Γιώργος Καπουτζίδης: Αν o σύντροφός μου ήθελε παιδί...
Γιατί αντάλλαξαν συγνώμες με τον Γρηγόρη Αρναούτογλου;
Καλεσμένος στην εκπομπή «The 2night show» βρέθηκε ο Γιώργος Καπουτζίδης. Ο γνωστός ηθοποιός - σεναριογράφος και παρουσιαστής κάθισε στην πολυθρόνα του Γρηγόρη Αρναούτογλου και συζήτησαν, μεταξύ άλλων, για την απόφασή του να μιλήσει δημόσια για σοβαρά κοινωνικά θέματα, για τσιριαλ της «Εθνικής Ελλάδος» και το φόβο που ένιωθε τότε, για τη νέα σειρά που ετοιμάζει, αλλά και το ενδεχόμενο να γίνει κάποια στιγμή πατέρας.
Λίγο πριν από το τέλος της κουβέντας τους, Γρηγόρης Αρναούτογλου και Γιώργος Καπουτζίδης ζήτησαν συγγνώμη ο ένας στον άλλον για κάποια γεγονότα του παρελθόντος χωρίς ωστόσο να αναφερθούν σε λεπτομέρειες.
Για την απόφασή του να ασχοληθεί με την παρουσίαση: «Είμαι από αυτούς που πίστευαν ότι η παρουσίαση είναι εύκολη αλλά τελικά δεν είναι. Πρέπει να έχεις το επικοινωνιακό χάρισμα που ή το έχεις ή δεν το έχεις.
Η παρουσίαση δεν είναι κάτι που νιώθω ότι θα το συνεχίσω για πολύ. Αυτό που κάνω τώρα στην ΕΡΤ είναι κάτι παραπάνω από παρουσίαση για εμένα, είναι η εκπλήρωση ενός παιδικού ονείρου, γιατί ήθελα πολύ να είμαι αθλητής αλλά δεν έγινα ποτέ. Οι Ολυμπιακοί Αγώνες για μένα είναι κάτι τεράστιο».
Για τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν οι Έλληνες αθλητές: «Ταλαιπωρούνται πολύ. Πρέπει να καταλάβουμε ότι υπάρχουν χώρες που οι αθλητές τους έχουν φυσικοθεραπευτές μετά την προπόνηση για τη αποκατάσταση.
Έχουν τεράστιες ομάδες από πίσω τους και τους αντιμετωπίζουν σαν ένα κινητό θησαυρό. Οι δικοί μας δεν το έχουν αυτό. Ακόμα και αυτοί που έχουν φτάσει ψηλά. Δεν έχουμε επενδύσει όσο θα έπρεπε.
Πρέπει να τους φροντίσουμε και να τους ενισχύσουμε. Πρέπει να βοηθήσουμε και τα παιδιά. Θέλει βοήθεια και δεν είναι μόνο τα χρήματα αλλά θέλει να υπάρχει και η βούληση. Ο Έλληνας έχει ξεπεράσει πολλές δυσκολίες για να βρεθεί δίπλα σε έναν Ελβετό αθλητή».
Για την απόφαση να αρχίσει να μιλάει δημόσια για σοβαρά κοινωνικά θέματα: «Εγώ όταν καταλάβαινα ότι κάτι που πάει να γίνει δεν είναι σωστό και δίκαιο αντιδρούσα.
Έμενα αυτό που με άλλαξε και ίσως να με σόκαρε είναι όταν στα πλαίσια της οικονομικής κρίσης άρχισαν να βγαίνουν στο φως προβλήματα της ελληνικής κοινωνίας. Εγώ πριν ζούσα σε ένα σύννεφο.
Είδαμε μια άνοδο του φασισμού, έντονες ρατσιστικές τάσεις, την άνοδο της Χρυσής Αυγής, με σόκαρε αυτό αλλά και η αντίδραση που δεν είχαμε σε όλα αυτά.
Εμένα με σόκαρε όχι μόνο στην τηλεόραση αλλά και στους ανθρώπους που συναναστρεφόμουν. Δεν ήταν μόνο εκείνοι που ψήφισαν Χρυσή Αυγή αλλά και ένα μεγάλο ποσοστό που δεν καταλάβαινε ότι αυτό είναι πρόβλημα.
Δεν μπορούσα να δεχτώ ότι δεν λέμε τίποτα και το περνάμε έτσι χαλαρά. Δεν κατηγορώ κανέναν αλλά βλέπαμε ανθρώπους που τώρα είναι στη φυλακή και τους παρουσιάζαμε ως επιτυχημένους τραγουδιστές».
