Της Στέλλας Νοβάκη

Ο Ευγένιος Τριβιζάς δεν είναι παραμυθάς. Είναι ένας εξερευνητής και εφευρέτης πολλών κόσμων. Έχει ανακαλύψει το Νησί των Πυροτεχνηµάτων, τη Φρουτοπία, το Πιπερού, το Κουτσουλιστάν, την Κουµασιλάνδη, τη Χώρα των Χαµένων Χαρταετών και την Πολιτεία µε Όλα τα Χρώµατα εκτός από το Ροζ. Οι γνωστότερες εφευρέσεις του Ευγένιου είναι: ο γαργαλιός (ένα µηχάνηµα που σε γαργαλάει όταν είσαι λυπηµένος), ο φαγώσιµος χαρτοπόλεµος, το παπιγιόν για νάνους και ο αναδροµικός καθρέφτης (που σε δείχνει όπως ήσουνα πριν από δέκα χρόνια).

Είναι συλλέκτης και στην σπάνια συλλογή του μπορεί να βρει κανείς ένα πούπουλο από το µαξιλάρι που κοιµόταν η πεντάµορφη πριγκιποπούλα, το κορδόνι από το δεξί παπούτσι του παπουτσωµένου γάτου, ένα τούβλο από το σπίτι που είχαν χτίσει τα τρία γουρουνάκια, τα γυαλιά της γιαγιάς της Κοκκινοσκουφίτσας και το φιτίλι από το λυχνάρι του Αλαντίν.

Είναι ένας σύγχρονος θαυματοποιός του κόσμου που δεν ήρθε για να τον… παραμυθιάσει, αλλά για να μας βάλει όλους στο σωστό «αληθινό» παραμύθι όπου ανήκει ο καθένας μας.

Πότε ποιητικός και ρομαντικός και πότε αιχμηρός μας μεταδίδει τις αλήθειες του μέσα από τον πιο γλαφυρό λόγο που μπορούν να έχουν τα παραμύθια του και μας μεταφέρει σε ταξίδια φανταστικά που τα ζουν πραγματικοί άνθρωποι, εμείς.

Το ταλέντο του δεν αναγνωρίζεται μόνο από μικρούς και μεγάλους που τον διαβάζουν στην Ελλάδα, αλλά έχει ξεπεράσει τα σύνορα της χώρας. Η διεθνής διάκρισή του με Με το ηλεκτρονικό βιβλίο "Little Emily" -στην ελληνική του εκδοχή "Το Κοτσάνι του Πετροκέρασου"- ο αγαπημένος παραμυθάς των παιδιών κατάφερε να αποσπάσει το πρώτο βραβείο στον διαγωνισμό για το καλύτερο διαδραστικό βιβλίο της χρονιάς για παιδιά προσχολικής ηλικίας στον παγκόσμιο διαγωνισμό "Kidscreen Awards", στον οποίο συμμετείχαν κολοσσοί όπως η Disney και η Play Date Digital.

Στην συνέντευξή του στο «ΚΑΡΦΙ» ο Ευγένιος Τριβιζάς αναφέρει ότι το βραβείο… τον ξάφνιασε: «Δεν ήταν αναμενόμενο λόγω του οικονομικού μεγέθους, της τεχνολογικής υπεροχής και της τεράστιας επιρροής των δύο συνυποψηφίων μας προς βράβευση: της Disney και της PlayDate Digital (Hasbro). H υποψηφιότητα της Disney μάλιστα, το «Story Central», αφορούσε μια πύλη (portal) μεγάλου μέρους των παραγωγών και των δημοφιλών χαρακτήρων της πολυεθνικής, περιλαμβανομένου του «Toy Story 3» της Pixar».

Για να υλοποιηθεί το "Κοτσάνι του Πετροκέρασου" και να φτάσει να γίνει το πιο ενδιαφέρον - βάσει του Διαγωνισμού- διαδραστικό βιβλίο για παιδιά προσχολικής ηλικίας χρειάστηκαν δύο χρόνια και μία τεράστια προσπάθεια από μία ομάδα Ελλήνων και Αμερικανών που εργάζονταν ταυτόχρονα.

«Το ηλεκτρονικό βιβλίο θα κατακτήσει κάθε παιδί, κάθε σχολείου του κόσμου»

Ο Ευγένιος Τριβιζάς εκτιμά ότι «το ηλεκτρονικό βιβλίο  είναι το βιβλίο του μέλλοντος. Αναπόφευκτα. Η τεχνολογία καλπάζει. Αυτό που ρεαλιστικά μπορεί να επιδιώξει κανείς είναι όχι να την πολεμήσει ή να την αγνοήσει, αλλά να τη χρησιμοποιήσει με τον καλύτερο δυνατό τρόπο».

