Μια μέρα πριν κλείσει τα 103 χρόνια της ζωής του, ο πανεπιστημιακός και ακαδημαϊκός Κωσταντίνος Δεσποτόπουλος - ένας από τους πιο σημαντικούς Έλληνες διανοούμενους και ο γηραιότερος εν ζωή πρώην υπουργός - "έφυγε" από τη ζωή σήμερα. Κυριακή 7 Φεβρουαρίου.

Γεννήθηκε στις 8 Φεβρουαρίου 1913 στη Σμύρνη και μετά την Μικρασιατική Καταστροφή εγκαταστάθηκε με την οικογένειά του στην Αθήνα.

Σπούδασε Νομικά στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, στο οποίο έγινε και διδάκτορας, εξελέγη καθηγητής φιλοσοφίας στο πανεπιστήμιο Αθηνών, ενώ δίδαξε στο Πάντειο Πανεπιστήμιο και στο Πανεπιστήμιο Νανσύ στη Γαλλία.

Σε νεαρή ηλικία συνδέθηκε με στενή φιλία με τους Παναγιώτη Κανελλόπουλο, Κωνσταντίνο Τσάτσο και Γεώργιο Καρτάλη. Στη Κατοχή υπήρξε ηγετικό στέλεχος του ΕΑΜ. Το 1945 ανέλαβε την προεδρία του Ελληνοσοβιετικού Συνδέσμου Νέων, με αποτέλεσμα το 1947 να απολυθεί από την θέση του στο πανεπιστήμιο και να εκτοπιστεί στην Μακρόνησο, όπου παρέμεινε μέχρι το 1950.

Το 1989 ανέλαβε το χαρτοφυλάκιο του υπουργείου παιδείας στην κυβέρνηση Γρίβα και το 1990 στην κυβέρνηση Ζολώτα. Έχει τιμηθεί πλείστες φορές ενώ το 1984 εκλέχτηκε τακτικό μέλος της Ακαδημίας Αθηνών, της οποίας το 1993 ανέλαβε πρόεδρος. Επίσης είναι επίτιμος πρόεδρος της Ελληνικής Φιλοσοφικής Εταιρείας και μέλος διαφόρων ξένων ακαδημιών. Έχει εκδώσει πάνω από 30 βιβλία σχετικά με φιλοσοφικά και ιστορικά θέματα.

Το 1990 προτάθηκε από τον Ενιαίο Συνασπισμό (όπου μετείχε και το ΚΚΕ) κατά την τέταρτη και πέμπτη ψηφοφορία για το αξίωμα του Προέδρου της Δημοκρατίας. Έλαβε 21 ψήφους κατά την διαδικασία της ψηφοφορίας στην Βουλή, ερχόμενος πίσω από τους Κωνσταντίνο Καραμανλή (πρόταση της Νέας Δημοκρατίας που τελικά εξελέγη) και Ιωάννη Αλευρά (πρόταση του ΠΑΣΟΚ). Στο δημοψήφισμα του 2015 τάχθηκε υπέρ του ''Ναι''.

"Έζησα τα παιδικά μου χρόνια με τη ζοφερή ανταύγεια στη συνείδησή μου τού πυρπολημένου μεγαλείου της πατρίδας μου Σμύρνης και με δύσκολες βιοτικές συνθήκες, συνεπεία της προσφυγιάς. Κατόρθωσα όμως να μην καμφθώ από τις περιστάσεις και ήδη στο Α' Γυμνάσιο Αθηνών ως έφηβος να διαπρέψω (βαθμός απολυτηρίου μου «ακέραιο Αριστα», όπως μόνο του Χαριλάου Τρικούπη από το ίδιο Γυμνάσιο), ύστερα δε, με την εργατικότητά μου, να φθάσω έως και το αξίωμα του ακαδημαϊκού", έχει πει ο ίδιος σε συνέντευξή του για τα δύσκολα παιδικά του χρόνια.

"Στο πανεπιστήμιο με ενέπνευσαν, οι -αρχικά- υφηγητές Κωνσταντίνος Τσάτσος και Παναγιώτης Κανελλόπουλος, οι έπειτα Πρόεδρος της Δημοκρατίας ο πρώτος, πρωθυπουργός ο δεύτερος", έχει πει.