Του Λεωνίδα Σ Μπλαβέρη – Εφημερίδα ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ

Η εμπλοκή των Ενόπλων Δυνάμεων στην αντιμετώπιση των αθρόων μεταναστευτικών ροών, που έχουν πλήξει τη χώρα, είναι συνεχής, αλλά αφανής. Για να γίνει… εμφανής, χρειάζεται απόφαση της κυβερνήσεως, αφού αυθαιρέτως δεν μπορεί να γίνει κάτι τέτοιο, σύμφωνα με το ισχύον νομικό πλαίσιο.

Το μείζον πρόβλημα της αθρόας εισροής «παράτυπων μεταναστών», όπως τουλάχιστον επισήμως ονομάζονται, συνιστώντας μια σύγχρονη «ασύμμετρη απειλή», έχει απασχολήσει τόσο τους αρμοδίους και τους κατοίκους των ακριτικών περιοχών, που εμπλέκονται άμεσα στο πρόβλημα, όσο και τους υπόλοιπους Ελληνες, εξαιτίας όλων των συνεπαγόμενων επιπτώσεων που υφίστανται για τις τοπικές κοινωνίες και, γενικότερα, τον τόπο μας.

«Η εμπλοκή των Ενόπλων Δυνάμεων είναι δεδομένη, αλλά αφανής», μας επισήμανε με νόημα ανώτατη στρατιωτική πηγή που ρωτήθηκε σχετικώς από τα «ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ», προσθέτοντας: «Το υπάρχον νομικό πλαίσιο, αλλά και η ευρωπαϊκή πολιτική και πρακτική δίνουν την πρωτοβουλία για την αντιμετώπιση αυτών των καταστάσεων στην Ελληνική Αστυνομία και το Λιμενικό Σώμα-Ελληνική Ακτοφυλακή. Οι Ενοπλες Δυνάμεις δεν φαίνονται πουθενά. Και σωστά κατά την άποψή μου. Είναι, όμως, παντού, καθώς εμπλέκονται σε όλα τα σχέδια πολιτικής προστασίας της Πολιτείας, σε ρόλο επικουρικό προς την ΕΛ.ΑΣ. και το Λ.Σ.-ΕΛ.ΑΚΤ., αρκεί βεβαίως η Πολιτεία να κηρύξει την κατάσταση ως “εκτάκτου ανάγκης”, όπως σε μια φυσική καταστροφή, και να ζητηθεί η βοήθειά μας».

Ο ΦΡΑΚΤΗΣ

Η περίπτωση της αντιμετώπισης των μεταναστευτικών ροών που πλήττουν τα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου έχει τις δικές της «ιδιαιτερότητες».

Πρώτον, η εισροή μεταναστών από τον Εβρο έχει μειωθεί κατακόρυφα, για να μη λεχθεί ότι έχει σταματήσει τελείως. Αιτία; Ασφαλώς, η ύπαρξη του φράκτη του Εβρου, που προστατεύει τα χερσαία σύνορα Ελλάδας-Τουρκίας και κατασκευάστηκε από το Μηχανικό του Δ’ Σώματος Στρατού επί αρχηγίας του ΓΕΣ από τον στρατηγό Φραγκούλη Φράγκο.

Δεύτερον, η παρουσία των Μονάδων Προκαλύψεως του Ε.Σ. και τα ηλεκτρονικά μέσα παρακολουθήσεως αυτού αποτελούν μια δεύτερη «γραμμή αμύνης» από τις Ε.Δ., στο πλαίσιο των καθημερινών καθηκόντων τους.

Ας πάμε τώρα στο νησιωτικό μέτωπο, δηλαδή στα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου. Για τον μεν χερσαίο χώρο υπεύθυνη για την άμυνα είναι η Ανωτάτη Στρατιωτική Διοίκηση Εσωτερικού και Νήσων (ΑΣΔΕΝ), ενώ για τον θαλάσσιο χώρο το Πολεμικό Ναυτικό.

Στα νησιά αυτά εδρεύουν μείζονες στρατιωτικοί σχηματισμοί επιπέδου ταξιαρχίας ή μεραρχίας (με προωθημένα παρατηρητικά φυλάκια στα απομονωμένα, μικρά νησιά), στα πιο απομακρυσμένα υπάρχουν αυτόνομες στρατιωτικές διοικήσεις, ενώ στα θαλάσσια σύνορα περιπολούν κανονιοφόροι του Π.Ν., που έχουν τη βάση τους σε μικρότερα νησιά.

Ηδη τώρα, και χωρίς να έχει ζητηθεί η συνδρομή των Ε.Δ. από την Πολιτεία, είναι γνωστό ότι όλα τα ελληνικά φυλάκια που βρίσκονται διάσπαρτα στο Αιγαίο επιτηρούν τον χώρο ευθύνης τους με ηλεκτρονικά μέσα (ιδίως το βράδυ) και με ισχυρότατες διόπτρες σε 24ωρη βάση. Το προσωπικό των φυλακίων, μόλις αντιληφθεί κίνηση στη θάλασσα με φουσκωτά, ενημερώνει αμέσως το Λ.Σ.-ΕΛ.ΑΚΤ., που επιλαμβάνεται του περιστατικού. Αν οι «παράτυποι μετανάστες» έχουν βγει στην ξηρά, επιλαμβάνονται των στρατιωτικών περιπόλων μέχρι να έλθει η ΕΛ.ΑΣ. ή, αν είναι στα μεγαλύτερα νησιά, ενημερώνεται και σπεύδει το προσωπικό της Αστυνομίας.

