Είναι μόλις 30 χρόνων, αλλά η καριέρα του φαίνεται να πατά ήδη σε πολύ γερά θεμέλια. Είναι όμορφος, ταλαντούχος και πολύ συνειδητοποιημένος. Ο Θεσσαλονικιός ηθοποιός Ορέστης Τζιόβας μεγάλωσε στη Θεσσαλονίκη και κατέβηκε στην Αθήνα για πρώτη φορά το 2004, όταν πέρασε στη δραματική σχολή του Εθνικού Θεάτρου. Η πρώτη του τηλεοπτική επιτυχία ήταν στο σίριαλ Χαρά, Αγνοείται το 2008. Φέτος τον συναντάμε στο θέατρο Γκλόρια, όπου πρωταγωνιστεί στην κωμωδία «Το σπίτι του Φρανκενστάιν» σε σκηνοθεσία Τάσου Ιορδανίδη, ενώ ασχολείται και ερασιτεχνικά με το τραγούδι, κάνοντας guest εμφανίσεις στο Bar Bar στο Γκάζι.

Ο Ορέστης Τζιόβας ανοίγει την καρδιά του στα Παραπολιτικά! Απολαύστε τον!

Συνέντευξη στη Μαριάνθη Κουνιά / mfkounia@hotmail.com

Είσαι Θεσσαλονικιός. Είχες πάντα όνειρο να κατέβεις στην Αθήνα;

Όχι ιδιαίτερα… Αλλά αν μου έκαναν επαγγελματική πρόταση εκεί, θα ξαναγύρναγα. Λατρεύω πολύ την πόλη μου.

Το έργο «Το σπίτι του Φρανκενστάιν» στο οποίο πρωταγωνιστείς κτυπάει την ματαιοδοξία. 

Ναι το έργο χτυπάει τη ματαιοδοξία που τυφλώνει τον άνθρωπο, με αποτέλεσμα αυτός να μην βλέπει την αγάπη που μπορεί να υπάρχει γύρω του. Αλλά το κεντρικό νόημα έχει να κάνει με τον Φρανκενστάιν και είναι το γέλιο.

Εσύ έχεις φλερτάρει ποτέ με την ματαιοδοξία;

Ναι, έχω περάσει κι εγώ από τέτοια σκαλοπάτια, αλλά μετά ωρίμασα... Γενικά όλοι το περνούν αυτό και κάποιοι μένουν εκεί, ενώ άλλοι προχωρούν. Αλλά γνωρίζω ότι τα πράγματα είναι και πολύ απρόοπτα. Δεν ξέρεις τι σου ξημερώνει αύριο, ούτε πως θα σου έρθουν τα πράγματα αργότερα. Μπορεί δηλαδή κάποιος να βρεθεί μέσα σε μια ματαιοδοξία χωρίς να το καταλάβει…

Στην παράσταση τραγουδάς υπέροχα. Τον τελευταίο καιρό πολύ τραγουδιστές γίνονται ηθοποιοί. Εσύ έχεις σκεφτεί ποτέ να γίνεις τραγουδιστής;

Έχω κάνει αρκετές μουσικές εμφανίσεις ήδη. Έχω ψώνιο με τη μουσική. Αλλά δεν θα έβγαζα και δίσκο, ούτε θα τραγουδούσα στα μπουζούκια. Δεν έχω τόση μεγάλη εμπιστοσύνη στον εαυτό μου για να ασχοληθώ με τη μουσική τόσο επαγγελματικά. Αλλά η live εμφάνιση σε ένα μικρό μαγαζί με ενδιαφέρει. Όταν τραγουδάς, επικοινωνείς διαφορετικά με το κοινό, από ότι στο θέατρο.

Με την καταπίεση πως τα πας;

Δεν την δέχομαι με τίποτα. Ποτέ δεν την δέχτηκα. Προσπαθώ να την αποφεύγω πάντα στην αρχή της. Την καταπίεση είναι καλό να την προλαβαίνεις από την αρχή, πριν μεγαλώσει. Αν προχωρήσει, δυστυχώς γίνομαι εκρηκτικός, την έκρηξη δεν την αποφεύγουμε…

Είναι αλήθεια ότι δεν έχεις ψηφίσει ποτέ;

Έχω αρχίσει να ψηφίζω πια. Ήταν λάθος που δεν ψήφιζα παλιά. 

Για τις συλλήψεις τις Χρυσής Αυγής τι σχόλιο κάνεις;

Θεωρώ ότι οι συλλήψεις ήταν λίγο βεβιασμένες κινήσεις. Δεν κατάλαβα καν γιατί έγινε αυτό. Τις θεωρώ παράνομες. Ήταν ακραία και στοχευμένα γεγονότα για άλλους λόγους και όχι για τους λόγους που έγιναν. 

Τι δυσκολίες περνάς;

Έχω οικονομικά προβλήματα, όπως όλοι. Και δεν μπορώ να καταλάβω πια τι είναι αλήθεια και τι ψέματα, από όσα βγαίνουν κάθε μέρα. 

Διαβάζεις εφημερίδες;

Ναι διαβάζω. Αλλά προσπαθώ ότι διαβάζω να το περνάω από το δικό μου φίλτρο.

Έχεις πει ότι έχεις χειριστεί λάθος τα media. Τι σημαίνει αυτό; 

Τα δημόσια πρόσωπα πρέπει να χειρίζονται τα media ως εργαλεία της δουλειάς τους. Και όχι ως μέσον προβολής. Δεν πρέπει να προβάλλουν τα προσωπικά τους θέματα. Θέλει προσοχή. 

Ναι, αλλά αυτό είναι κάτι που κάνει καλή διαφήμιση κάποιες φορές.

Όχι. Οι καλλιτέχνες πρέπει να μιλάνε μόνο για τη δουλειά τους. Γιαυτό πρέπει ο καλλιτέχνης να είναι πολύ προσεκτικός, για να μην έχει παράπλευρες απώλειες, όταν διαφημίζει τη δουλειά του.

Δουλεύεις και σε καφετέρια στο Παγκράτι;

Ναι είχα σταματήσει, αλλά τώρα θα ξαναρχίσω μάλλον… Για να συμπληρώνω το εισόδημά μου.

Τι σου λέει εκεί ο κόσμος;

Με αναγνωρίζουν και μου μιλάνε και μου αρέσει πολύ αυτό. Με ρωτούν ακόμα και για θέατρο. Ο κόσμος αναρωτιέται γιατί ενώ είμαι ηθοποιός, κάνω και τον σερβιτόρο. Αλλά αυτό δεν με ενοχλεί, απεναντίας πιστεύω ότι είναι ωραίο να μπορεί κάποιος να κάνει πολλές δουλειές.

Σε έχουν φέρει σε δύσκολη θέση;

Όχι, κανείς. Δεν βρίσκομαι σε δύσκολη θέση όταν σερβίρω, οπότε δεν γίνεται να μου το ανατρέψει κάποιος αυτό. Αλλά μερικοί είναι αρκετά αδιάκριτοι. Αυτό με ενοχλεί λίγο. Προσπαθώ να είμαι ευγενικός και με τους αδιάκριτους, αλλά αν κάποια στιγμή χρειαστεί να αγριέψω μαζί τους, θα αγριέψω.

Αν δεν ήσουν ηθοποιός τι δουλειά θα έκανες;

Θα ήμουν ηλεκτρολόγος ή μηχανολόγος. Έχω μεγάλη κλήση σε αυτά και μου αρέσουν πολύ ακόμα και τώρα.