Σοφία Μουτίδου: Κύριε Φασουλή καθίστε εσείς φρόνιμα
«Πιστεύετε ότι σπουδάσαμε θέατρο για να μας πιάνουν τα β@@@ και τους κ@@ους; Για να μας βρίζουν;»
Για τον Σταμάτη Φασουλή και τη δήλωση που έκανε ο ίδιος στο «Happy Day», μίλησε η Σοφία Μουτίδου σε βίντεο που ανέβασε στο youtube, τονίζοντας χαρακτηριστικά πως «Κύριε Φασουλή καθίστε εσείς φρόνιμα».
«Την εβδομάδα που πέρασε πολλοί με πήραν τηλέφωνο. Με πήραν άνθρωποι του χώρου, μου έστειλαν μηνύματα ευχαριστίας και ευγνωμοσύνης, θαυμασμού.
Κάποιοι με πήραν τηλέφωνο να μου ζητήσουν συνέντευξη. Κάποιοι με πήραν τηλέφωνο για να με ψαρέψουν σε περίπτωση που θυμάμαι κάτι που θα μπορούσε να δεν ξέρεις καμιά φορά. Μίλησα και με αυτούς.
Έκανα κι εγώ ένα τηλεφώνημα σε κάποιον, ο οποίος κατά τη γνώμη μου έχει πάρα πολλά στοιχεία, ο οποίος όμως δεν θέλει να μιλήσει.
Ήταν παρών σε πάρα πολλά πράγματα, όμως δεν θέλει να μιλήσει και όταν έκλεισα το τηλέφωνο ήμουν προδομένη θαρρείς και ήταν υποχρεωμένος να μου μιλήσει, προδομένη που αρνήθηκε αυτός που ήξερε τα πάντα, που ήταν πραγματικά μια αδιάσειστη μαρτυρία να μην πει τίποτα. Πάσο.
Και ερχόμαστε αντιμέτωποι με ένα πολύ μεγάλο πρόβλημα που προκύπτει, είναι ο φόβος.
Ο φόβος να μιλήσουν οι άνθρωποι που είναι θύματα από διάφορες καταστάσεις. Άνθρωποι λοιπόν που έχουν εμπλακεί δεν μιλάνε.
Δε μπορώ να καταλάβω τώρα που το περιβάλλον είναι ιδιαίτερα ασφαλές για να εξοβελίσει και τους παραμικρούς φόβους, γιατί οι άνθρωποι δε βγαίνουν να μιλήσουν. Έχω μιλήσει με ανθρώπους, έχω μιλήσει με το σωματείο, με θύματα που με ρωτάνε “τι να κάνω;”. Τι να πω;
Χωρίστηκαν σε διάφορες κατηγορίες οι άνθρωποι. Μου λένε ότι δεν παίρνουν για καταγγελίες παιδιά που είναι στρέιτ γιατί αν μάθουν ότι τους την έπεσε γκέι οι οικογένειές τους θα θορυβηθούν και θα πουν “μήπως τα ήθελες;”.
Βρωμίζει αυτός που το έκανε. Με ποιον μαγικό τρόπο έχετε συνδέσει ότι θα βρωμίσει το όνομά σας εάν βγείτε και μιλήσετε, δεν το καταλαβαίνω.
Αν αυτή τη στιγμή που όλοι οι άνεμοι είναι ευνοϊκοί για να βγει όλη η σαπίλα στη φόρα δε βγείτε να μιλήσετε όσοι έχετε πληχθεί, τότε είστε και είμαστε άξιοι της μοίρας μας. Γιατί ατομική ευθύνη δεν είναι μόνο στη μάσκα.
Πάμε και σε μια δήλωση που έκανε ο Σταμάτης Φασουλής που με θορύβησε πάρα πολύ. Ήταν μια δήλωση για τα τρέχοντα ζητήματα, στην οποία είπε: “Καθίστε φρόνιμα”.
Κύριε Φασουλή καθίστε εσείς φρόνιμα, εμάς βράζει το αίμα μας ακόμα. Μην χρησιμοποιείτε προστακτικές σε τέτοιους καιρούς και ειδικά προστακτικές που έχουν να κάνουν με ευνουχισμό, ησυχία και κουκούλωμα.
“Το θέατρο δεν είναι μόνο αυτό” είπε ο Σταμάτης Φασούλης. Εννοείτε κύριε Φασουλή. Πιστεύετε ότι σπουδάσαμε θέατρο για να μας πιάνουν τα β@@@ και τους κ@@ους; Για να μας βρίζουν;
Όχι, δεν θα κάτσουμε φρόνιμα. Παραπέμπετε τον κόσμο στη δικαιοσύνη. “Ποιος ζήτησε τη γνώμη των social media. Τα social media να σας ενημερώσω είναι ένα μέσο στο οποίο έχει ο κάθε άνθρωπος δικαίωμα πρόσβασης.
Μην υποτιμάτε το κοινό που παρακολουθεί τις παραστάσεις σας. Από τα social μας ζητάτε να μας προωθήσουμε τις παραστάσεις μας. Τώρα από τα social ήρθε η ώρα να βγάλουμε κάποιους ανθρώπους.
Και επίσης κύριε Φασουλή δεν έχουμε όλη την τύχη να έχουμε τη δική σας ζωή. Δεν έχουμε ένα καμαρίνι σαν μικρό πεντάστερο ξενοδοχείο με μόνιμες προδιαγραφές.
