Είναι ένας στενός δρόμος σε μια περιοχή που τη μέρα είναι γεμάτη σιδεράδικα και μηχανουργεία και το βράδυ οι τοίχοι της δονούνται από τα ντεσιμπέλ δυο τριών κλαμπ της συμφοράς. Εκεί είναι, εκεί θα το βρεις, λίγο πριν από το τέλος αυτού του δρόμου. Δεν είναι δύσκολο να φτάσεις, κόβεις δεξιά από τον κεντρικό και στα 100 μέτρα κάνεις αριστερά. Αν πας βράδυ, θα δυσκολευτείς λίγο περισσότερο.
Δεν θα δυσκολευόμουν. Την περιοχή τη γνωρίζω καλά. Πριν από αιώνες χαράμιζα συστηματικά σε εκείνη τη γειτονιά μέτρια ξενύχτια με αντάλλαγμα τίμιες μπόμπες. Ο χώρος που ψάχνω -που δεν είναι μαγαζί, αλλά μια αναπαλαιωμένη αποθήκη- συγκαταλέγεται ανάμεσα στους πιο καλόγουστους της Αθήνας. Μπορεί εκείνο το βράδυ να μην είχε αναμμένες ταμπέλες και φώτα, όμως δεν θα δυσκολευόσουν να την αναγνωρίσεις. Ένα διαμάντι μέσα στη λάσπη πάντα λάμπει, πάντα ξεχωρίζει.
Παρκάρω λίγο πιο μακριά, μπροστά από την πόρτα μιας χονδρεμπορικής με ναυτιλιακά είδη, και βγαίνω από το αυτοκίνητο. Φοράω λευκό πουκάμισο και μαύρο υφασμάτινο παντελόνι – αυτό είναι το υποχρεωτικό dress code για εμάς τους άνδρες. Περιμένω λίγο μέχρι να βγει και η συνοδός μου, η Κ., από τη δική της πόρτα. Ούτως ή άλλως δεν θα μπορούσα να είχα έρθει μόνος μου. Η είσοδος επιτρέπεται μόνο σε ζευγάρια (ή σε άνδρες που συνοδεύονται από δύο γυναίκες – λίγοι έχουν αυτό το προνόμιο και δεν συγκαταλέγομαι ανάμεσά τους). Περνάω μπροστά από το σταθμευμένο αυτοκίνητο και κατευθύνομαι προς την πλευρά της.
Η Κ. δεν είναι η σταθερή μου σχέση. Είναι μια γυναίκα με την οποία κάνουμε casual sex, αρκετά ανοιχτή σε προτάσεις που θα διευρύνουν τα όρια της σεξουαλικότητάς της. Και αυτός ήταν ο λόγος που της πρότεινα να με συνοδεύσει. Την ίδια δυσκολία αντιμετωπίζουν και άλλοι άνδρες. Τις περισσότερες φορές συνοδεύονται από την ερωμένη τους ή κάποια fuck buddy, ενώ υπάρχει και ένα μικρό ποσοστό που προσέρχεται με escorts.
Καθώς περπατάμε αγκαζέ μέχρι την είσοδο, με κάθε βήμα δεν καλύπτουμε μόνο μια φυσική απόσταση λίγων δεκάδων μέτρων, καλύπτουμε αχανείς εκτάσεις αμηχανίας. Εγώ συμμετέχω για τρίτη φορά σε κάτι τέτοιο, εκείνη πρώτη. Για αυτά τα λίγα βήματα το φυσικό μας περιβάλλον δεν είναι ο δρόμος στον οποίο βρισκόμαστε, μα όλα όσα θα συναντήσουμε μόλις περάσουμε την είσοδο του χώρου όπου μας περιμένουν. Νιώθουμε «ξένοι» εκεί που όλα είναι κανονικά και θα νιώσουμε «κανονικοί» εκεί που όλοι είμαστε ξένοι και άγνωστοι.
