Θαύμα στην Αίγινα στο ναό του Αγίου Νεκταρίου

Την εμπειρία του από την επίσκεψή του στον Άγιο Νεκτάριο της Αίγινας κατέγραψε στην εφημερίδα Ροδιακή ο εκπαιδευτικός-κληρικός, Κυριάκος Μανέττας ο οποίος εκμυστηρεύτηκε το θαύμα το οποίο έζησε. 

Πέρυσι, στην παραμονή της γιορτής και εφέτος ανήμερα της ιεράς μνήμης του Αγίου Νεκταρίου, επισκόπου Πενταπόλεως του Θαυματουργού, βρισκόμουν για τάξιμο στην Αίγινα, στην Ιερά Μονή του και στη μεγαλοπρεπή, τεράστια εκκλησία του.

Πριν ένα χρόνο πήγα με τα τρία μου παιδιά, που σπουδάζουν στην Αθήνα. Φέτος πήγα με την κόρη μου τη Μαρία που είναι επίσης φοιτήτρια. Μαζί μας ήταν και ένα ζευγάρι, ο Μαρίνος Αλεξανδράκης και η Σταυρούλα Θεοδώρου, που τυχαία γνωριστήκαμε στο προσκύνημα του Αγίου Ιωάννου του Ρώσσου στην Εύβοια, πριν λίγες μέρες από τη γιορτή του Αγίου Νεκταρίου.

Αφού λοιπόν συνεννοηθήκαμε την Κυριακή (9 Νοεμβρίου 2014), ανήμερα της γιορτής, αποφασίσαμε με το δικό τους αυτοκίνητο να πάμε στην Αίγινα. Φτάσαμε από το κέντρο της Αθήνας στο λιμάνι του Πειραιά για να πάρουμε το πλοίο “Ποσειδών”, ημερόπλοιο, που εκτελεί τα δρομολόγια Πειραιάς-Αίγινα και τανάπαλιν.

Πριν λίγες μέρες είπαμε ότι θα παίρναμε το αυτοκίνητο μαζί μας λόγω των χιλιάδων ορθοδόξων, Σέρβων, Ρουμάνων, Ρώσων, Ευρωπαίων, Αυστραλών, Αμερικάνων που επισκέπτονται τον Άγιο κάθε χρόνο στη γιορτή του.

Προσωπικά θεώρησα ότι τα εισιτήρια με το αυτοκίνητο θα ήταν αρκετά ακριβά. Ο κ. Μαρίνος δεν ήθελε να ξεπεράσουν τα 40 ευρώ πήγαινε-έλα. Στο λιμάνι του Πειραιά είμασταν στις 6.30 το πρωί, έβγαλα τα δικά μου εισιτήρια και της κόρης μου, κι όταν πήγε να πληρώσει ο Μαρίνος για τη σύντροφο και το αυτοκίνητό τους το κόστος ήταν 92 ευρώ. Τότε παραξενεμένος ότι δεν το ήξερε, τα χρήματα ήταν πολλά, στη Μεθώνη πηγαίνεις πιο φθηνά έλεγε.

Η σύντροφός του Σταυρούλα άρχισε να παραπονιέται λέγοντας “δεν πηγαίναμε πιο φθηνά στη Μεγαλόχαρη της Τήνου, που τη λατρεύω, ενώ τον άγιο Νεκτάριο δεν τον έχω προστάτη μου, απλά είπαμε να πάμε για προσκύνημα και δεν μας ήλθε ευνοϊκά”. Πρότεινα να βοηθήσω αλλά ο κ. Μαρίνος ήταν ανένδοτος, γιατί ήθελε να πάει στον Άγιο Νεκτάριο έτσι κι αλλιώς.

Το αποτέλεσμα ήταν, ενώ δεν προέβλεψε αυτό το ποσόν των χρημάτων, ψάχνοντας το πορτοφόλι και τις τσέπες του βρήκε το ακριβές ποσό των 92 ευρώ. Τους είπα λοιπόν πως ο Άγιος Νεκτάριος είναι θαυματουργός και θα τους ανταμείψει. Ο άνδρας είπε “ναι” κι έκανε το σταυρό του. Η γυναίκα σε όλο το ταξίδι μουρμουρούσε “και τώρα με τέτοια κρίση δεν τα χαλαλίζω τόσα ευρώ κ.λπ.”.
Φτάσαμε στην Αίγινα, χιλιάδες προσκυνητές κληρικοί, λαϊκοί μέσα στο καράβι και στην Αίγινα.

