Στο Αρχαιολογικό Μουσείο της Ρόδου θα εγκαινιαστεί την Παρασκευή 10 Ιουλίου η έκθεση «Ρόδος: Ενα ελληνικό νησί στις πύλες της Ανατολής. 15ος – 5ος αι. π.Χ.», η οποία θα διαρκέσει έως τις 15 Νοεμβρίου και αποτελεί μεταφορά στη Ρόδο μέρους της έκθεσης που πραγματοποιήθηκε  στο μουσείο του Λούβρου από το Νοέμβριο τού 2014 έως τον Φεβρουάριο τού 2015.

Η έκθεση του Λούβρου συνένωσε για πρώτη φορά στον ίδιο χώρο ευρήματα από διάφορα ευρωπαϊκά μουσεία, του Λούβρου, της Ρόδου, το  Βρετανικό και  το μουσείο της  Κοπεγχάγης, ευρήματα που προέρχονται από ανασκαφές οι οποίες πραγματοποιήθηκαν στη Ρόδο από τον 19ο αι. έως και σήμερα. Ο πλούτος και η ποικιλία των ευρημάτων, πολλά από τα οποία ήταν εισηγμένα από την Εγγύς Ανατολή, την Κύπρο, την Συροπαλαιστίνη αλλά και τις πόλεις της κυρίως και  ανατολικής Ελλάδας, κατέδειξαν τον ρόλο που διαδραμάτισε η Ρόδος στη μετάδοση στοιχείων από τους μεγάλους  πολιτισμούς της Ανατολής στον ελληνικό πολιτισμό. Ο ρόλος αυτός οφείλεται στη επίκαιρη γεωγραφική θέση του νησιού, σε ένα σημείο του Αιγαίου όπου διασταυρώνονται οι θαλάσσιοι δρόμοι που συνδέουν την Ελλάδα με την Κύπρο και την Εγγύς Ανατολή, την Κρήτη και την Αίγυπτο, αλλά και με την δυτική Μεσόγειο.

Η έκθεση, όπως και αυτή στο Λούβρο, έχει τρεις θεματικούς άξονες: ο πρώτος αναφέρεται στην αρχαιολογική έρευνα του νησιού, ο δεύτερος στο ρόλο της Ρόδου ως τόπου ανταλλαγών και ο τρίτος στα ροδιακά εργαστήρια. Τα εκθέματα που θα πλαισιώσουν τις θεματικές ενότητες προέρχονται  από το Μουσείο του Λούβρου και από το Αρχαιολογικό Μουσείο της Ρόδου. Τα εκθέματα από τα άλλα ευρωπαϊκά μουσεία θα αντικατασταθούν από παρόμοια στο Μουσείο της Ρόδου, ενώ συνέχεια της έκθεσης αποτελούν ουσιαστικά και οι υπόλοιπες συλλογές του Αρχαιολογικού Μουσείου.  

Το Μουσείο του Λούβρου αποστέλλει στη Ρόδο συνολικά 48  ευρήματα: α) μυκηναϊκό ρυτό με παράσταση χταποδιού, το οποίο και αποτέλεσε έμβλημα της έκθεσης στο Λούβρο, β) ταφικό σύνολο (τάφος Α) από την Κάμιρο με πολυάριθμα αγγεία και αντικείμενα εισηγμένα από την Ανατολή και γ) 15 κοσμήματα από ήλεκτρο (φυσικό κράμα χρυσού και αργύρου), αριστουργηματικά δείγματα της ροδιακής  χρυσοχοΐας  των αρχαϊκών χρόνων (7ος αι. π.Χ.).