Ως "αποθήκη ψυχών" χαρακτηρίζει η Διεθνής Αμνηστία την Ελλάδα ενώ αναφέρει σχεδόν 60.000 πρόσφυγες εξακολουθούν να βρίσκονται εγκλωβισμένοι σε αυτήν και οι οποίοι ζουν σε άθλιες και ανασφαλείς συνθήκες. Πιο αναλυτικά η οργάνωση για τα ανθρώπινα δικαιώματα αναφέρει ότι, παρά τη συμφωνία των ηγετών της ΕΕ το 2015 να φιλοξενήσει η Ευρώπη 120.000 πρόσφυγες, μέχρι σήμερα πολλές χώρες έχουν πάρει λιγότερο από το 5% του αριθμού των προσφύγων που είχαν δεσμευτεί να αναλάβουν ενώ υπάρχουν χώρες που ακόμα δεν έχουν πάρει ούτε έναν άνθρωπο.

Όπως σημειώνεται στην έκθεση της οργάνωσης, που δόθηκε στην δημοσιότητα στον απόηχο της συνόδου κορυφής για την προσφυγική κρίση στην Νέα Υόρκη με την συμμετοχή ηγετών από όλο τον κόσμο, αν συνεχιστεί ο σημερινός ρυθμός για την μετεγκατάσταση των προσφύγων θα χρειαστούν 18 χρόνια για να εκπληρώσουν οι ευρωπαϊκές χώρες τις υποχρεώσεις τους. Έτσι, στην Ελλάδα παραμένουν για όλο αυτό το χρονικό διάστημα αποκλεισμένοι οι πρόσφυγες και σύμφωνα με τον Steve Symonds, εκπρόσωπο της Διεθνούς Αμνηστίας για το Ηνωμένο Βασίλειο η χώρα έχει μετατραπεί σε «αποθήκη ψυχών».

«Οι άθλιες συνθήκες που αντιμετωπίζουν γυναίκες, άνδρες και παιδιά που είναι παγιδευμένοι εκεί (στην Ελλάδα) είναι αποτέλεσμα της επαίσχυντης συλλογικής αποτυχίας εκ μέρους των Ευρωπαίων ηγετών. Όλοι από κοινού θα πρέπει να ασχοληθούμε με την μετανάστευση των προσφύγων που είναι "ντροπιαστικά" μικρή σε σύγκριση με εκείνη που βιώνουν πολύ φτωχότερες χώρες στην Μέση Ανατολή και στην υποσαχάρια Αφρική - το πρώτο είναι να εφαρμόσουν τις υποσχέσεις τους (οι Ευρωπαίοι ηγέτες) και να μεταφέρουν τους αιτούντες άσυλο από την Ελλάδα», τόνισε ο Symonds.

Σύμφωνα με την έκθεση με τίτλο «Our Hope is Broken», η Αυστρία, η Ουγγαρία και η Πολωνία μέχρι τώρα δεν έχουν λάβει κανέναν πρόσφυγα στα εδάφη τους  ενώ χώρες, όπως είναι το Βέλγιο, η Κροατία, η Σλοβακία, η Βουλγαρία και η Γερμανία φιλοξενούν λιγότερο από το 5% των προσφύγων που είχαν υποσχεθεί ότι θα βοηθήσουν. 

Η έκθεση αναφέρει ότι στην Ελλάδα υπάρχουν αυτή τη στιγμή σε κέντρα φιλοξενίας προσφύγων 1.489 ασυνόδευτα παιδιά ενώ επισημαίνει πως αρκετοί από τους πρόσφυγες στην χώρα μας αντιμετωπίζουν σοβαρά προβλήματα υγείας, όπως οξύ στρες και κατάθλιψη, εξαιτίας του αποχωρισμού από τους αγαπημένους τους.

Αύξηση 132% στις αιτήσεις ασύλου στην Ελλάδα

Αύξηση 132% στις αιτήσεις ασύλου που κατατέθηκαν στην Ελλάδα καταγράφηκε το δεύτερο τρίμηνο του 2016 σε σχέση με το προηγούμενο τρίμηνο, σύμφωνα με στοιχεία που δημοσίευσε σήμερα η Eurostat. Ειδικότερα, μεταξύ Απριλίου και Ιουνίου 2016, 12.015 άτομα κατέθεσαν αίτηση ασύλου για πρώτη φορά στην Ελλάδα σε σχέση με 5.190, μεταξύ Ιανουαρίου και Μαρτίου 2016. Εξαυτών, οι 8.000 αιτήσεις (ή το 67%) κατατέθηκαν από Σύριους, οι 1.100 (ή το 9%) από Ιρακινούς και οι 620 (ή το 5%) από Πακιστανούς. 

Σε επίπεδο ΕΕ, 305.700 άτομα κατέθεσαν αίτηση ασύλου το δεύτερο τρίμηνο του 2016, αυξάνοντας κατά 6% τις αιτήσεις ασύλου για πρώτη φορά σε κάποιο κράτος μέλος της ΕΕ. Οι Σύριοι παρέμειναν η κύρια υπηκοότητα των ατόμων που ζητούν διεθνή προστασία στα κράτη μέλη της ΕΕ (90.500 αιτήσεις), ενώ ακολουθούν οι Αφγανοί (50.300 αιτήσεις) για και οι Ιρακινοί (34.300 αιτήσεις). 