Τσεκάρω στο κινητό για μία τελευταία φορά την ειδοποίηση για τον τόπο και την ώρα άφιξης. Αποστολέας ήταν η ομάδα του «Ιανός», που διοργανώνει τα πιο εκλεπτυσμένα και μυστηριώδη ερωτικά πάρτι στην Αθήνα και σήμερα διοργανώνει το πρώτο της επετειακό για τη συμπλήρωση 10 ετών από εκείνο το σχεδόν μυθικό πάρτι που είχε διοργανωθεί σε ένα διαμέρισμα στο Κολωνάκι. Ρίχνω μια ματιά στα συνθηματικά της υποδοχής και στην ώρα άφιξης. 22:30 γράφει. Είμαστε στην ώρα μας.
*** Πόσο σεξ κάνει η Αθήνα;
Μπορεί να μοιάζει με παρωχημένο τίτλο βγαλμένο από free press, ωστόσο είναι ένα ερώτημα που, αν σε απασχολεί, αυτό συμβαίνει όσο μεγαλώνεις. Μέχρι μια ηλικία είσαι εσύ το σεξ, έχεις χρόνο για σεξ, έχεις επιθυμία για σεξ, όλοι γύρω σου κάνουν σεξ. Από κάποια στιγμή και μετά νιώθεις να αποστασιοποιείσαι, να έχεις πιο συγκεκριμένα γούστα, να έχεις ρίξει άγκυρα στο ξερό νησί της ρουτίνας και η λίστα μπορεί να συνεχίζεται επ’ άπειρον.
Η Αθήνα γαμάει. Ξέρω, δεν της φαίνεται. Ας πούμε, οι millennials σίγουρα φροντίζουν να τροφοδοτούν τα ΠΣΚ μας με instastories λαγνείας και sexiness, αφήνοντας στο feed μας υποσχέσεις και συμπεριφορές που δεν ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα. Ο νέος αυτοερωτισμός έχει live φίλτρα, διαρκεί 15 δεύτερα και είναι διαθέσιμος για 24 ώρες. Παρόλα αυτά, μην τρελαθούμε κιόλας. Μια χαρά σεξ κάνει η νεολαία, νωρίτερα από άλλες γενιές και περισσότερο από αυτές.
Από εκεί πέρα υπάρχει φυσικά η αχανής επικράτεια του casual sex, με τις σκοτεινές κοιλάδες του BDSM, τις ήρεμες λίμνες του ταντρικού και τα πολύβουα αστικά κέντρα των σχετικών apps. Σε μια εσχατιά βρίσκονται οι βαλτώδεις εκτάσεις του επί πληρωμή σεξ και, όπως θα κινείσαι προς βορρά, θα συναντήσεις τα λιβάδια των swingers.
Στο άκουσμα της φράσης «ερωτικό πάρτι», το μυαλό πηγαίνει κατευθείαν στους swingers. Σε αυτές τις κάπως χύμα ομαδικές συνευρέσεις, με άπειρους τόνος cringe, περιέργους τύπους και μεγάλο μέσο όρο ηλικίας. Παρά την καλοδεχούμενη άνθισή τους, τα swing clubs θα φέρνουν στο μυαλό κάτι από «απελευθερωμένη» Αιδηψό. Μια αχρείαστη και μπουχτιστική πλησμονή σωμάτων, γαλάζιων χαπιών και «με το ζόρι» καύλας σε κακόγουστο ντεκόρ.
***
Ο Ιανός δεν είναι αυτό, διότι στον Ιανό δεν πας απλά για να γαμήσεις ή να πάρεις μέρος σε ένα όργιο. Πρόκειται για μια ηδονιστική εμπειρία που δεν συνδέεται μόνο με τη σάρκα. Και αυτός είναι ο λόγος που τα αποκαλύπτω όλα αυτά, σπάζοντας τον άρρητο όρκο της εχεμύθειας και γνωρίζοντας πολύ καλά ότι αυτή η απόφαση θα μου στερήσει διά βίου τη συμμετοχή στα πάρτι της αδελφότητας. Και φυσικά αυτό το κείμενο δεν έχει στόχο να προσφέρει ένα πορνογραφικό ανάγνωσμα. Δεν χρειάζεται ιδιαίτερη φαντασία για να καταλάβεις τι συμβαίνει σε ένα ερωτικό πάρτι – τώρα που το σκέφτομαι, ας μην είμαι τόσο απόλυτος.
