Του Κωνσταντίνου Αγγελόπουλου - Εφημερίδα ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ

Φυσικές και αναμενόμενες είναι οι αναταράξεις στα πολιτικά και οικονομικά «ρετιρέ» της Αθήνας. Παράλληλα, διαρκές είναι το ενδιαφέρον των Ευρωπαίων δανειστών, που, με πρώτο το Βερολίνο, ζητούν επίμονα «πολιτική σταθερότητα» από την Ελλάδα. Ηδη από τα τέλη του περασμένου χρόνου το πολιτικό σκηνικό της χώρας μοιάζει να κινείται επάνω σε ένα στρώμα νερού. Και αν λάβει κανείς σήμερα υπ’ όψιν του τις εκτιμήσεις των ειδικών περί τα οικονομικά, το 2016 θα είναι έτος με πολλές υποσχέσεις για κυβερνητικές αποφάσεις «μνημονιακού» τύπου, τόσο δύσκολες για την κοινωνία και τους πολιτικούς εκπροσώπους της ώστε ένα «ελεγχόμενο (;) ξεχαρβάλωμα» του όλου πολιτικού συστήματος να μη φαντάζει από τώρα απίθανο.

Στα πολιτικά παρασκήνια, όλες οι δυνάμεις επιρροής των εξελίξεων αναζητούν νέες «ισορροπίες» και θέσεις σε μια σκηνή που θα στηθεί όχι μόνο εξαιτίας εσωτερικών επιλογών τους, αλλά σε σημαντικό βαθμό και από τις συμπεριφορές ισχυρών Ευρωπαίων εταίρων και τις «επαφές» τους με την Αθήνα.

ΚΙΝΗΣΕΙΣ

Πολλά τα «ενδιαφέροντα» πρόσωπα που κινούνται αυτό το διάστημα στην πολιτική σκηνή. Σήμερα ίσως το πιο ενδιαφέρον είναι το μη πολιτικό, το εκτός κομμάτων δηλαδή, πρόσωπο που ακούει στο όνομα Γιάννης Στουρνάρας. Δεν έχει τώρα τόση σημασία το αν αληθεύει ότι ο διοικητής της Τραπέζης της Ελλάδος θα ήθελε να ηγηθεί μιας κυβέρνησης «οικουμενικής», αν οι εξελίξεις οδηγούσαν σε αυτήν. Σημασία έχει το πώς κινείται σήμερα ο κ. Στουρνάρας, διότι δεν αποτελεί βεβαίως έναν σημαίνοντα δημόσιο παράγοντα, που «κάνει του κεφαλιού του». Περιέχουν κάποια «σήματα», που στέλνονται σε διάφορους «παραλήπτες», οι κινήσεις του κ. Στουρνάρα. Ετσι, λοιπόν, πολιτικοί και οικονομικοί παράγοντες του τόπου διαπιστώνουν με ιδιαίτερο ενδιαφέρον ορισμένα πράγματα σχετικά με το πρόσωπό του:

α) Αποτελεί παρελθόν η περίοδος των κάκιστων σχέσεων που είχαν η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ και ο κ. Στουρνάρας, με τον κ. Αλέξη Τσίπρα να επιθυμεί διακαώς την «έξοδό» του από την Τράπεζα. Σήμερα, οι δυο τους συνεργάζονται εξαιρετικά, αφού κινούνται κατά βάση με το ίδιο ρεαλιστικό πνεύμα για την προώθηση αποφάσεων που υλοποιούν τα του τρίτου «μνημονίου». Και, μάλιστα, ο κ. Στουρνάρας δεν παραλείπει να προβάλλει με έμφαση (όπως το έκανε προ εβδομάδος με άρθρο του στην «Καθημερινή») όλα τα κακά οικονομικά στοιχεία που καθιστούν επείγον και απαραίτητο να προχωρήσει ο πρωθυπουργός σε «δύσκολες» αποφάσεις από το ξεκίνημα του 2016.

β) Ο κ. Στουρνάρας, που είχε επίσης κάκιστες σχέσεις με τον πρώην πρωθυπουργό, Κώστα Καραμανλή, σήμερα μπορεί να υπολογίζει ότι αυτό αποτελεί παρελθόν. Από ό,τι λέγεται, η συζήτηση που είχε με τον κ. Καραμανλή προσφάτως διέλυσε «παρεξηγήσεις», με τον διοικητή της Τραπέζης της Ελλάδος να συναντάται με τον συνομιλητή του στην εκτίμηση της οικονομικής κατάστασης της χώρας και στην ανάγκη για πολιτική σταθερότητα, τουλάχιστον τους μήνες που έρχονται.

