Της Κέλλυς Φαναριώτη

«Μικρό προσδόκιμο ζωής σε συνδυασμό με μακροχρόνιο εγκλεισμό συνεπάγεται ποινή του θανάτου». Με τα λόγια αυτά ο 45χρονος Μανώλης, κρατούμενος ασθενής του νοσοκομείου των φυλακών Κορυδαλλού απευθύνει μέσω του parapolitika.gr έκκληση στους αρμόδιους να εφαρμοστεί ο νόμος Παρασκευόπουλου που ψηφίστηκε τον Απρίλιο του 2015 και προβλέπει την αποφυλάκιση κρατουμένων με υψηλό ποσοστό αναπηρίας (άνω του 67%).  Το νέο θεσμικό πλαίσιο «κόλλησε» γι’ακόμη μία φορά πάνω στην εφαρμογή του μιας και, όπως εξηγεί ο 45χρονος κρατούμενος, οι ραγδαίες πολιτικές εξελίξεις και η έντονη αβεβαιότητα της περιόδου του δημοψηφίσματος, έδωσαν την ευκαιρία σε δικαστές που ήταν αντίθετοι, να καταστήσουν επί της ουσίας το νόμο ανενεργό

Πριν τρεις ημέρες, ακόμη ένας κρατούμενος – ασθενής στο τελευταίο στάδιο καρκίνου πέθανε μέσα στο νοσοκομείο, γνωστό και ως «κολαστήριο», μεγαλώνοντας την ήδη μακρά λίστα θανάτων. Από τον Δεκέμβριο του 2015 έως τον Ιούνιο του 2016 έχουν πεθάνει συνολικά επτά κρατούμενοι, σημειώνεται δηλαδή ένας θάνατος κάθε μήνα. «Αυτό δεν σταματά και δεν θα σταματήσει διότι δεν εφαρμόζεται ο νόμος. Έχουμε ακόμη έναν ετοιμοθάνατο κρατούμενο, με ποσοστό αναπηρίας άνω του 80%. Αυτοί οι άνθρωποι θα έπρεπε να έχουν τη νοσηλεία που τους αξίζει, που αξίζει σε έναν 'Ελληνα πολίτη. Έχουμε κρατούμενους βαριά άρρωστους, οι οποίοι είναι 75, 81 και 86 ετών κι έχουν καταδικαστεί σε ισόβια. Είναι δηλαδή καταδικασμένοι να πεθάνουν μέσα στη φυλακή. Η θανατική ποινή εφαρμόζεται στην Ελλάδα εμμέσως πλην σαφώς», αναφέρει φανερά εξοργισμένος ο κρατούμενος ασθενής.

Ανύπαρκτες συνθήκες νοσηλείας

Αίσθηση προκαλεί το γεγονός πως στο νοσοκομείο των φυλακών Κορυδαλλού «Ο Άγιος Παύλος», υπάρχει ένας γιατρός κι ένας νοσηλευτής για 12 ώρες το βράδυ και καλύπτουν όχι μόνο τα βαριά περιστατικά του νοσοκομείου αλλά και όλων των κρατουμένων των φυλακών. Εκτός αυτού, το φαγητό που σερβίρεται στους ασθενείς είναι κακής ποιότητας ενώ όλοι τους είναι αναγκασμένοι να τρώνε το ίδιο. «Έχουμε έναν κρατούμενο που τυφλώθηκε μέσα στη φυλακή από σακχαρώδη διαβήτη. Φυσικά το γεγονός πως δεν του έδιναν ειδικό φαγητό για την ασθένειά του, έπαιξε σημαντικό ρόλο στην εξέλιξη αυτή. Ακόμη και τώρα είναι αναγκασμένος να τρώει ό,τι και οι υπόλοιποι», εξηγεί ο Μανώλης τονίζοντας πως ενώ το ΚΕΠΑ (Κέντρο Πιστοποίησης Αναπηρίας) προβλέπει και του δίνει βοήθεια εταίρου ατόμου, εκεί δεν την έχει.

«Αφήστε με να πεθάνω στο σπίτι μου»

Στο νοσοκομείο των φυλακών κρατούνται συνολικά 120 βαριά ασθενείς, παρόλο που είναι σχεδιασμένο για 60 άτομα, αρκετοί από τους οποίους είναι ηλικιωμένοι. Ενδεικτική είναι η περίπτωση του 81 ετών κύριου Μίλτου, ο οποίος μίλησε στο parapolitika.gr.

«Περιμένω απλά το πότε θα πεθάνω. Η υπόθεσή μου δεν έχει δικαστεί ακόμη αλλά και 300 χρόνια να μου δώσουν, δε με νοιάζει. Ξέρω πως από εδώ μέσα θα βγω τυλιγμένος μέσα σε λευκό σεντόνι», δηλώνει με τις λίγες δυνάμεις που του έχουν απομείνει. Ο ίδιος πάσχει από σπονδυλοδεσία έχοντας 12 βίδες στον αυχένα και 10 στην πλάτη του. Δεν μπορεί να αυτοεξυπηρετηθεί και κινείται με την βοήθεια των συγκρατούμενών του, οι οποίοι, όπως μας λέει, τον βοηθούν και τον αγαπούν πολύ.

Εκείνο που θα ήθελε ο κύριος Μίλτος είναι να του δώσουν την ευκαιρία να πεθάνει στο σπίτι του, είτε φορώντας βραχιολάκι είτε με οποιαδήποτε άλλη εποπτεία.

Τέλος, αξίζει να σημειωθεί πως, σύμφωνα με τους ίδιους τους κρατούμενους – ασθενείς, οι συνθήκες διαβίωσης στο νοσοκομείο έχουν βελτιωθεί σε κάποιο βαθμό μιας και ο χώρος βάφτηκε ξανά ενώ έγινε απολύμανση για τις κατσαρίδες, οι οποίες έκαναν, «πάρτι» ακόμη και στα τραπέζια που έτρωγαν οι κρατούμενοι.