Μετά τη χθεσινοβραδινή συνέντευξη της Ρούλας Κορομηλά στο «Ενώπιος Ενωπίω» και τον Νίκο Χατζηνικολάου, η Ελένη Μενεγάκη ευχαρίστησε σήμερα τη Ρούλα Κορομηλά για όσα διευκρίνισε για τη καλή σχέση τους: «Την ευχαριστώ πάρα πολύ που το είπε, γιατί πρέπει να λέμε κι ευχαριστώ στη ζωή. Έχει αξία που το λέει η ίδια και μετά από τόσα χρόνια. Πολλές φορές οι τίτλοι μπαίνουν για να μπουν και δημιουργούν μια κόντρα που μπορεί να μην υπάρχει. Η πορεία μου έχει δείξει ότι δεν μου αρέσει να προκαλώ, ούτε να δημιουργώ αντιπαλότητες, ούτε να χαρακτηρίζω και να δημιουργώ προβλήματα σε άλλους παρουσιαστές. Έχει πολύ μεγάλη σημασία ο κάθε παρουσιαστής τι διαδρομή θέλει να κάνει και τι θέλει να αφήσει πίσω του, πώς θέλει να τον θυμούνται, τι είναι αυτό που θέλει να μείνει. Ο παρουσιαστής που σκέφτεται εποχιακά νούμερα… το πληρώνουν αυτό κάποια στιγμή. Μπορεί εκείνη τη στιγμή να χαίρονται, αλλά στην πορεία όχι. Σε νοιάζει το μετά; Σε ενδιαφέρει ποιος θες να είσαι μέσα σε αυτό τον χώρο; Τι θα μείνει στο μυαλό των ανθρώπων».


Σε άλλο σημείο, η Ελένη Μενεγάκη εξήγησε πόσο πολύ την άγγιξε το θέμα της μητρότητας που ανέφερε η Ρούλα Κορομηλά στη συνέντευξή της: «Η Ρούλα χθες νομίζω ότι πραγματικά ήταν με την ψυχή της εκεί, δεν πήγε για να πάει. Άνοιξε την καρδιά της και μίλησε για τα πάντα. Καμιά φορά, πολύ εύκολα σχολιάζουμε τους ανθρώπους, αν κάνουν παιδί, αν δεν κάνουν παιδί… και δεν σκεφτόμαστε ποτέ ότι και οι άλλοι άνθρωποι που είναι απέναντί μας και μπορεί να τους κρίνουμε με μια ευκολία, είναι και αυτοί άνθρωποι σαν κι εμάς. Δεν μπορεί μόνο εμείς να θέλουμε να αποκτήσουμε μωρό, κάποιες να τα έχουμε καταφέρει, κάποιες άλλες όχι, κάποιες μπορεί να το ονειρευόμαστε μέχρι τώρα. Συμβαίνει και στους ανθρώπους που είναι στην τηλεόραση, στο Χόλιγουντ, συμβαίνει σε όλους τους ανθρώπους. Πρέπει να είμαστε πολύ προσεκτικοί, γιατί ιδιαιτέρως εμείς οι γυναίκες σε αυτά τα θέματα πονάμε. Εμένα αυτό το κομμάτι της Ρούλας με άγγιξε. Όσες διακρίσεις και αν μου έχει χαρίσει αυτή η δουλειά, και ήταν σπουδαίες, έχω εισπράξει τεράστια ικανοποίηση, πιστεύω ότι θα ένιωθα έναν κόμπο στην καρδιά μου, θα ήταν κάτι που θα με πονούσε, όπως ένιωσα ότι αυτό το κομμάτι που έχει μείνει κενό μέσα στην καρδιά της για κάτι που πόθησε πολύ κι εμείς ίσως δεν το είχαμε καταλάβει ποτέ».