ΤΑ «ΤΡΕΛΑ»

 Και όλα αυτά γιατί πάνω στον πανικό είτε των δημάρχων των νησιών είτε των συναδέλφων τους σε μεγάλες πόλεις, που δέχονται το κύμα των «παράτυπων μεταναστών», ακούγονται διάφορα «τρελά».

Κάποιος έκανε συνεχείς εκκλήσεις «να διαθέσει το Ναυτικό αρματαγωγά για να μεταφέρουν τους μετανάστες», αν και η Ε.Ε. διαθέτει ειδικά κονδύλια για τη ναύλωση επιβατικών πλοίων, τα οποία και περισσότερο κόσμο μεταφέρουν ανά ταξίδι και μεγαλύτερες ανέσεις προσφέρουν -όπως και τελικώς γίνεται. Και δεν γνώριζε, βεβαίως, ότι το Π.Ν. δεν μπορούσε να διαθέσει πλοίο, για τον απλούστατο λόγο ότι έχει τέσσερα αρματαγωγά και τα δύο το διάστημα αυτό ήταν απασχολημένα με τους Θερινούς Εκπαιδευτικούς Πλόες των ναυτικών δοκίμων το ένα και των μαθητών της Σχολής Μονίμων Υπαξιωματικών Ναυτικού το άλλο.

«Και τα άλλα δύο τα είχαμε σε ετοιμότητα, ενταγμένα στα επιχειρησιακά σχέδια, για την άμεση μεταφορά προσωπικού και μέσων από την ηπειρωτική Ελλάδα στα νησιά, αν -ο μη γένοιτο- γινόταν κάτι με τους γείτονες», σημείωσε με νόημα ναυτική πηγή που ερωτήθη περί του αν υπάρχει τέτοια δυνατότητα.

Αλλος δήμαρχος, επίσης πανικόβλητος, ζητούσε «εδώ και τώρα», ει δυνατόν, να δώσουν οι Ε.Δ. εγκαταλελειμμένα στρατόπεδα, για να φιλοξενηθούν οι ερχόμενοι από τα νησιά πρόσφυγες, χωρίς να αντιλαμβάνεται ότι αυτό δεν μπορούν να το κάνουν αυθαίρετα οι Ε.Δ. Η διαδικασία θέλει χρόνο, το υφιστάμενο νομικό πλαίσιο κάνει ρητώς λόγο περί «ανταποδοτικότητας» από πλευράς τοπικών αρχόντων προς τις Ε.Δ. και, βεβαίως, οι χώροι αυτοί, επειδή είναι εγκαταλελειμμένοι χρόνια τώρα, χρειάζονται πολύ χρόνο και χρήμα για να γίνουν κατοικήσιμοι.

«Συνδράμουμε στην επιτήρηση»

Είναι προφανές ότι, για να βοηθήσουν οι Ενοπλες Δυνάμεις στο θέμα των αυξημένων μεταναστευτικών ροών, πρέπει αυτό να το διατάξει η Πολιτεία, μέσω της επικουρικής συμμετοχής τους στα σχέδια πολιτικής προστασίας που υπάρχουν για την αντιμετώπιση φυσικών καταστροφών ή εκτάκτων γεγονότων, αφού το υφιστάμενο νομικό πλαίσιο δεν επιτρέπει την ενεργό συμμετοχή τους. Παρ’ όλα αυτά, εμμέσως πλην σαφώς, και τώρα οι Ε.Δ. συνεισφέρουν στην ευρύτερη προσπάθεια της Πολιτείας για την αντιμετώπιση αυτού του μείζονος προβλήματος των ημερών μας, που συνιστά και την πιο σοβαρή «ασύμμετρη απειλή».

Μιλώντας για το θέμα σε ανύποπτο χρόνο με τον καθ’ ύλην αρμόδιο, τον διοικητή της ΑΣΔΕΝ, αντιστράτηγο Μενέλαο Μεϊμάρη μας είπε τα εξής: «Υπάρχει συνδρομή στην επιτήρηση. Διαθέτουμε συστήματα έγκαιρης επιτήρησης, που μας προσφέρουν μεγάλη ακρίβεια. Ειδικώς το βράδυ ή με άσχημο καιρό, οι βάρκες και ο κόσμος στη θάλασσα φαίνονται πεντακάθαρα. Επίσης, τα αμιγώς στρατιωτικά φυλάκια που διαθέτουμε στην περιοχή, ιδιαίτερα στα μικρά νησιά, αναλαμβάνουν την πρώτη φιλοξενία του κόσμου, μέχρι να προσέλθουν οι αστυνομικοί ή οι λιμενικοί και να τους παραλάβουν, ενώ τους παρέχονται και νερό ή πρώτες βοήθειες από τους γιατρούς ή τους νοσοκόμους των φυλακίων, αν αυτό είναι απαραίτητο».