Η φήμη του από το 2008, όταν και πρωτοξεκίνησε, γιγαντώθηκε από στόμα σε στόμα. Ταγμένη στην ερωτική λαγνεία, αυτή η εκλεκτή κάστα διευρύνεται μεν, χωρίς ωστόσο αυτό να συνεπάγεται ότι υποβαθμίζεται η αυστηρότητα των κριτηρίων για να γίνεις μέρος της. Η ομάδα που τα τρέχει έχει καταφέρει να βρει τη σωστή αναλογία ανάμεσα στον μυστικισμό και τον ερωτισμό. Από εκεί και πέρα, υπάρχει και ένα οικονομικό κόστος. Μια απλή πρόσκληση (πάντα για δύο άτομα) κοστίζει 250 ευρώ και περιλαμβάνει την ειδική περιβολή και απεριόριστη κατανάλωση ποτού. Αν κάποιοι επιθυμούν να έχουν έναν δικό τους ειδικά διαμορφωμένο προσωπικό χώρο, τότε θα πρέπει να καταβάλουν πάνω από 1.000 ευρώ.
Τα πάρτι της αδελφότητας του Ιανού είναι εμπνευσμένα από τα αντίστοιχα που είχαμε παρακολουθήσει στην ταινία «Μάτια ερμητικά κλειστά» του Stanley Kubrick. Όλοι οι συμμετέχοντες, άνδρες και γυναίκες, φορούν μια βενετσιάνικη μάσκα και έναν μακρύ χιτώνα. Δεν επιτρέπεται να βγάλεις τη μάσκα σου ούτε να την αφαιρέσεις από κάποιον άλλον καλεσμένο. Μπορείς να μείνεις εντελώς γυμνός, αλλά σε καμία περίπτωση δεν επιτρέπεται να βγάλεις τη μάσκα. Κανείς (πλην της/του συνοδού σου) δεν πρέπει να γνωρίζει ποιος πραγματικά είσαι, ακόμα και αν καταλήξετε να κάνετε σεξ στη διάρκεια της βραδιάς.
Κορύφωση κάθε πάρτι, όσο και αν σου φαίνεται παράδοξο, δεν είναι το σεξ, αλλά η τελετή του Ιερού Γάμου, μια αποκρυφιστική τελετή με ρίζες που χάνονται στο βάθος του χρόνου, στην οποία υμνείται η αναπαραγωγική δύναμη του Αρσενικού, αλλά και η σαρκική ένωση με το Θηλυκό, που οδηγεί, ιδωμένη ως μια σεξουαλική τελετουργία, σε μια φευγαλέα στιγμή διαύγειας, στην ένωση με το Θείο. Αρχιτέκτονας του Ιερού Γάμου είναι ο Μέγας Μάγιστρος, ο απόλυτος άρχων της αδελφότητας του Ιανού. Η ολοκλήρωση του Ιερού Γάμου δίνει το έναυσμα για την αρχή του ερωτικού παιχνιδιού. Μέχρι εκείνη τη στιγμή όμως όλοι πρέπει να παραμένουν ντυμένοι και δεν επιτρέπεται οποιαδήποτε περίπτυξη.
Οι πιο γνωστοί προτιμούν τις full face μάσκες, τις οποίες φορούν και αφού βγουν έξω από τον χώρο του πάρτι.
