Προσπάθεια για να δικαιολογηθεί – εκ των υστέρων – η επιχείρηση μισθώσεως αριθμού ιδιωτικών ξένων πυροσβεστικών ελικοπτέρων από το Υπουργείο Προστασίας του Πολίτη με το ίδιο κόστος αλλά για το μισό χρόνο σε σχέση με το παρελθόν, επιχειρεί το Αρχηγείο Ελληνικής Αστυνομίας με έγγραφο της 18ης Ιουλίου 2017, με το οποίο αποφασίζεται η μίσθωση επτά ελικοπτέρων μεσαίου τύπου για χρονική περίοδο 60 ημερών.

Το έγγραφο αυτό με θέμα «αποδοχή οικονομικής προσφοράς της Υπηρεσίας NSPA του Διεθνούς Οργανισμού NAMSO του ΝΑΤΟ για τη μίσθωση επτά ελικοπτέρων μεσαίου τύπου, συνολικής προϋπολογισθείσας αξίας 6.000.000 ευρώ, συμπεριλαμβανομένων κρατήσεων για τις ανάγκες δασοπυρόσβεσης έτους 2017 και έγκριση κατακύρωσης των αποτελεσμάτων διενεργηθείσας από τον ως άνω Διεθνή Οργανισμό ειδικής διαδικασίας», υπογράφεται από τον αρμόδιο υπαρχηγό της ΕΛΑΣ αντιστράτηγο Αριστείδη Ανδρικόπουλο.

Το πόσο «περίεργο», κατά τον επιεικέστερο χαρακτηρισμό, είναι το προαναφερθέν έγγραφο έγκειται από το ότι και μόνο η ύπαρξή του στις 18 Ιουλίου 2017, δηλαδή στο μέσο της φετινής δασοπυροσβεστικής περιόδου, που επισήμως ξεκινά την 1η Μαΐου, αποδεικνύει το πόσο απροετοίμαστος είναι ο κρατικός μηχανισμός στην χάραξη της φετινής στρατηγικής για την αντιπυρική περίοδο, αφού ομολογείται χωρίς αιδώ ότι σχεδόν στη μέση της (18 Ιουλίου) δεν έχει επιλυθεί το πρόβλημα με τα επτά μεσαίου τύπου δασοπυροσβεστικά ελικόπτερο, που τότε μόλις λαμβάνεται η τελική απόφαση. Ήδη είμαστε στο πρώτο δεκαήμερο του Αυγούστου και τα ελικόπτερα αυτά δεν είχαν εισέτι ενταχθεί στον επιχειρησιακό σχεδιασμό, κάτι που – συμφώνως με τις πληροφορίες – επρόκειτο να γίνει στις 11 Αυγούστου, δηλαδή χθες!

Ως τότε βεβαίως και σε συνδυασμό με το γεγονός ότι φέτος, για διάφορους λόγους που εμείς εγκαίρως σας είχαμε παρουσιάσει («ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ», 17/6/2017), τα διατιθέμενα πτητικά μέσα αεροπυροσβέσεως της Πολεμικής Αεροπορίας είναι μειωμένα κατά οκτώ αεροσκάφη, ενώ αντιθέτως είναι αυξημένη η εμπλοκή της Αεροπορίας Στρατού, η οποία στον αρχικό προγραμματισμό προέβλεπε να διαθέσει την 1η Μαΐου τρία μεταφορικά ελικόπτερα CH-47D/SD Chinook εξοπλισμένα με κάδο μεταφοράς νερού χωρητικότητας πέντε τόνων έκαστο, ενώ τελικώς κλήθηκε εσπευσμένως να διπλασιάσει τον αριθμό αυτό – τον Ιούλιο του 2017 – στα έξι (!) αφού δεν είχε προχωρήσει η προαναφερθείσα σύμβαση για την ενοικίαση των ιδιωτικών ελικοπτέρων.

Χωρίς βεβαίως οι καθ’ ύλην «υπεύθυνοι» να ενδιαφέρονται ούτε για την επιχειρησιακή σχεδίαση των Ενόπλων Δυνάμεων και τι ακριβώς σημαίνει να διαθέτει έξι ελικόπτερα Σινούκ σε δασοπυροσβέσεις, και τουλάχιστον άλλα δύο ίδιου τύπου σε αεροδιακομιδές, και όχι στις πραγματικές αποστολές τους, αλλά ούτε και το τι ζημιές σε κόστος υφίστανται τα ελικόπτερα αυτά, από την επίδραση του θαλασσινού νερού στα ευαίσθητα ηλεκτρονικά τους όργανα, παρά τη διαδικασία εξωτερικού «πλυσίματος» που προβλέπεται, αλλά δεν αφορά και τα ηλεκτρονικά όργανα των ελικοπτέρων.