Το προσκύνημα του ναού του Αγίου Νεκταρίου αδιαχώρητο. Κάποιοι φίλοι μας βοήθησαν, μπήκαμε στο ναό, προσκυνήσαμε και φτάσαμε στο παρεκκλήσιο του ναού στο οποίο έχει φτιαχτεί ομοίωμα του Αγίου από χαλκό, μπρούτζο κι ασήμι. Προσκύνησα και του είπα “Άγιε Νεκτάριε μου, γνωρίζεις ότι ήρθαμε με πολλή πίστη. Βοήθησε την πατρίδα μας, τον τόπο μας, τους πονεμένους αδελφούς μας” και ό,τι άλλο δικό μου.

“Σε παρακαλώ πολύ, επειδή το αντρόγυνο αυτό έρχεται εξαιτίας μου και η γυναίκα αγανάκτησε, δείξε ένα σημάδι της παρουσίας σου, ότι είσαι ζωντανός και παρών στα προβλήματά μας”. Προσκύνησα και μπήκα στο ιερό της εκκλησίας. Εκείνοι μαζί με την κόρη μου βολεύτηκαν στριμωγμένοι σε μια γωνία, κοντά στον τάφο του Αγίου και άκουγαν τη Θεία Λειτουργία.
Στο ιερό, δεκάδες κληρικοί από όλο τον κόσμο και 5 αρχιερείς.

Ο Μητροπολίτης Πειραιά Σεραφείμ, ο Ύδρας και Αιγίνης Εφραίμ, ο Μαραθώνος Μελίτων, ο Ιερισσού και Αγίου Όρους και ο μητροπολίτης Πρεβέζης. Έμεινα σε μια γωνία, προσευχήθηκα έντονα, έχοντας το κομποσχοίνι στο χέρι μου. Κοινώνησα των Αχράντων Μυστηρίων.
Τελείωσε η Θεία Λειτουργία κι έπρεπε να κατέβουν κάτω στο λιμάνι για τη λιτανεία. Ήταν έτσι ευκαιρία να διαβάζω την παράκληση του Αγίου με αρτοκλασίες και γλυκά που πήρα μαζί μου για τάξιμο.

Ανήσυχη, σε λίγο, η κόρη μου η Μαρία έβλεπε να κλαίνε ο Μαρίνος και η Σταυρούλα με αναφιλητά. Συγκίνηση και στους γύρω προσκυνητές. Όπως όλοι οι προσκυνητές έτσι και η Σταυρούλα έβγαλε φωτογραφίες στο κινητό της τον Άγιο Νεκτάριο, σε στάση νεκρού με τα κλειστά μεταλλικά μάτια. Βγαίνει ο Άγιος σε δύο στάσεις με κλειστά μάτια, όπως είναι πάντοτε και μετά αλλάζει όψη.
Στην τρίτη φωτογραφία, την ίδια στιγμή στο ίδιο κινητό ανοίγει τα μάτια με χαμόγελο και χρώμα όπως δείχνουν οι φωτογραφίες. Η συγκίνηση μεγάλη μέσα και έξω από το ναό μέχρι το απόγευμα που μείναμε τελικά στον Άγιο.

Δεχθήκαμε τη φιλοξενία του Μητροπολίτη και των ιερέων του προσκυνήματος και όλοι έλεγαν πως το σημάδι τούτο του Αγίου κάτι καλό θα φέρει σε μας και στον τόπο μας. Έτσι οι φίλοι μας έταξαν κάθε χρόνο να πηγαίνουν στην Αίγινα. Ήδη από την επόμενη μέρα προβλήματα που δεν λύνονταν άρχισαν να δρομολογούνται στο καλύτερο.

Επειδή ήμουν παρών σε αυτό το γεγονός που συνέβη στην παρέα μας, το έδωσα στην έγκριτη εφημερίδα “Ροδιακή”, για να ενισχυθεί η πίστη και η εμπιστοσύνη των χριστιανών μας στις δύσκολες μέρες που περνάμε σαν κράτος και προσωπικά ο καθένας μας.

Στο ναό της Αγίας Ειρήνης-Τριών Ιεραρχών στο Παν/μιο Αιγαίου Ρόδου υπάρχουν οι αυθεντικές φωτογραφίες του θαύματος. Αυτές είδανε οι 5 αρχιερείς, οι κληρικοί, ο κόσμος και οι Μοναχές του προσκυνήματος.