Ιδιαίτερα ανησυχητικά είναι τα στοιχεία που προκύπτουν από τη Βόρεια Ελλάδα με τους κατοίκους να επιχειρούν να βρουν διέξοδο από τον οικονομικό Γολγοθά στο αλκοόλ.

Είναι χαρακτηριστικό ότι τα τελευταία πέντε χρόνια παρατηρείται αύξηση 45% όσων προσέρχονται στη μονάδα απεξάρτησης από αλκοόλ, χωρίς να συνυπολογίζονται αυτοί που απευθύνονται για δεύτερη και τρίτη φορά.

Από το σύνολο των προσερχόμενων το 55%-60% ζητά βοήθεια για απεξάρτηση από το αλκοόλ, το 35%-45% από τα τυχερά παιχνίδια και ένα πολύ μικρό ποσοστό λόγω της κατάχρησης νόμιμων συνταγογραφούμενων φαρμάκων. Την ίδια στιγμή οι ηλικίες όσων ζητούν βοήθεια μικραίνουν συνεχώς, καθώς παρατηρείται μεγάλη αύξηση στις ηλικίες έως 40 ετών. Αυξητική τάση σημειώνεται και στις γυναίκες, οι οποίες δείχνουν μεγαλύτερη εμπιστοσύνη στις παρεχόμενες υπηρεσίες.

Τις επισημάνσεις αυτές κάνει στη «ΜτΚ» ο εργοθεραπευτής της μονάδας απεξάρτησης από αλκοόλ, φάρμακα και τυχερά παιχνίδια Βασίλης Τσάνταλης.

Σύμφωνα με το makthes.gr, όπως εξηγεί, η μονάδα, η οποία είναι η μοναδική στο ΕΣΥ σε όλη τη Βόρεια Ελλάδα, αποτελείται από το Συμβουλευτικό και Θεραπευτικό Σταθμό και από το κλινικό πρόγραμμα «Μέθεξις». Το «Μέθεξις» λειτουργεί από το 2008, ενώ ο συμβουλευτικός σταθμός είναι μία εξωνοσοκομειακή δομή του ΨΝΘ και από το 1990 έως το 2008 ήταν η μόνη δημόσια υπηρεσία.

«Τα τελευταία πέντε χρόνια η γενική αύξηση στην προσέλευση των ασθενών είναι της τάξεως του 45%, χωρίς να προσμετράμε αυτούς που απευθύνονται για δεύτερη ή και τρίτη φορά. Μεγάλη αύξηση παρατηρείται στις ηλικίες έως 40 ετών, ενώ υπάρχει η ίδια συχνότητα στις ηλικίες από 40 έως 65 ετών», τονίζει ο κ. Τσάνταλης.

Όπως αναφέρει ο ίδιος, στο πέρασμα των ετών παρατηρείται αύξηση των αιτούντων για ένταξη στο πρόγραμμα και αναλύοντας βαθύτερα τις αιτήσεις καταγράφεται ο προβληματισμός ως προς τη διαχείριση της σχέσης με το αλκοόλ από περιοχές της περιφέρειας της Βόρειας Ελλάδας, όπου η χρήση ήταν δεδομένη στην καθημερινότητα. Συνάμα παρατηρείται μείωση του μέσου όρου ηλικίας, καθώς πλέον πολλοί νέοι άνθρωποι, πληροφορημένοι, περισσότερο κινητοποιημένοι, επιλέγουν να δουν βαθύτερα τη μη λειτουργική χρήση του αλκοόλ και τα προβλήματα που έχει προκαλέσει.

«Από την έναρξη της κρίσης το κίνητρο που έκανε κάποιον να μπει σε τέτοιου είδους θεραπευτική διαδικασία έχει διαφοροποιηθεί. Προβλήματα που πριν από κάποια χρόνια αντιμετωπίζονταν με άλλους μηχανισμούς, οικονομικά προβλήματα που μετετίθεντο λόγω της δυνατότητας να βρεθεί λύση, παράλληλα με την αναβλητικότητα που εκφράζουν οι έχοντες προβλήματα στη σχέση τους με το αλκοόλ, στην παρούσα περίοδο αναδύονται γιγαντωμένα και η κατάχρηση αλκοόλ φαντάζει λανθασμένα ως λύση, η οποία φυσικά δημιουργεί άμεση εξάρτηση και εν συνεχεία ζήτηση για βοήθεια», επισημαίνει ο κ. Τσάνταλης.

Σύμφωνα με τον ίδιο η περίοδος που διανύουμε είναι κρίσιμη και για την αύξηση των ποσοτήτων του αλκοόλ που καταναλώνεται από άτομα τα οποία συνήθιζαν να πίνουν σε κοινωνικές εκδηλώσεις και εξόδους και τα οποία σε επόμενο διάστημα θα αναπτύξουν εξάρτηση. Επίσης είναι κρίσιμη και για άτομα τα οποία πέρασαν από θεραπευτική διαδικασία και στην προσπάθεια να ενταχθούν και να εξελιχθούν δεν τους δόθηκαν οι ευκαιρίες κι έτσι επανήλθαν σε προηγούμενες συμπεριφορές.