Επανερχόμενοι στο κρίσιμο έγγραφο της 18ης Ιουλίου 2017, και του πως επιχειρείται μία εκ των υστέρων «δικαιολόγηση» της καθυστερήσεως, διαβάζουμε στη σελίδα 4, στο 14β: «Η οικονομική προσφορά των προηγουμένων ετών αφορούσε σύμβαση μίσθωσης επτά ελικοπτέρων μεσαίου τύπου για 3+2 έτη, ενώ η υπό εξέταση προσφορά αφορά μίσθωση για χρονικό διάστημα 60 ημερών για τον ίδιο αριθμό ελικοπτέρων, με το αιτιολογικό του κατεπείγοντος, λόγω του ότι βρισκόμαστε ήδη στη μέση αντιπυρικής περιόδου, γεγονός που δικαιολογεί την αυξημένη τιμή και ως εκ τούτου η συγκριτική εξέταση είναι αδόκιμη».

Και βεβαίως μετά από αυτήν την ομολογία θα μπορούσε κάποιος κακοπροαίρετος, και πάντως όχι εμείς, να διατυπώσει εύλογες απορίες για το κατά πόσο είναι «λογική» ή όχι μία τέτοια υπερβολική καθυστέρηση, ώστε να φτάσουμε ακριβώς στο σημείο με την ένδειξη του «κατεπείγοντος» να τα νοικιάσουμε «όσο-όσο» (με τα ίδια χρήματα αλλά για το μισό χρόνο), σε σχέση με το παρελθόν. Και βεβαίως να υπάρχει ως κερασάκι στην τούρτα και το ότι «…ως εκ τούτου η συγκριτική εξέταση είναι αδόκιμη», ενώ σε άλλο σημείο (σελ.5, 14ια) σημειώνεται εμφαντικώς ότι η προαναφερθείσα ανάθεση της συμβάσεως «…και συνεπώς εξυπηρετεί το γενικότερο Δημόσιο Συμφέρον και την Εθνική Ασφάλεια». Το ζήτημα είναι βεβαίως πως εννοεί ο καθένας τις έννοιες αυτές, αφού έχει ουσιαστικώς «αδρανήσει» ως τότε.

Ας δούμε όμως πως έχει σήμερα, τον Αύγουστο του 2017, η κατάσταση σε επιχειρησιακό επίπεδο;

Το Πυροσβεστικό Σώμα, που έχει το γενικό επιχειρησιακό σχεδιασμό και έλεγχο του συνόλου των επίγειων και εναέριων δασοπυροσβεστικών μέσων, ως προελέχθη, έχει στη διάθεσή του οκτώ λιγότερα αεροσκάφη.

Η ΠΑ διαθέτει πλέον μόλις 12 από τα παλαιά Canadair CL-215 που επιχειρούν με την 355 Μοίρα Τακτικών Μεταφορών. Από αυτά σε επιχειρησιακή ετοιμότητα την 1η Μαΐου ήταν έξι και τώρα έχουν φτάσει τα εννέα συνολικώς. Τα υπόλοιπα τρία είναι στην ΕΑΒ για «εργοστασιακή συντήρηση», που κανονικώς γίνεται τον …χειμώνα για να είναι έτοιμα το καλοκαίρι!

Από τα 10 νεότερα Canadair CL-415GR της 383 Μοίρας Ειδικών Επιχειρήσεων Αεροπυροσβέσεως, στις αρχές Μαΐου διαθέσιμα ήταν τρία και τώρα είναι μόλις πέντε. Από τα υπόλοιπα τρία έχουν καταστραφεί και άλλα δύο βρίσκονται στην ΕΑΒ για τους ίδιους λόγους.

Από τα μικρότερα μονοθέσια, μονοκινητήρια, πολωνικής προελεύσεως PZL M-18 Dromander της 359 ΜΑΕΔΥ η ΠΑ διαθέτει συνολικώς 21, από τα οποία φέτος θα είναι διαθέσιμα τα 19, που έχουν μετασταθμεύσει σε εννέα προωθημένα αεροδρόμια όλης της Ελλάδος.

Το έλλειμμα αυτό ήλθε «εκτάκτως» να καλύψει η Αεροπορία Στρατού διαθέτοντας έξι αντί για τρία, που ήταν ο αρχικός σχεδιασμός, μεταφορικά ελικόπτερα Σινούκ, καθώς και τα τρία δασοπυροσβεστικά ελικόπτερα Ericsson «βαρέως τύπου», που ήδη επιχειρούν, και αναμένεται να αναλάβουν δράση τα επτά μεσαίου τύπου «ρωσικά».