Για τη συγγραφή της «Εθνικής Ελλάδος»: «Την "Εθνική Ελλάδος" εγώ ξεκίνησα να τη γράφω το 2012 και δεν ξεκίνησα με το θάρρος και την τόλμη που είχε. Όταν ξεκίνησα να τη γράφω ήμουν πιο μαζεμένος.
Όσο πήγαινα γινόμουν πιο τολμηρός. Όσο παρατηρούσα ότι γινόντουσαν διάφορα και κανείς δεν αντιδρούσε, γινόμουν ακόμα πιο τολμηρός. Φοβόμουν και ο ίδιος από το πόσο τολμηρός γινόμουν. Με δικαίωσε ο χρόνος. Πλέον, διαμαρτύρεται το twitter για εμένα».
Για το φόβο που ένιωθε την περίοδο που προβαλλόταν η Εθνική Ελλάδος: «Δεν δέχτηκα ποτέ επιθέσεις. Φοβόμουν όταν έγραφα την "Εθνική Ελλάδος". Τότε δεν το έλεγα γιατί δεν ήθελα να δείξω ότι φοβάμαι.
Γυρνούσα αργά το βράδυ στο σπίτι και σκεφτόμουν να τσεκάρω πίσω μου ότι δεν είναι κανείς. Δεν ήξερα τι αντίκτυπο μπορεί να έχει γιατί δείχναμε σκληρά πράγματα. Αλλά όσο φοβόμουν, μετά έλεγα “όχι, θα πω και αυτό”.
Ίσως γι’ αυτό μπορεί να βγήκαν κάποια πράγματα με πολλή ορμή, ακατέργαστα και άγουρα. Δεν έχω παράπονο, γιατί όταν την έγραφα θεωρούσα ότι θα πάμε από το μισό του "Παρά-πέντε" και κάτω.
Ήξερα ότι θα αποχαιρετήσω ένα πολύ μεγάλο μέρος του κοινού του "Παρά-πέντε". Αλλά ήμουν έτοιμος γι’ αυτό. Επίσης, έχω δείξει ότι κάνω ό,τι έχω στην καρδούλα μου. Θέλω το κοινό να ακούσει τον παλμό μου».
Για τη νέα σειρά που γράφει και τις επαναλήψεις του «Παρά-πέντε»: «Γράφω μια πολύ ευχάριστη κωμωδία που θα σας συγκινήσει και θα σας κάνει να γελάσετε. Αυτό που γράφω τώρα είναι μόνο δέκα επεισόδια, γιατί με το "Παρά-πέντε" έχω περάσει πολύ δύσκολα και εσείς έχετε περάσει, γιατί βλέπατε επεισόδια κάθε 15 ημέρες.
Δεν με ενοχλεί που παίζεται σε επανάληψη το Παρά-πέντε. Μου αρέσει να το βλέπει ο κόσμος, ειδικά τώρα με την καραντίνα του έκανε παρέα. Σκεφτόμουν ότι το βλέπει ο κόσμος και κάτι που κάναμε τότε είναι χρήσιμο”.
Για την εξέλιξη της ελληνικής κοινωνίας: «Η πολιτεία θα πρέπει να προσέξει τους ηλικιωμένους, τα άτομα με ειδικές ανάγκες, τις γυναίκες, που έχουν υποστεί τη μεγαλύτερη καταπίεση διαχρονικά, τους ομοφυλόφιλους.
Για παράδειγμα, τα ομόφυλα ζευγάρια. Η πολιτεία αρνείται να τους δώσει το προφανές, το δικαίωμα να λέγονται γονείς. Στις περισσότερες περιπτώσεις, ο ένας εκ των δύο γονέων είναι βιολογικός πατέρας ή μητέρα του παιδιού.
Και με το υπάρχον πλαίσιο, αν χτύπα ξύλο πάθει κάτι, το παιδί κινδυνεύει να καταλήξει σε ένα ίδρυμα μόνο και μόνο γιατί ο άλλος δεν αναγνωρίζεται από το κράτος ως γονέας. Το κράτος αρνείται να τους δώσει το δικαίωμα να είναι γονείς…
Αυτό θα αλλάξει μόνο όταν θα βγει κάποιος και θα πει “αναγνωρίζω τις οικογένειες από ομόφυλα ζευγάρια και τον πολιτικό γάμο για ομόφυλα ζευγάρια”.
Για το ενδεχόμενο να γίνει πατέρας: «Δεν το σκέφτομαι πολύ για μπαμπάς, αλλά δεν ξέρεις πότε πώς θα τα φέρει η ζωή. Για φέτος πάντως, σκέφτομαι τις διακοπές με το φουσκωτό, ας μην κάνουμε μεγάλα σχέδια.