ΕΚΤΙΜΗΣΕΙΣ

Στα πολιτικά παρασκήνια, οι κινήσεις αυτές του κ. Στουρνάρα αποδίδονται και στο ότι τόσο ο προϊστάμενός του, διοικητής της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, Μάριο Ντράγκι, όσο και η καγκελάριος της Γερμανίας, Αγκελα Μέρκελ, εκτιμούν υπό τις παρούσες συνθήκες δύο πράγματα: Πρώτον, ότι η ελληνική κυβέρνηση πρέπει να «ενθαρρυνθεί» να ψηφίσει τα «επώδυνα» γι’ αυτήν μέτρα και, δεύτερον, ότι η σημερινή, άσχημη κατάσταση της αξιωματικής αντιπολίτευσης δεν «προσφέρει» ούτε στη Φρανκφούρτη ούτε και στο Βερολίνο αξιόπιστους συνομιλητές, από την πλευρά της Νέας Δημοκρατίας. Ετσι, ο κ. Στουρνάρας κινείται σε μια γραμμή που οδηγεί στην ανάγκη για την καλύτερη δυνατή «συνεννόηση» με την κυβέρνηση του κ. Τσίπρα.

Στα παρασκήνια δεν θεωρείται, άλλωστε, απλή σύμπτωση το ότι τον τελευταίο καιρό υπάρχει και μια διπλωματική επαφή με τον κ. Καραμανλή από τη γερμανική πλευρά, η οποία περιμένει με ενδιαφέρον και την κατάληξη της μάχης για την αρχηγία στη Ν.Δ. (σ.σ.: Το Βερολίνο εύχεται, λένε, μια νίκη του κ. Κυριάκου Μητσοτάκη, αλλά δεν προβλέπει έτσι κι αλλιώς περίοδο πολιτικής ανάκαμψης της Ν.Δ.).

H συρρίκνωση του «σημιτικού» κύκλου και το Βερολίνο

Τα «φλερτ» του κ. Γιάννη Στουρνάρα έρχεται να επιβεβαιώσει και το ότι και εγχώριοι και ευρωπαϊκοί οικονομικοί κύκλοι θεωρούν αυτή την περίοδο «μονόδρομο» τη στήριξη του εύθραυστου κυβερνητικού οικοδομήματος της Αριστεράς. Η διαπίστωση αυτή στέλνει «σήμα κινδύνου» προς τη Ν.Δ. και απογοητεύει, παράλληλα, έναν άλλο χώρο: αυτόν του «σημιτικού» κύκλου, του οποίου επί σειράν ετών ο κ. Στουρνάρας ήταν σημαίνον στέλεχος. Αν μέσα από κάποιους δρόμους, που διαμορφώνονται από τη δραματική οικονομική κατάσταση της χώρας, «συναντώνται» σε διάφορα πεδία το 2016 οι κ.κ. Αλέξης Τσίπρας, Γιάννης Στουρνάρας, Μάριο Ντράγκι και Κώστας Καραμανλής, καθώς και η κ. Αγκελα Μέρκελ, τότε ο «σημιτικός» κύκλος μοιραία συρρικνώνεται. Στην Αθήνα και στις Βρυξέλλες εκτιμάται ότι το Βερολίνο κατέγραψε το 2015 τις αποτυχίες όλων των «κεντροαριστερών» κινήσεων και ομάδων «σημιτικών εκσυγχρονιστών», που επιχείρησαν να ανακόψουν την ανοδική πορεία του ΣΥΡΙΖΑ και να δώσουν «οξυγόνο» στον αστικό πολιτικό χώρο.

Η κ. Μέρκελ είδε επίσης τη Γαλλία να αυξάνει την «επιρροή» της το 2015 στην Αθήνα, με τον πρόεδρο Φρανσουά Ολάντ να πετυχαίνει με επιδέξιες τοποθετήσεις του να ενισχύσει σημαντικά τον «ευρωπαϊσμό» στην κυβέρνηση του κ. Τσίπρα, αλλά και να κρατήσει τον Ελληνα πρωθυπουργό σταθερά στον δρόμο των «υποχρεώσεών» του έναντι των δανειστών.

Ετσι, στο ελληνικό κάδρο είναι τώρα χλωμή η παρουσία του κάποτε ισχυρότατου μπλοκ των «εκσυγχρονιστών», που, παρ’ ότι για χρόνια επικεφαλής του πολιτικού «ευρωπαϊσμού» στην Ελλάδα, σήμερα βλέπει να επηρεάζεται «ευρωπαϊκά» η Αριστερά του κ. Τσίπρα, που έχει κοντά της τον κ. Ζαν-Κλοντ Γιούνκερ και τον κ. Ολάντ, έχει τη «συμπάθεια» του κ. Ντράγκι και δέχεται τα καλά «μηνύματά» του μέσω του κ. Στουρνάρα. Και έχει ίσως ιδιαίτερο ενδιαφέρον ότι ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, Προκόπης Παυλόπουλος, ο ακραιφνής «καραμανλικός», «ευρωπαϊστής» και «συνομιλητής» των κ. Γιούνκερ και Ολάντ, θα συναντηθεί στο Βερολίνο με τον Γερμανό πρόεδρο και με την κ. Μέρκελ, ενώ στη συνέχεια, στη Φρανκφούρτη, με τον κ. Ντράγκι. Και μόνο άσχετη με όλα αυτά δεν είναι η «στροφή» του κ. Στουρνάρα και η ανταπόκριση στο «φλερτ» από τον κ. Τσίπρα.