Ο μεγαλύτερος αριθμός των αιτούντων άσυλο καταγράφηκε στη Γερμανία, με σχεδόν 187.000 αιτήσεις (ή το 61% του συνόλου των αιτήσεων στα κράτη μέλη της ΕΕ), ενώ ακολουθεί η Ιταλία (27.000 αιτήσεις ή 9%), η Γαλλία (17.800 αιτήσεις ή 6%), η Ουγγαρία (14.900 αιτήσεις ή 5%) και η Ελλάδα (12.000 αιτήσεις ή 4%). 

Τη μεγαλύτερη αύξηση στις αιτήσεις ασύλου μετά την Ελλάδα, σημείωσε η Ουγγαρία (+ 118%), η Πολωνία (+ 65%) και η Ισπανία (+ 37%). Αντίθετα, μειώσεις καταγράφηκαν κυρίως στις σκανδιναβικές χώρες, δηλαδή στη Δανία (-59%), τη Φινλανδία (-53%) και τη Σουηδία (-42%), αλλά και στην Ολλανδία (-47%), στο Βέλγιο (-44%) και στην Αυστρία (-22%).

Σε σύγκριση με τον πληθυσμό κάθε κράτους μέλους, το υψηλότερο ποσοστό των εγγεγραμμένων αιτούντων άσυλο για πρώτη φορά κατά το δεύτερο τρίμηνο του 2016 καταγράφηκε στη Γερμανία (2.273 αιτούντες ανά εκατομμύριο κατοίκων), ενώ ακολουθεί η Ουγγαρία (1.517), η Αυστρία (1.241) και η Ελλάδα (1.113). Αντίθετα, τα χαμηλότερα ποσοστά παρατηρήθηκαν στη Σλοβακία (2 αιτούντες ανά εκατομμύριο κατοίκων), στη Ρουμανία (11), στην Πορτογαλία (15), στη Λιθουανία (24), στην Τσεχική Δημοκρατία και στην Εσθονία (26 και στις δύο). Κατά το δεύτερο τρίμηνο του 2016, υπήρχαν συνολικά 599 αιτούντες άσυλο για πρώτη φορά ανά εκατομμύριο κατοίκων στην ΕΕ.

Bild: Πάνω από 10.000 πρόσφυγες «αγνοούνται» από την Ελλάδα

Την ίδια στιγμή η γερμανική εφημερίδα Bild υποστηρίζει πως η ελληνική κυβέρνηση «μαγειρεύει» τα νούμερα αναφέροντας χαρακτηριστικά: «Τι κρύβει η ελληνική κυβέρνηση σχετικά με τους αριθμούς προσφύγων;». Σύμφωνα μάλιστα με τα επίσημα στοιχεία, 60.000 πρόσφυγες βρίσκονται στη χώρα, με περίπου 8.150 από αυτούς να είναι άγνωστο το πού είναι ή αν είναι ακόμα στην Ελλάδα.

«Αυτός ο αριθμός των ''χαμένων'' προσφύγων είναι στην πραγματικότητα πολύ μεγαλύτερος», όπως αποκαλύπτει η Bild, η οποία επικαλούμενοι κυβερνητικούς κύκλους πάνω από 10.000 πρόσφυγες «αγνοούνται».

Η Ελλάδα παίζει κεντρικό ρόλο στο μητρώο και τη γνώση σχετικά με την θέση των προσφύγων, οπότε η άγνοια για το που βρίσκονται ορισμένοι από αυτούς δημιουργεί κενά, με αποτέλεσμα να χάνονται πολύτιμες πληροφορίες. Η τρέχουσα θέση των προσφύγων ήταν άκρως σημαντική πληροφορία στην περίπτωση των δύο τρομοκρατών του ISIS, που συμμετείχαν στις επιθέσεις στο Παρίσι, σύμφωνα με την Bild.

Επικαλούμενη κυβερνητικές πηγές σημειώνει πως είναι πιθανό οι «αγνοούμενοι» πρόσφυγες να έφυγαν μόνοι τους από τα κέντρα φιλοξενίας. Δεν είναι ρεαλιστικό να πιστεύουμε ότι άνθρωποι που διέφυγαν από καταστάσεις που απειλούσαν τη ζωή τους, είναι δυνατόν να τους σταματήσουν οι φράχτες ή τα σύνορα της Ευρώπης.

Και πάλι, όμως, η γερμανική εφημερίδα διερωτάται «γιατί η ελληνική κυβέρνηση έχει ως επίσημη εκδοχή ένα μικρότερο αριθμό;», παραθέτοντας δύο λόγους:

  1. Θα μπορούσε να κρατήσει τεχνητό αριθμό προσφύγων, ώστε αν η συνθήκη με την Τουρκία σπάσει, θα υπήρχαν διαθέσιμες εγκαταστάσεις για νέο κύμα.
  2. Αλλος λόγους θα μπορούσε να είναι πως απλά η ελληνική κυβέρνηση δεν θέλει να παραδεχθεί πως δεν έχει υπό έλεγχο την καταγραφή και την παρακολούθηση διαμονής των προσφύγων.