***
Μετά τους πρώτους δύο ελέγχους στην είσοδο, όπου έπρεπε να δώσουμε τα συνθηματικά, το πρώτο κοινό για όλους τους καλεσμένους και το δεύτερο ξεχωριστό για κάθε ζευγάρι καλεσμένων, δύο μέλη από το προσωπικό της εκδήλωσης μας ενημερώνουν χαμηλόφωνα για τη συνέχεια της διαδικασίας και μας δίνουν τους χιτώνες και τις μάσκες μας. Όλο το προσωπικό φοράει επίσης μάσκες, τις οποίες δεν αφαιρεί ποτέ. Αυτή τη φορά η ενημέρωση κρατάει λίγο παραπάνω από το συνηθισμένο, διότι το επετειακό πάρτι είναι εμπνευσμένο από τα μυστήρια και τις πρακτικές της Καθολικής Εκκλησίας, επομένως μας εξηγούν λίγα πράγματα για τις performances που θα δούμε. Δεν θα έχουμε την τελετή του Ιερού Γάμου, αλλά θα παρακολουθήσουμε ερωτικές χορογραφίες που θα αναπαριστούν τελετές εξαγνισμού και εξομολόγησης. Δίνουμε τα τηλέφωνά μας, αφού στα πάρτι απαγορεύεται η λήψη φωτογραφιών ή βίντεο, όπως και κάθε άλλη επικοινωνία με τον έξω κόσμο, για λόγους εχεμύθειας, και προχωράμε προς τα παραβάν.
Σε εκείνο το σημείο χωριζόμαστε με την Κ. Πάω στα ανδρικά δοκιμαστήρια για να φορέσω τον μανδύα και τη μάσκα μου. Εκείνη στα γυναικεία. Θα φορέσει την ειδική ενδυμασία, αλλά ο κανόνας των πάρτι επιβάλλει ότι οι γυναίκες κάτω από τον μανδύα πρέπει να φορούν μόνο τα εσώρουχά τους. Οι άνδρες, αντίθετα, πρέπει να μένουν με τα ρούχα τους.
Αυτή η φάση της προετοιμασίας είναι μία από τις στιγμές που απολαμβάνω περισσότερο στα πάρτι. Η στιγμή που αφήνω πίσω την καθημερινή ταυτότητα και γίνομαι για μερικές ώρες κάποιος άλλος. Ένας άγνωστος ανάμεσα σε αγνώστους, με τους οποίους μας ενώνει αυτός ο μυστικός δεσμός και η βαθιά μας πίστη στην ελευθερία του ατόμου να απολαμβάνει χωρίς ταμπού και ταμπέλες.
Θεωρητικά η Κ. και εγώ, καθώς θα φοράμε και οι δύο τον μανδύα και τη μάσκα, δεν θα είναι εύκολο να αναγνωρίσουμε ο ένας τον άλλον. Ωστόσο η οργάνωση του πάρτι είναι τέτοια που δύσκολα θα μπερδευτείς. Στη διαδικασία της προετοιμασίας το κάθε ζευγάρι συνοδεύεται από δύο μέλη του προσωπικού μέχρι να χωριστεί για να ντυθεί πίσω. Τα δύο άτομα του προσωπικού όμως μένουν μαζί τους (ένα για τον κύριο και ένα για την κυρία), ώστε να τους οδηγήσουν ξανά στο ντυμένο με την ειδική στολή ταίρι τους.
Επίσης η ώρα άφιξης δεν είναι κοινή για όλους. Υπάρχουν τρεις διαφορετικές ώρες, που απέχουν μεταξύ τους 30 λεπτά, προκειμένου να αποφεύγεται ο συνωστισμός στην είσοδο και στα παραβάν και να υπάρχει χρόνος για όλους τους καλεσμένους να ετοιμαστούν κατάλληλα και χωρίς βιασύνη.
Βρίσκω την Κ. λίγα λεπτά αργότερα. Η δική της μάσκα είναι πολύ μικρή, σχεδόν μικροσκοπική, καλύπτει τη μύτη και τα μάτια της.
«Για το υπόλοιπο της βραδιάς δεν θα είμαι πια η Κ.», μου ψιθυρίζει στο αφτί καθώς κατευθυνόμαστε προς την κεντρική σάλα. Τα έχει καταλάβει όλα.
