννήθηκε το 1933 στην Αλεξάνδρεια και το 1938 η οικογένειά του εγκαταστάθηκε στην Αθήνα. Το 1951 ολοκλήρωσε τις σπουδές του στο Κολλέγιο Αθηνών και στη συνέχεια μετέβη στο Παρίσι, όπου σπούδασε ζωγραφική με τον André Lhote και σχέδιο-αφίσα με τον Paul Colin. Επέστρεψε στην Ελλάδα το 1955, παρουσιάζοντας έργα του στην Αίθουσα Πέην.Παράλληλα εργάστηκε ως ελεύθερος επαγγελματίας στον χώρο των Γραφικών Τεχνών και την περίοδο 1960-1967 υπηρέτησε ως καλλιτεχνικός σύμβουλος στον Ελληνικό Οργανισμό Τουρισμού (ΕΟΤ). Το 1962 ίδρυσε μαζί με τον Φρέντυ Κάραμποττ το Διαφημιστικό Κέντρο Αθηνών «Κ&Κ». Το 1965 τιμήθηκε με τον Χρυσό Σταυρό του Τάγματος του Φοίνικος για τη σημαντική συμβολή του στο ελληνικό design.
Το 1967 πραγματοποιεί τη δεύτερη ατομική του έκθεση ζωγραφικής στην Αίθουσα Τέχνης Αθηνών-Χίλτον και συμμετέχει στην Πανελλήνιο Καλλιτεχνική Έκθεση στο Ζάππειο. Από τη χρονιά αυτή αρχίζει να δραστηριοποιείται με μεγαλύτερη συχνότητα στον εικαστικό χώρο, δημιουργώντας ένα προσωπικό λεξιλόγιο μορφών και χρωμάτων, το οποίο έχει ως αφετηρία τη γεωμετρία και βασικό άξονα την αφαιρετική διαδικασία στη ζωγραφική.
Tο 1968 γίνεται μέλος του AGI (Alliance Graphique International). Το 1969 παρουσιάζει μινιμαλιστικά έργα δύο και τριών διαστάσεων στο Ινστιτούτο Γκαίτε και τον επόμενο χρόνο εκθέτει στην Αίθουσα Τέχνης Αθηνών - Χίλτον γλυπτά από φύλλα πολυστερίνης, που κατασκευάστηκαν από το εργοστάσιο πλαστικών ΑΠΚΟ.
Την περίοδο 1970-1980, σε συνεργασία με αρχιτέκτονες, σχεδιάζει έργα για συγκεκριμένους χώρους. Το 1974 ιδρύει το γραφείο «ΑΜΚ», που εξειδικεύεται στη μελέτη και τον σχεδιασμό εσωτερικών χώρων. Το 1975 παρουσιάζει τοιχογραφίες ειδικά για το κρουαζιερόπλοιο Golden Odyssey.
To 1976 συμμετέχει στην εικαστική ομάδα ∆ιαδικασίες-Συστήματα. Από το 1977 ξεκινά να διερευνά τις πολλαπλές δυνατότητες των μεικτών υλικών σε έργα δύο
και τριών διαστάσεων του περιβάλλοντος χώρου.
Το 1979 η ιστορική γκαλερί Denise René οργανώνει την πρώτη του ατομική έκθεση στο Παρίσι.Με αυτή την παρουσίαση ολοκληρώνεται ο κύκλος των αυστηρά γεωμετρικών συνθέσεων και κατασκευών. Η προσωπική του αναζήτηση αρχίζει
να κατευθύνεται προς μια πιο λυρική διατύπωση των γεωμετρικών αρχών.
Ιδιαίτερη στιγμή της πολύχρονης συνεργασίας του με την γκαλερί Denise René ήταν το μεγάλων διαστάσεων γλυπτό «Incontri», το οποίο παρουσιάστηκε συγχρόνως με την έναρξη της 47ης Μπιενάλε της Βενετίας το 1997. Το 2001 στο Μακεδονικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης και το 2002 στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών παρουσίασε αναδρομική έκθεση με ζωγραφική, κατασκευές και γλυπτά των ετών 1965-2001. Το γραφιστικό του έργο παρουσιάστηκε το 2008-2009 στην έκθεση ∆ιαδρομές Design Routes (Μουσείο Μπενάκη οδού Πειραιώς και Πολιτιστικό Κέντρο Πατρών του ΜΙΕΤ, 2008 / Μακεδονικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης, Θεσσαλονίκη, 2009). Για το έργο του στις γραφικές τέχνες έχει διακριθεί με επτά βραβεία Rizzoli για την καλύτερη ελληνική διαφήμιση, με τιμητική διάκριση από το Art Director’s Club της Νέας Υόρκης, με το τρίτο βραβείο στην Μπιενάλε του Μπρνο και με το πρώτο και δεύτερο βραβείο στον διεθνή διαγωνισμό τουριστικής αφίσας του Λιβόρνο.
Έργα του υπάρχουν στην Εθνική Πινακοθήκη Αθηνών, στο Εθνικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης, στο Μακεδονικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης, στο Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης Κρήτης, στην Πινακοθήκη Ε. Αβέρωφ στο Μέτσοβο, στο Μουσείο Matisse στο Λε Κατό-Καμπρεζί, στο Εβραϊκό Μουσείο Ελλάδας, σε δημόσιες και ιδιωτικές συλλογές της Ελλάδας και του εξωτερικού.
En