Αλλά αυτοί που το σκέφτονται και έχουν πολλή αγάπη μέσα τους και έχουν τον ή την σύντροφό τους, θα πρέπει να έχουν το δικαίωμα να το κάνουν.
Αν ήμουν με έναν σύντροφο ο οποίος θα το ήθελε πάρα πολύ, θα μπορούσα να σταθώ στο πλευρό του, αλλά από μόνος μου να αναλάβω αυτήν την ευθύνη, όχι»
Λίγο πριν από το τέλος της κουβέντας τους, Γρηγόρης Αρναούτογλου και Γιώργος Καπουτζίδης ζήτησαν συγγνώμη ο ένας στον άλλον για κάποια γεγονότα του παρελθόντος χωρίς ωστόσο να αναφερθούν σε λεπτομέρειες.
Για την απόφασή του να ασχοληθεί με την παρουσίαση: «Είμαι από αυτούς που πίστευαν ότι η παρουσίαση είναι εύκολη αλλά τελικά δεν είναι. Πρέπει να έχεις το επικοινωνιακό χάρισμα που ή το έχεις ή δεν το έχεις.
Η παρουσίαση δεν είναι κάτι που νιώθω ότι θα το συνεχίσω για πολύ. Αυτό που κάνω τώρα στην ΕΡΤ είναι κάτι παραπάνω από παρουσίαση για εμένα, είναι η εκπλήρωση ενός παιδικού ονείρου, γιατί ήθελα πολύ να είμαι αθλητής αλλά δεν έγινα ποτέ. Οι Ολυμπιακοί Αγώνες για μένα είναι κάτι τεράστιο».
Για τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν οι Έλληνες αθλητές: «Ταλαιπωρούνται πολύ. Πρέπει να καταλάβουμε ότι υπάρχουν χώρες που οι αθλητές τους έχουν φυσικοθεραπευτές μετά την προπόνηση για τη αποκατάσταση.
Έχουν τεράστιες ομάδες από πίσω τους και τους αντιμετωπίζουν σαν ένα κινητό θησαυρό. Οι δικοί μας δεν το έχουν αυτό. Ακόμα και αυτοί που έχουν φτάσει ψηλά. Δεν έχουμε επενδύσει όσο θα έπρεπε.
Πρέπει να τους φροντίσουμε και να τους ενισχύσουμε. Πρέπει να βοηθήσουμε και τα παιδιά. Θέλει βοήθεια και δεν είναι μόνο τα χρήματα αλλά θέλει να υπάρχει και η βούληση. Ο Έλληνας έχει ξεπεράσει πολλές δυσκολίες για να βρεθεί δίπλα σε έναν Ελβετό αθλητή».
Για την απόφαση να αρχίσει να μιλάει δημόσια για σοβαρά κοινωνικά θέματα: «Εγώ όταν καταλάβαινα ότι κάτι που πάει να γίνει δεν είναι σωστό και δίκαιο αντιδρούσα.
Έμενα αυτό που με άλλαξε και ίσως να με σόκαρε είναι όταν στα πλαίσια της οικονομικής κρίσης άρχισαν να βγαίνουν στο φως προβλήματα της ελληνικής κοινωνίας. Εγώ πριν ζούσα σε ένα σύννεφο.
Είδαμε μια άνοδο του φασισμού, έντονες ρατσιστικές τάσεις, την άνοδο της Χρυσής Αυγής, με σόκαρε αυτό αλλά και η αντίδραση που δεν είχαμε σε όλα αυτά.
Εμένα με σόκαρε όχι μόνο στην τηλεόραση αλλά και στους ανθρώπους που συναναστρεφόμουν. Δεν ήταν μόνο εκείνοι που ψήφισαν Χρυσή Αυγή αλλά και ένα μεγάλο ποσοστό που δεν καταλάβαινε ότι αυτό είναι πρόβλημα.
Δεν μπορούσα να δεχτώ ότι δεν λέμε τίποτα και το περνάμε έτσι χαλαρά. Δεν κατηγορώ κανέναν αλλά βλέπαμε ανθρώπους που τώρα είναι στη φυλακή και τους παρουσιάζαμε ως επιτυχημένους τραγουδιστές».
Για τη συγγραφή της «Εθνικής Ελλάδος»: «Την "Εθνική Ελλάδος" εγώ ξεκίνησα να τη γράφω το 2012 και δεν ξεκίνησα με το θάρρος και την τόλμη που είχε. Όταν ξεκίνησα να τη γράφω ήμουν πιο μαζεμένος.