Όπως σημειώνει ΣΤΟ ΚΑΡΦΙ μπορεί το αναγνωστικό κοινό των ψηφιακών βιβλίων να είναι μικρότερο, όμως συνεχώς διευρύνεται: «Το αναγνωστικό κοινό των ψηφιακών βιβλίων είναι μικρότερο, αλλά συνεχώς διευρυνόμενο. Όσον αφορά τα παιδιά οι ηλεκτρονικές συσκευές ανάγνωσης (electronic book readers) καθίστανται όλο και περισσότερο προσιτές. Η καμπάνια της οργάνωσης One Laptop per Child για τα φτωχά παιδιά της Αιθιοπίας και η πάμφθηνη συσκευή της Datawind με στόχο τα διακόσια είκοσι εκατομμύρια παιδιά της Ινδίας δείχνουν ότι δε θα αργήσει η μέρα που θα είναι διαθέσιμες για κάθε παιδί, κάθε σχολείου, σε όλο τον κόσμο.

Σκληρές αλήθειες

Τα παραμύθια του Ευγένιου Τριβιζά μπορεί να απευθύνονται σε παιδιά, όμως γράφονται από τον ίδιο με τέτοιο μαγικό τρόπο ώστε να αντιλαμβάνονται και οι μεγάλοι την αλήθεια που κρύβουν.

«Δεν είναι πάντα εύκολο» αναφέρει ο αγαπημένος συγγραφέας των παιδιών, σχετικά με την μεταφορά της εικόνας ενός κόσμου που συχνά είναι σκληρός, και συμπληρώνει «αλλά σίγουρα είναι εφικτό να αποδώσει κανείς με συμβολικό και αλληγορικό τρόπο δύσκολα, ακόμα και επώδυνα θέματα. Το θέμα του ρατσισμού και της γενοκτονίας, για παράδειγμα, το πραγματεύομαι στην «Τελευταία Μαύρη Γάτα». Η σειρά των αντιπολεμικών βιβλίων μου «ΜΠΑΜ, ΜΠΟΥΜ, ΤΑΡΑΤΑΤΖΟΥΜ!» («Η Φάλαινα που Τρώει τον Πόλεμο», «Ο Πόλεμος της Χαμένης Παντόφλας», «Ο Πόλεμος της Ωμεγαβήτας» και «Ο Πόλεμος των Ούφρων και των Τζούφρων») καθώς και το θεατρικό μου «Ο Πόλεμος της Κουτσουλιάς» θίγουν το θέμα των εγκλημάτων πολέμου, ενώ το θεατρικό «Τα Γουρουνάκια Κουμπαράδες» το θέμα της προσφυγιάς.

Η Κοκκινοσκουφίτσα… άλλαξε

Ο συγγραφέας 150 παραμυθιών  κατάφερε χωρίς να χάσει την γοητεία του παραμυθά, να γράψει και να δομήσει με τέτοιο τρόπο τις ιστορίες του, ακόμη και κλασικά παραμύθια που όταν τα διαβάζουν οι μεγάλοι για τα παιδιά τους  να μπορούν να δουν τις εικόνες που έχει κρύψει ο συγγραφέας.

Ο ίδιος αποκαλύπτει ότι έχει πολλές φορές επιχειρήσει να αλλάξει ακόμη και κλασικά παραμύθια, να τα κάνει πιο… σύγχρονα και να μεταφέρει τα δικά του νοήματα, εικόνες και σκέψεις σε παιδιά και μεγάλους εκσυγχρονίζοντας αγαπημένες ιστορίες με την σύγχρονη εποχή.

«Το έχω επιχειρήσει σε αρκετές περιπτώσεις. Στις δικές μου εκδοχές παραδοσιακών παραμυθιών προσπαθώ να διατηρώ τα φαντασιακά τους στοιχεία, αλλά παράλληλα να ανατρέπω αναχρονιστικά στερεότυπα. Η παραδοσιακή, για παράδειγμα, «Κοκκινοσκουφίτσα» διαιωνίζει το στερεότυπο της παθητικής ηρωίδας, η οποία περιμένει από κάποιον άνδρα να λύσει το όποιο πρόβλημα αντιμετωπίζει. Στη δική μου «Κοκκινομπλουτζινίτσα» η ηρωίδα προσποιείται ότι εντυπωσιάζεται από την υποκριτική ικανότητα του λύκου να παριστάνει τη γιαγιά και τον προτρέπει να ακολουθήσει καριέρα ηθοποιού στο Χόλιγουντ. Το παραμύθι τελειώνει με την απονομή των τριών Όσκαρ στον ταλαντούχο λύκο. Το πρόβλημα των στερεοτύπων είναι πολύ σοβαρό. Όλες οι μητριές δεν είναι κακές ούτε όλες οι βιολογικές μητέρες καλές».