***
Μέχρι τις 11:30 έχουν έρθει και οι τελευταίοι καλεσμένοι. Η ώρα προσέλευσης τηρείται με αυστηρότητα, επομένως οι τυχόν αργοπορημένοι δεν μπορούν να μπουν, παρά το γεγονός ότι κρατούν στα χέρια τους προσκλήσεις. Είμαστε στον χώρο περίπου 100 ζευγάρια. Κρίνοντας από την άρτια αναλογία ανάμεσα σε άνδρες και γυναίκες, μπορείς να εικάσεις με σχετική βεβαιότητα ότι το πάρτι του Ιανού το προτιμούν straight γυναίκες και άνδρες. Τα σώματά τους παραπέμπουν στις ηλικιακές δεκαετίες των 30 και των 40. Τα καλοστεκούμενα σώματα υπερτερούν των γυμνασμένων, είτε μιλάμε για άνδρες είτε για γυναίκες, ενώ δεν είναι λίγες οι κυρίες που διαθέτουν σώματα τουλάχιστον εντυπωσιακά.
Οι περισσότεροι συμμετέχοντες έχουν πιάσει τον χώρο γύρω από ένα μεγάλο μοναστηριακό τραπέζι που βρίσκεται στο κέντρο της αίθουσας. Ένας άνδρας ντυμένος καπουτσίνος μοναχός μάς προσφέρει ένα ποτό για το καλωσόρισμα. Πάνω στο τραπέζι βρίσκονται τέσσερα πέντε μεγάλα γυάλινα μπολ με προφυλακτικά – θα φανούν χρήσιμα όταν έρθει η ώρα, αν και δεν συνηθίζεται να πηγαίνει κάποιος χωρίς προφυλακτικά σε ένα ερωτικό πάρτι. Αρκετοί έχουν βολευτεί σε μικρά μπαρόκ «σαλονάκια» που έχουν στηθεί στις πιο απόμερες γωνιές. Στο βάθος βρίσκεται το κεντρικό μπαρ και διπλά του ξεκινά μια σκάλα που οδηγεί στις κατασκευασμένες ειδικά για την περίσταση σουίτες του πάρτι. Οι σουίτες, όπως και οι τουαλέτες, είναι τα μοναδικά μέρη στα οποία επιτρέπεται να βγάλεις τη μάσκα σου. Υπάρχει μεγάλη αυστηρότητα σχετικά με τη διατήρηση της ανωνυμίας – οι λόγοι είναι προφανείς.
Λέμε με την Κ. ότι εκείνος εκεί ο κύριος που λίγα μέτρα μακριά από εμάς απολαμβάνει το ουίσκι του και ταυτόχρονα το άλλο χέρι του χάνεται βαθιά μέσα στον μανδύα της συνοδού του έχει την κοψιά ενός γνωστού μας. Διαθέτει μια ανυπέρβλητη γοητεία το γεγονός ότι εδώ μπορείς, όχι απλώς να συναντήσεις, άλλα να κάνεις σεξ χωρίς να το ξέρεις με εκείνη τη συνεργάτιδά σου με την οποία δεν ανταλλάσσετε πολλές κουβέντες στο γραφείο ή με μια εντελώς ξένη παρτενέρ που μόνο στον Ιανό θα συναντούσες.
Κάπως σαν να κρυφάκουσε την κουβέντα μας, ένας άλλος καλεσμένος έρχεται να συμπληρώσει με τη δική του άποψη. Αυτό είναι το πέμπτο του πάρτι, μας λέει, και είναι σε θέση να γνωρίζει ότι «η ανθρωπογεωγραφία των πάρτι περιλαμβάνει πολλούς καλλιτέχνες, στελέχη εταιρειών, επιχειρηματίες, εφοπλιστές, ακόμα και αναγνωρίσιμους βουλευτές ή τηλεοπτικές περσόνες. Οι πιο γνωστοί προτιμούν τις full face μάσκες, τις οποίες φορούν και αφού βγουν έξω από τον χώρο του πάρτι».
