Μια σημαντική διάκριση απέσπασε η παράσταση «Γιοι και Κόρες», σε σκηνοθεσία Γιάννη Καλαβριανού, στο Διεθνές Θεατρικό Φεστιβάλ του Μιλάνου «International Award Theatre Nude Teresa Pomodoro». Το φεστιβάλ είναι διαγωνιστικό, διαρκεί όλο τον χρόνο και η κριτική επιτροπή αποτελείται από σπουδαίους ανθρώπους του θεάτρου, όπως οι Πέτερ Στάιν, Ευγένιο Μπάρμπα, Λεβ Ντοντίν, Τζόναθαν Μιλς, Έντζο Μοσκάτο και Λουίς Πασκάλ.

Τα αποτελέσματα ανακοινώθηκαν με την ελληνική παράσταση να κερδίζει το μεγάλο βραβείο της επιτροπής.

 «Όταν κάναμε την αίτηση για να συμμετάσχουμε σε αυτό το φεστιβάλ, στο οποίο λαμβάνουν μέρος καλλιτέχνες από όλο τον κόσμο, δεν είχαμε και πολλές ελπίδες ότι θα επιλέξουν την παράσταση μας. Τελικά όχι μόνο μας επέλεξαν, τον περασμένο Ιούνιο παίξαμε εκεί, με τις παραστάσεις να πηγαίνουν εξαιρετικά καλά και πρόσφατα μας ενημέρωσαν για την τελική διάκριση. Η χαρά μας είναι μεγάλη γιατί ακριβώς ήταν ανέλπιστο», αναφέρει ο Γιάννης Καλαβριανός και προσθέτει: «Είδαμε ότι η δουλειά μας είχε ανταπόκριση σε σημαντικούς ανθρώπους του θεάτρου και σε ένα διεθνές κοινό το οποίο βρίσκει στην παράσταση αναγωγές και για την δική του ιστορία. Δηλαδή παρότι η παράσταση μας είναι ελληνοκεντρική γιατί έχει να κάνει με τη σύγχρονη ελληνική ιστορία, τα περιστατικά που αναφέρονται ίσως επειδή είναι τόσο προσωπικά γίνονται και δημόσια».

Η παράσταση, η οποία πρωτοανέβηκε στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Αθηνών το 2012 από την Εταιρεία Θεάτρου Sforaris και στη συνέχεια παρουσιάστηκε σε Ελλάδα και εξωτερικό, βασίζεται σε υλικό 80 συνεντεύξεων που πήραν πέντε νέοι ηθοποιοί από παππούδες και γιαγιάδες από όλη την Ελλάδα, στους οποίους ζητήθηκε να θυμηθούν την ιστορία που σημάδεψε τη ζωή τους.

Οι ηλικιωμένοι πρωταγωνιστές των ιστοριών θυμήθηκαν πως υπήρξαν πρωταθλητές κολύμβησης, δήμαρχοι, χορευτές τάνγκο στην Κοζάνη του Μεσοπολέμου, ράφτρες της οικογένειας του Κεμάλ, ερωτευμένοι, δολοφόνοι, δίγαμοι, κατά συρροή αρραβωνιαστικοί, πλούσιοι έμποροι του Βελιγραδίου, ενώ μια κυρία έγινε δασκάλα γιόγκα αμέσως μετά την απελευθέρωσή της από το ναζιστικό στρατόπεδο συγκέντρωσης.

Για την παράσταση επελέγησαν εκείνες οι προσωπικές ιστορίες που διαδραματίστηκαν παράλληλα με γνωστά ιστορικά γεγονότα, και εκτείνονται από το 1920 έως την έναρξη των Ολυμπιακών Αγώνων της Αθήνας, με τον κάθε ηθοποιό να ενσαρκώνει τον ηλικιωμένο με τον οποίο συνομίλησε.

Η πρώτη μετανάστευση στην Αμερική, ο Β' Παγκόσμιος Πόλεμος, ο Εμφύλιος, η ανέγερση του Τείχους στο Βερολίνο, οι σεισμοί στα Επτάνησα, η Χούντα, η άνοδος του ΠΑΣΟΚ στην εξουσία και οι Ολυμπιακοί Αγώνες της Αθήνας, πέρα από κεφάλαια της καταγεγραμμένης ιστορίας των σχολικών βιβλίων, αποτέλεσαν γεγονότα που άλλαξαν τις ζωές των ανθρώπων, που όμως συνέχισαν να αναζητούν ότι αναζητούν όλοι και σε κάθε εποχή: την ευτυχία.

Ταυτότητα παράστασης

Κείμενο - σκηνοθεσία: Γιάννης Καλαβριανός, σκηνικά – κοστούμια: Αλεξάνδρα Μπουσουλέγκα – Ράνια Υφαντίδου, μουσική: Χρύσανθος Χριστοδούλου, τραγούδι: Γιώργος Γλάστρας – Χριστίνα Μαξούρη, φωτισμοί: Τάσος Παλαιορούτας, επιμέλεια κίνησης: Αλεξία Μπεζίκη, φωτογραφίες: Εύη Φυλακτού. Παίζουν: Γιώργος Γλάστρας, Άννα Ελεφάντη, Αλεξία Μπεζίκη, Γιώργος Παπαπαύλου, Μαρία Κοσκινά και Στέφη Πουλοπούλου.

Εμείς δε μπορούμε παρά να αναμένουμε και πάλι την παράσταση στη χώρα μας.