Πριν μερικούς μήνες ανακοινώθηκαν νέοι δημιουργικοί διευθυντές σε δύο από τους μεγαλύτερους οίκους μόδας στον κόσμο, τον Versace και τον Gucci. Οι αλλαγές στις ηγεσίες των οίκων – οι γνωστές «μουσικές καρέκλες» της μόδας – προκαλούν συχνά συζητήσεις, καθώς οι σχεδιαστές μεταπηδούν από τον έναν οίκο στον άλλο είτε για καλλιτεχνικούς λόγους είτε, πιο συχνά, για οικονομικούς λόγους ή κατόπιν οδηγιών του διοικητικού συμβουλίου. Αυτό που ακολουθεί μπορεί να είναι μια πλήρης ανανέωση και αναζωογόνηση ενός αγαπημένου οίκου μόδας, όπως συνέβη με τον Daniel Lee στη Bottega Veneta ή τον Alessandro Michele στη Gucci, ή μια αλλαγή ύφους που ενδέχεται να αποξενώσει τους πιστούς πελάτες – όπως παρατηρήθηκε με το «νέο Celine» του Hedi Slimane. Σε ορισμένους οίκους, οι αλλαγές στη δημιουργική διεύθυνση είναι φυσιολογικές, όπως η αποχώρηση της Donatella Versace μετά από 27 χρόνια, ενώ σε άλλους μπορεί να αποτελούν στρατηγική λύση για οικονομικά προβλήματα. Για παράδειγμα, η τοποθέτηση του Demna στη Gucci έγινε εν μέσω πτώσης 46% στα κέρδη του οίκου. Ωστόσο, για τον ίδιο τον σχεδιαστή, μια τέτοια κίνηση μπορεί να αποτελέσει ευκαιρία καριέρας αλλά ταυτόχρονα να κρύβει προκλήσεις και πιθανά ρίσκα.

Διαβάστε στο thefashionbible.gr