Έχει διάθεση να συνεχίσει, αλλά το γεγονός ότι το βλέμμα όλων κατευθύνεται σαν σε χορογραφία προς την οροφή, λες και υπάρχει κάποιος που ελέγχει πού θα στρέψουμε τα κεφάλια μας, τον αναγκάζει να σταματήσει και κοιτάζει και αυτός προς τα επάνω. Μια χορεύτρια κάνει ερωτικά aerials, σε μια χορογραφία που σωματοποιεί ένα συμβολικό αμάρτημα για το οποίο στη συνέχεια θα διωχθεί, θα μετανοήσει και θα εξαγνιστεί. Ένας performer ντυμένος Πάπας, συνοδευόμενος από «ιερείς» και «καλόγριες», εισέρχεται στον χώρο. Την κατεβάζει από τα σχοινιά, της αφαιρεί τα μιασμένα ρούχα, εξαγνίζει το γυμνό σώμα της με αγιασμό, μύρο και λιβάνι και η συνοδεία του φοράει στην αμαρτωλή το λευκό πέπλο ιερότητας.
Αρκετές από τις κυρίες, κατά την τελετή του εξαγνισμού, παρασύρονται και βγάζουν τους χιτώνες τους. Αμέσως οι προνοητικοί συνοδοί ή σεκιούριτι που βρίσκονται εκεί κοντά τις καλύπτουν ξανά με το χαρακτηριστικό ένδυμα δίχως ίχνος καθυστέρησης.
***
Πηγαίνοντας προς το μπαρ για να πάρω ένα ποτό στεκόταν μπροστά μου ένας κύριος με full face μάσκα. Όπως έπιανε το δικό του ποτήρι, είδα στον αριστερό του παράμεσο το χρυσό δαχτυλίδι της αδελφότητας του Ιανού. Σε ένα από τα προηγούμενα πάρτι όπου είχα βρεθεί είχα μάθει ότι αυτό είναι το διακριτικό των ιδρυτικών μελών της αδελφότητας. Στο δαχτυλίδι διακρίνεται η διπρόσωπη μορφή του Ιανού. Ένα αντίστοιχο διακριτικό φέρουν και οι γυναίκες μέλη, όμως εκείνες δεν φορούν δαχτυλίδι με τη ρωμαϊκή θεότητα, αλλά ένα χρυσό μενταγιόν. Όλα τα μέλη περνούν από μια ειδική τελετή μύησης μπροστά στον Μέγα Μάγιστρο. Όσοι συμμετείχαν στα πρώτα πάρτι θυμούνται σχετικές τελετές, όμως πλέον έχουν σταματήσει, αφού οι θέσεις των μελών είναι συγκεκριμένες και δεν ανοίγουν νέες παρά μόνο αν κάποιο από τα μέλη αποχωρήσει ή αποπεμφθεί.
Συνολικά ο Ιανός αριθμεί γύρω στα 25 ιδρυτικά μέλη, μόλις δύο από αυτά είναι γυναίκες. Η ανισοβαρής αυτή αναλογία, καθώς και όλη η δομή των πάρτι υπογραμμίζουν την ανδροκεντρική προσέγγιση αυτών των events. Στα πάρτι του Ιανού υμνείται το Αρσενικό και η αρχέγονη δύναμή του. Το γυναικείο κάλλος θαυμάζεται και αναδεικνύεται, όμως το Θηλυκό έρχεται ως συμπληρωματικό στοιχείο της θείας αυτής ένωσης. Είναι μια ματιά που σίγουρα δεν ενδυναμώνει το γυναικείο φύλο, που δεν συμπλέει με τις σύγχρονες φωνές σχετικά με τις ταυτότητες των δύο φύλων. Είναι μια ματιά κάπως «παλιακή», θα ισχυριζόταν κάποιος. Αυτό πάντως δεν φαίνεται να απασχολεί τους συμμετέχοντες, οι οποίοι απολαμβάνουν από τη μία την ελευθερία της ανωνυμίας και της πολυγαμίας και από την άλλη την αυστηρότητα των κανόνων, αλλά και τον μη ανοιχτό χαρακτήρα των πάρτι. Νιώθουν μέλη μιας ελίτ της ερωτικής λαγνείας.