Όσο πήγαινα γινόμουν πιο τολμηρός. Όσο παρατηρούσα ότι γινόντουσαν διάφορα και κανείς δεν αντιδρούσε, γινόμουν ακόμα πιο τολμηρός. Φοβόμουν και ο ίδιος από το πόσο τολμηρός γινόμουν. Με δικαίωσε ο χρόνος. Πλέον, διαμαρτύρεται το twitter για εμένα».
Για το φόβο που ένιωθε την περίοδο που προβαλλόταν η Εθνική Ελλάδος: «Δεν δέχτηκα ποτέ επιθέσεις. Φοβόμουν όταν έγραφα την "Εθνική Ελλάδος". Τότε δεν το έλεγα γιατί δεν ήθελα να δείξω ότι φοβάμαι.
Γυρνούσα αργά το βράδυ στο σπίτι και σκεφτόμουν να τσεκάρω πίσω μου ότι δεν είναι κανείς. Δεν ήξερα τι αντίκτυπο μπορεί να έχει γιατί δείχναμε σκληρά πράγματα. Αλλά όσο φοβόμουν, μετά έλεγα “όχι, θα πω και αυτό”.
Ίσως γι’ αυτό μπορεί να βγήκαν κάποια πράγματα με πολλή ορμή, ακατέργαστα και άγουρα. Δεν έχω παράπονο, γιατί όταν την έγραφα θεωρούσα ότι θα πάμε από το μισό του "Παρά-πέντε" και κάτω.
Ήξερα ότι θα αποχαιρετήσω ένα πολύ μεγάλο μέρος του κοινού του "Παρά-πέντε". Αλλά ήμουν έτοιμος γι’ αυτό. Επίσης, έχω δείξει ότι κάνω ό,τι έχω στην καρδούλα μου. Θέλω το κοινό να ακούσει τον παλμό μου».
Για τη νέα σειρά που γράφει και τις επαναλήψεις του «Παρά-πέντε»: «Γράφω μια πολύ ευχάριστη κωμωδία που θα σας συγκινήσει και θα σας κάνει να γελάσετε. Αυτό που γράφω τώρα είναι μόνο δέκα επεισόδια, γιατί με το "Παρά-πέντε" έχω περάσει πολύ δύσκολα και εσείς έχετε περάσει, γιατί βλέπατε επεισόδια κάθε 15 ημέρες.
Δεν με ενοχλεί που παίζεται σε επανάληψη το Παρά-πέντε. Μου αρέσει να το βλέπει ο κόσμος, ειδικά τώρα με την καραντίνα του έκανε παρέα. Σκεφτόμουν ότι το βλέπει ο κόσμος και κάτι που κάναμε τότε είναι χρήσιμο”.
Για την εξέλιξη της ελληνικής κοινωνίας: «Η πολιτεία θα πρέπει να προσέξει τους ηλικιωμένους, τα άτομα με ειδικές ανάγκες, τις γυναίκες, που έχουν υποστεί τη μεγαλύτερη καταπίεση διαχρονικά, τους ομοφυλόφιλους.
Για παράδειγμα, τα ομόφυλα ζευγάρια. Η πολιτεία αρνείται να τους δώσει το προφανές, το δικαίωμα να λέγονται γονείς. Στις περισσότερες περιπτώσεις, ο ένας εκ των δύο γονέων είναι βιολογικός πατέρας ή μητέρα του παιδιού.
Και με το υπάρχον πλαίσιο, αν χτύπα ξύλο πάθει κάτι, το παιδί κινδυνεύει να καταλήξει σε ένα ίδρυμα μόνο και μόνο γιατί ο άλλος δεν αναγνωρίζεται από το κράτος ως γονέας. Το κράτος αρνείται να τους δώσει το δικαίωμα να είναι γονείς…
Αυτό θα αλλάξει μόνο όταν θα βγει κάποιος και θα πει “αναγνωρίζω τις οικογένειες από ομόφυλα ζευγάρια και τον πολιτικό γάμο για ομόφυλα ζευγάρια”.
Για το ενδεχόμενο να γίνει πατέρας: «Δεν το σκέφτομαι πολύ για μπαμπάς, αλλά δεν ξέρεις πότε πώς θα τα φέρει η ζωή. Για φέτος πάντως, σκέφτομαι τις διακοπές με το φουσκωτό, ας μην κάνουμε μεγάλα σχέδια.
Αλλά αυτοί που το σκέφτονται και έχουν πολλή αγάπη μέσα τους και έχουν τον ή την σύντροφό τους, θα πρέπει να έχουν το δικαίωμα να το κάνουν.
Αν ήμουν με έναν σύντροφο ο οποίος θα το ήθελε πάρα πολύ, θα μπορούσα να σταθώ στο πλευρό του, αλλά από μόνος μου να αναλάβω αυτήν την ευθύνη, όχι»