Συνάντησα τον Αλέξανδρο Αδαμόπουλο στο γραφείο του, περιτριγυρισμένη από βιβλιοθήκες και καθισμένη αναπαυτικά στον καναπέ -που τον έχει φτιάξει και αυτόν, όπως κι όλα τ’ άλλα έπιπλα γύρω, με τα χέρια του- εκεί όπου έγραψε το «Ο κύκλος που δεν κλείνει», που τόσο πολύ μας ξάφνιασε με την ωμή, σκληρότατη, μα ολότελα αληθινή πολιτική του ανάλυση, για την τραγική κατάσταση της χώρας. Εγώ δεν έκανα τίποτ’ άλλο παρά να πατήσω το κουμπί και ν’ αρχίσω, με μια πολύ κοινή ερώτηση· αποφασισμένη όμως να τον ρωτήσω όσο γίνεται περισσότερα  για την πνευματική διαδρομή του. Τα υπόλοιπα τα έκανε το μαγνητόφωνο…

- Πότε αποφάσισες να γίνεις συγγραφέας;

Έγραφα από μικρός. Στην 3η Δημοτικού, μαζί μ’ έναν φίλο μου, που η οικογένειά του είχε ένα πολύ γνωστό εκδοτικό οίκο, αποφασίσαμε εγώ να γράψω κι εκείνος να με εκδώσει. Φυσικά ποτέ δεν έγινε κάτι τέτοιο· άλλα με ενδιέφεραν τότε.

Διαβάστε τη συνέχεια ε δ ώ.