***
Γύρω στη 01:00 φτάνουμε στην κορύφωση των performances, ένα λεσβιακό act, το οποίο διαδέχεται ένα ομαδικό live sex ανάμεσα σε επαγγελματίες erotic performers υπό τους ήχους house μουσικής, που έδινε έναν κάπως μυστικιστικό τόνο σε όσα συνέβαιναν μπροστά στα μάτια μας. Περισσότερο όμως από μια αφορμή για να πάρουμε μάτι, αυτό είναι το «σήμα» για να αρχίσει και το δικό μας πάρτι. Οι περισσότερες γυναίκες βγάζουν τους χιτώνες τους και μένουν με τα εσώρουχα. Μια οπτική συμφωνία μαύρης δαντέλας, φίνου νάιλον και εκλεπτυσμένων γραμμών. Υπάρχει ωστόσο και μια μικρή αλλά υπολογίσιμη ομάδα που προτιμά τα latex και τα vinyl. Άλλωστε τα εσώρουχα είναι ο μοναδικός τρόπος για να ξεχωρίσουν μέσα στην ενδυματολογική ομοιομορφία όλων των υπολοίπων. Ένα προνόμιο για να αναδείξουν την ομορφιά τους.
Μη νομίζεις ότι αρχίζουν αμέσως οι ερωτικές περιπτύξεις. Άλλωστε το σεξ στα πάρτι του Ιανού μπορεί να είναι κεντρικό στοιχείο, αλλά δεν είναι το αποκλειστικό. Στην αρχή τα 200 άτομα που είμαστε εκεί σπάμε σε ζευγάρια ή σε ολιγομελείς παρέες, σαν να οριοθετούμε κάπως τον χώρο μας. Παρόλα αυτά, οι περισσότεροι συνεχίζουμε να απολαμβάνουμε το ποτό μας για κάποια ώρα ακόμη. Στο βάθος οι πιο βιαστικοί ανεβαίνουν στις σουίτες. Η Κ. μου εκμυστηρεύεται, αλλά σαν να με προειδοποιεί, πως δεν θα τη γοήτευε κάτι περισσότερο από το να μιλούσε με έναν άγνωστο, να φλέρταραν και αυτός στη συνέχεια να την προσκαλούσε πάνω. Κανονικά αυτό θα έπρεπε να με ενοχλήσει, όμως σε αυτό το πάρτι επιτρέπονται όλα. Άλλωστε, μπορεί να έχουμε έρθει μαζί και να φύγουμε μαζί, όμως κάτω από τις μάσκες είμαστε κάποιοι άλλοι.
***
Ένας άνδρας κουβαλά στην αγκαλιά του μια γυναίκα, την ακουμπά πάνω στο μοναστηριακό τραπέζι. Την ακολουθεί και εκείνος. Με μια γρήγορη κίνηση η γυναίκα βρίσκεται από πάνω του. Σηκώνει τον μανδύα της, παραμερίζει το εσώρουχό της και βυθίζεται αργά μέσα του. Όσοι βρίσκονται κοντά κοιτούν για λίγο επιδοκιμαστικά, οι περισσότεροι όμως μένουν αδιάφοροι στο θέαμα, γιατί έχουν τις δικές τους ασχολίες.
Η μουσική έχει χαμηλώσει, όπως και ο φωτισμός από τους εντυπωσιακούς κρυστάλλινους πολυελαίους της οροφής. Ακούς αναστεναγμούς και βογκητά σε ποικίλες εντάσεις από δυο τρεις διαφορετικές γωνιές. Κάποιοι κάνουν σεξ, άλλοι συνεχίζουν το ποτό τους. Εμένα η όλη ατμόσφαιρα μου έχει δημιουργήσει μια στιβαρή στύση. Η Κ. όλη αυτή την ώρα δεν μιλάει, αλλά έχει αντιληφθεί τη δική μου κατάσταση. Με πλησιάζει, με δαγκώνει απαλά στον λαιμό και με οδηγεί προς έναν μικρό μπαρόκ κόκκινο καναπέ που ήταν ελεύθερος. Στα ελάχιστα βήματα που κάναμε μέχρι να φτάσουμε εκεί, πέρασε το χέρι της πάνω από το ύψος του καβάλου μου για να τσεκάρει.
