Μία μικρή και άτυπη επέτειο «γιορτάζει» σήμερα το Πολεμικό μας Ναυτικό και πιο συγκεκριμένα η ιστορική Διοίκηση Υποβρυχίων του Αρχηγείου Στόλου, την ίδια ημέρα που – συμπτωματικώς – η Εκκλησίας μας εορτάζει έναν, ας μας επιτραπεί η έκφραση, «ναυτικό» λόγω ονόματος άγιο, τον Άγιο Θεμιστοκλή.

Σαν σήμερα λοιπόν, στις 21 Δεκεμβρίου 2010, κατέπλευσε στο Ναύσταθμο Σαλαμίνος το νέο και πολύ «παρεξηγημένο» τότε υποβρύχιο του Ελληνικό Στόλου, το «ΠΑΠΑΝΙΚΟΛΗΣ» (S-120) Type-214AIP, το πρώτο της κλάσεώς του παγκοσμίως.

Ένα υποβρύχιο που είχε πολλάκις «κατασυκοφαντηθεί» από… «διάφορους», είτε από άγνοια είτε για πολιτικούς λόγους, οι οποίοι το αποκαλούσαν «το υποβρύχιο που γέρνει», εξ αιτίας κάποιων τεχνικών προβλημάτων, φυσιολογικών για πρώτο υποβρύχιο μιας νέας κλάσεως, ιδιαιτέρως μάλιστα καθώς είχε πάνω του επιπρόσθετους νεοτερισμούς που είχαν προταθεί στους γερμανούς σχεδιαστές και κατασκευαστές του αποκλειστικώς από το ελληνικό ΠΝ.

Συμφώνως με την επίσημη ιστοσελίδα του ΓΕΝ «Το Υ/Β «ΠΑΠΑΝΙΚΟΛΗΣ» είναι το πρώτο υποβρύχιο κλάσης 214 το οποίο ναυπηγήθηκε στα ναυπηγεία της HDW στο Κίελο της Γερμανίας, και καθελκύστηκε την 22 Απριλίου 2004. Η ύψωση της ελληνικής σημαίας έγινε την 2 Νοεμβρίου 2010 στο Κίελο της Γερμανίας. Την 3 Νοεμβρίου 2010 το Υ/Β απέπλευσε από τον λιμένα του Κίελου και τα ναυπηγεία της HDW και έπλευσε προς τον λιμένα Κρίστιανσαντ της Νορβηγίας, όπου κατέπλευσε την 4 Νοεμβρίου 2010. Ακολούθως και έως την 17 Νοεμβρίου 2010 το Υ/Β εκτέλεσε πλήθος γυμνασίων, με σκοπό την εκπαίδευση εν πλω του πληρώματος και την εξοικείωση με το υλικό εν όψει και του επικείμενου πλου προς Ελλάδα, ενώ την 18 Νοεμβρίου 2010, απέπλευσε από τον λιμένα Κρίστιανσαντ και επανέπλευσε στο Κίελο, Γερμανίας την 19 Νοεμβρίου 2010. Την 30 Νοεμβρίου 2010 το Υ/Β απέπλευσε από τον λιμένα του Κιέλου για τελευταία φορά και την 21 Δεκεμβρίου 2010 κατέπλευσε στην Ελλάδα, στο Ναύσταθμο Σαλαμίνας», όπου του έτυχε εντυπωσιακή υποδοχή από την τότε πολιτική και στρατιωτική ηγεσία του ΥΠΕΘΑ, των ΕΔ και του ΠΝ, καθώς και ο τύπος επιβαίνοντας στην πυραυλάκατο «ΣΤΑΡΑΚΗΣ».

Έκτοτε με πολύ και σκληρή δουλειά ο «ΠΑΠΑΝΙΚΟΛΗΣ» όχι μόνο διέγραψε το άδικο παρατσούκλι που του είχαν προσάψει, όχι μόνο απέδειξε την αναμφισβήτητη αξία του και τις δυνατότητές του σε εθνικό και συμμαχικό επίπεδο, αλλά αποτέλεσε και τη «μαγιά» πάνω στην οποία εκπαιδεύτηκαν αξιωματικοί και πληρώματα τα οποία στη συνέχεια μετατέθηκαν και στελέχωσαν τα υπόλοιπα τρία υποβρύχια της ίδιας κλάσεως, τα «ΠΙΠΙΝΟΣ» «ΜΑΤΡΩΖΟΣ» και «ΚΑΤΣΩΝΗΣ», τα οποία κατασκευάστηκαν στην Ελλάδα και τελικώς αποπερατώθηκαν με τον καλύτερο τρόπο από πρωτοβουλία του ΓΕΝ και του ΠΝ, που με δραστικότατο τρόπο έδωσε ένα τέλος σε όλη αυτή την πολιτικο-οικονομική διελκυστίνδα, που είχε ως μόνο χαμένο το ΠΝ και κατ’επέκταση τον Ελληνικό λαό.

Τα τρία πρώτα υποβρύχια είναι τώρα πλήρως επιχειρησιακά και αποτελούν το «φόβητρο» Συμμάχων σε ΝΑΤΟϊκές ασκήσεις και των αντιπάλων μας, το τέταρτο ο «ΚΑΤΣΩΝΗΣ» έχει πέσει στο νερό για δοκιμές εν πλω και…η ζωή συνεχίζεται!