Του Δ. Γιαννακόπουλου

Εκδηλώσεις μνήμης για τη συμπλήρωση 20 ετών από τον θάνατο του αναρχικού Χριστόφορου  Μαρίνου, πραγματοποιούνται  σήμερα στα Εξάρχεια . Η  Αστυνομία φοβάται… ανάφλεξη   γι΄ αυτό από σήμερα έχουν ληφθεί εκτεταμένα μέτρα ασφαλείας όχι μόνον στο κέντρο της  Αθήνας αλλά και σε σημεία  - στόχους.  Ο Χριστόφορος Μαρίνος είχε βρεθεί νεκρός στην καμπίνα του πλοίου ΠΗΓΑΣΟΣ στις 23 Ιουλίου 1996 με το  οποίο ταξίδευε και η Δάφνη Σημίτη, σύζυγος του τότε πρωθυπουργού, με προορισμό τη Σίφνο. Επισήμως η Αστυνομία ανέφερε  ότι αυτοκτόνησε  αλλά η σφαίρα  που βρέθηκε στο σώμα του ήταν διαφορετικού διαμετρήματος από το όπλο που τον σκότωσε ή χρησιμοποίησε. Τι είχε συμβεί εκείνη τη μέρα;  Ο Μαρίνος ταξίδευε για αναψυχή  σε κάποιο κυκλαδονήσι αφού μόλις λίγους μήνες νωρίτερα είχε αποφυλακιστεί με  περιοριστικούς  όρους μετά από εξαντλητική απεργία πείνας  70 ημερών. Ψυχολογικά δοκιμάζονταν έντονα  καθώς από τη δεκαετία του 1980  μπαινόβγαινε στα κρατητήρια και  τις φυλακές ως ύποπτος για τρομοκρατικές και άλλες αξιόποινες ενέργειες.   Οι περιοριστικοί όροι που του είχαν επιβληθεί δεν του επέτρεπαν  έξοδο από την Αθήνα. Όταν η  Αστυνομία πληροφορήθηκαν  ότι ετοιμάζονταν να ταξιδέψει  μπήκε στο  πλοίο  και  κατά την επίσημη εκδοχή τον βρήκε νεκρό στην  κουκέτα του. Ήταν μόλις 29 ετών.  Συνήθιζε να φορά λευκά ρούχα,  να  κινείται σαν  «σβούρα» στα Εξάρχεια , να μιλά με τον κόσμο  και να κάθεται συχνά  κάτω από τα πεύκα στον  Λόφο του Στρέφη. Τον  κατηγόρησαν για συμμετοχή στην  17Ν , τον ΕΛΑ και σε όποια άλλη εξτρεμιστική ομάδα «κυκλοφορούσε» τότε. Τίποτα δεν αποδείχτηκε.   Το όνομα του φιγουράριζε στη λίστα των «συνήθων υπόπτων» μετά την απόπειρα  κλοπής ενός κρατικού οχήματος με ασύρματο στην Καλογρέζα, τον Οκτώβριο του  1987.  Σε εκείνη την ενέργεια  είχε σκοτωθεί  ο σύντροφος του Μιχάλης Πρέκας. Το 1995 κατηγορήθηκε  για συμμετοχή σε ληστεία  μετά φόνου στο  Γενικό νοσοκομείο της Νίκαιας και φυλακίστηκε  μέχρι τον Ιανουάριο του 1996.