«Μπορείς να πας με όποια θες, αλλά με εμένα θα αρχίσεις και θα τελειώσεις. Το ίδιο ισχύει και για μένα». Θέτει τους κανόνες και εγώ υπακούω. Με βάζει να καθίσω στον καναπέ και εκείνη γονατίζει μπροστά μου. Κρύβεται ολόκληρη κάτω από τον μανδύα μου. Χωρίς να τη βλέπω καταλαβαίνω ότι βγάζει τη μάσκα της. Ξεκουμπώνει το παντελόνι και μου κάνει στοματικό.
Μπορεί να έχω βρεθεί και άλλες φορές σε πάρτι του Ιανού, όμως αυτή τη φορά αυτό που νιώθω είναι πιο έντονο. Κάθε φορά που ανοίγω τα μάτια μου όλοι γύρω μου είτε κάνουν σεξ είτε βρίσκονται σε φάση προκαταρκτικών. Αυτό κατακλύζει με τρομερή ερωτική ενέργεια τον χώρο. Μια ενέργεια απελευθερωτική και λυτρωτική, δύο χαρακτηριστικά που ενισχύονται από τη μυστική ταυτότητα που προσδίδει η μάσκα. Χωρίς να μπορώ να το εξηγήσω, τα νιώθω όλα αυτά στον τρόπο της Κ. που μου κάνει στοματικό και είμαι σίγουρος ότι και εκείνη το εισπράττει από μένα την ίδια ακριβώς ώρα που είναι σκυμμένη ανάμεσα στα πόδια μου. Νιώθω να της επιβάλλομαι, αλλά ταυτόχρονα ξέρω, την ίδια στιγμή είναι εκείνη που με χειραγωγεί, που με ελέγχει.
***
Είναι προφανές ότι αν ήθελα θα μπορούσα να συνεχίσω για ώρες τις παραπάνω περιγραφές. Δεν το κάνω όμως, όχι από σεμνοτυφία, αλλά γιατί πλέον όλα αυτά ξεφεύγουν από τα όρια μια «αντικειμενικής» περιγραφής και εντάσσονται στη σφαίρα του προσωπικού βιώματος. Προφανώς το σεξ σε ένα ερωτικό πάρτι είναι εντελώς διαφορετικό από το σεξ που θα κάνεις οπουδήποτε άλλου. Δεν είναι μια φαντασίωση μόνο, είναι ένα σωματικό και πνευματικό μονοπάτι που σε οδηγεί να ανακαλύψεις νέα όρια στον ερωτισμό σου. Ωστόσο ο δρόμος αυτός και τα όρια αυτά είναι μοναδικά για τον καθένα. Όπως μοναδικός είναι και ο τρόπος που τα νοηματοδοτεί.
Είναι κοντά 03:30 όταν φεύγουμε με την Κ. Η αίθουσα δεν είναι όσο γεμάτη ήταν στην αρχή, αλλά υπάρχει ακόμα κόσμος, ειδικά στις σουίτες. Ντυνόμαστε, παίρνουμε τα προσωπικά μας αντικείμενα και βγαίνουμε έξω στον σκοτεινό δρόμο.
Ό,τι ζήσαμε, στον χώρο όπου το ζήσαμε, στις συνθήκες όπου το ζήσαμε, δεν ήταν απλώς ένα βίωμα ηδονής. Ήταν μια κατάσταση ηδονής.
Σε αυτή πλέον είμαστε ταυτόχρονα συνένοχοι, ελεύθεροι και υποταγμένοι.