Εμείς φτιάχνουμε τα καμαρίνια μας για έξι μήνες, δεν τα φτιάχνουμε για μια ζωή. Δεν είμαστε παράγοντες, ούτε αφεντικά, ούτε υπάλληλοι».
«Την εβδομάδα που πέρασε πολλοί με πήραν τηλέφωνο. Με πήραν άνθρωποι του χώρου, μου έστειλαν μηνύματα ευχαριστίας και ευγνωμοσύνης, θαυμασμού.
Κάποιοι με πήραν τηλέφωνο να μου ζητήσουν συνέντευξη. Κάποιοι με πήραν τηλέφωνο για να με ψαρέψουν σε περίπτωση που θυμάμαι κάτι που θα μπορούσε να δεν ξέρεις καμιά φορά. Μίλησα και με αυτούς.
Έκανα κι εγώ ένα τηλεφώνημα σε κάποιον, ο οποίος κατά τη γνώμη μου έχει πάρα πολλά στοιχεία, ο οποίος όμως δεν θέλει να μιλήσει.
Ήταν παρών σε πάρα πολλά πράγματα, όμως δεν θέλει να μιλήσει και όταν έκλεισα το τηλέφωνο ήμουν προδομένη θαρρείς και ήταν υποχρεωμένος να μου μιλήσει, προδομένη που αρνήθηκε αυτός που ήξερε τα πάντα, που ήταν πραγματικά μια αδιάσειστη μαρτυρία να μην πει τίποτα. Πάσο.
Και ερχόμαστε αντιμέτωποι με ένα πολύ μεγάλο πρόβλημα που προκύπτει, είναι ο φόβος.
Ο φόβος να μιλήσουν οι άνθρωποι που είναι θύματα από διάφορες καταστάσεις. Άνθρωποι λοιπόν που έχουν εμπλακεί δεν μιλάνε.
Δε μπορώ να καταλάβω τώρα που το περιβάλλον είναι ιδιαίτερα ασφαλές για να εξοβελίσει και τους παραμικρούς φόβους, γιατί οι άνθρωποι δε βγαίνουν να μιλήσουν. Έχω μιλήσει με ανθρώπους, έχω μιλήσει με το σωματείο, με θύματα που με ρωτάνε “τι να κάνω;”. Τι να πω;
Χωρίστηκαν σε διάφορες κατηγορίες οι άνθρωποι. Μου λένε ότι δεν παίρνουν για καταγγελίες παιδιά που είναι στρέιτ γιατί αν μάθουν ότι τους την έπεσε γκέι οι οικογένειές τους θα θορυβηθούν και θα πουν “μήπως τα ήθελες;”.
Βρωμίζει αυτός που το έκανε. Με ποιον μαγικό τρόπο έχετε συνδέσει ότι θα βρωμίσει το όνομά σας εάν βγείτε και μιλήσετε, δεν το καταλαβαίνω.
Αν αυτή τη στιγμή που όλοι οι άνεμοι είναι ευνοϊκοί για να βγει όλη η σαπίλα στη φόρα δε βγείτε να μιλήσετε όσοι έχετε πληχθεί, τότε είστε και είμαστε άξιοι της μοίρας μας. Γιατί ατομική ευθύνη δεν είναι μόνο στη μάσκα.
Πάμε και σε μια δήλωση που έκανε ο Σταμάτης Φασουλής που με θορύβησε πάρα πολύ. Ήταν μια δήλωση για τα τρέχοντα ζητήματα, στην οποία είπε: “Καθίστε φρόνιμα”.
Κύριε Φασουλή καθίστε εσείς φρόνιμα, εμάς βράζει το αίμα μας ακόμα. Μην χρησιμοποιείτε προστακτικές σε τέτοιους καιρούς και ειδικά προστακτικές που έχουν να κάνουν με ευνουχισμό, ησυχία και κουκούλωμα.
“Το θέατρο δεν είναι μόνο αυτό” είπε ο Σταμάτης Φασούλης. Εννοείτε κύριε Φασουλή. Πιστεύετε ότι σπουδάσαμε θέατρο για να μας πιάνουν τα β@@@ και τους κ@@ους; Για να μας βρίζουν;
Όχι, δεν θα κάτσουμε φρόνιμα. Παραπέμπετε τον κόσμο στη δικαιοσύνη. “Ποιος ζήτησε τη γνώμη των social media. Τα social media να σας ενημερώσω είναι ένα μέσο στο οποίο έχει ο κάθε άνθρωπος δικαίωμα πρόσβασης.
Μην υποτιμάτε το κοινό που παρακολουθεί τις παραστάσεις σας. Από τα social μας ζητάτε να μας προωθήσουμε τις παραστάσεις μας. Τώρα από τα social ήρθε η ώρα να βγάλουμε κάποιους ανθρώπους.
Και επίσης κύριε Φασουλή δεν έχουμε όλη την τύχη να έχουμε τη δική σας ζωή. Δεν έχουμε ένα καμαρίνι σαν μικρό πεντάστερο ξενοδοχείο με μόνιμες προδιαγραφές.
Εμείς φτιάχνουμε τα καμαρίνια μας για έξι μήνες, δεν τα φτιάχνουμε για μια ζωή. Δεν είμαστε παράγοντες, ούτε αφεντικά, ούτε υπάλληλοι».