Με το θάρρος της γνώμης της και την αφοπλιστική ειλικρίνεια που την διακρίνει, η Κόνι Μεταξά μίλησε στο περιοδικό «Nitro» και τη δημοσιογράφο Γεωργία Δρακάκη, αποκαλύπτοντας πως πλέον φοβάται να εκφράζει απολύτως ελεύθερα την άποψή της στα social media ενώ αναφέρθηκε και στους λόγους που προχώρησε σε κάποιες πλαστικές επεμβάσεις.

Ίσως σε βοηθά να ισορροπείς το ότι είσαι ανοιχτή και ότι εκφράζεσαι ελεύθερα, ακόμα και στα social media.
«Ναι, αλλά αρχίζω να φοβάμαι πια να λέω ακριβώς αυτό που σκέφτομαι. Όλα τα θέματα φαντάζουν ευαίσθητα και επικίνδυνα να τα αγγίξεις, πάρα πολλά πράγματα παρερμηνεύονται όλη την ώρα. Σε σχέση με αντιδράσεις που έχω δείξει στο Instagram, ας πούμε, δεν μπορώ να πω ότι μετανιώνω. Συμπεριφέρομαι αναλόγως με το πώς αισθάνομαι, τόσο απλά. Νομίζω ότι είμαι ένας αληθινός άνθρωπος ο οποίος εκφράζεται αληθινά, προσπαθώντας να μην προσβάλει».

Σε έχει μπλοκάρει καθόλου η πολιτική ορθότητα;
«Είμαστε η γενιά που κάνει embracement τα πάντα: σώμα, πρόσωπο, μαλλιά, ατέλειες. Αν κάποιος θελήσει να πείσει κάποιον άλλο ότι το ωραίο πρέπει να είναι έτσι κι έτσι, μπορεί να μπει και φυλακή. Αυτό σίγουρα δεν είναι καλό. Αλλά συμφωνώ με το να αποδεχόμαστε τους εαυτούς μας όπως είναι και να τους αγαπάμε».


Ναι, αλλά εσύ έχεις κάνει πλαστικές επεμβάσεις. Πόσο εύκολα μπορεί κάποιο άτομο να αγαπήσει τον εαυτό του όταν το ακούει από μια πολύ όμορφη γυναίκα που είχε την δυνατότητα να επέμβει σε μερικές της ατέλειες;
«Δεν ξέρω. Πάντως δεν λέω σε κανέναν να πάει να φτιαχτεί. Εγώ επέλεξα για μένα μερικά πράγματα και, φυσικά, παραμένει δικαίωμά μου. Τα βυζιά μου κόντευαν να φτάσουν γόνατο, γιατί γεννήθηκα (εγώ και ελάχιστες άλλες γυναίκες στον πλανήτη) με σωληνωτούς μαστούς και δεν μου άρεσα, δεν αισθανόμουν όπως ήθελα να αισθάνομαι με το μαγιό μου. Ξέρεις, δεν με αφορούσε ποτέ πάρα πολύ το να είμαι μια όμορφη γυναίκα».


Αυτό που ονειρευόμουν και που ακόμα ονειρεύομαι είναι να κάνω τον κόσμο να γελάει. Μου αρέσει πολύ να κάνω τον καραγκιόζη. Και αν είμαι ή θεωρούμαι όμορφη, δεν θεωρώ ότι είναι το βασικό μου προτέρημα. Γι’ αυτό και δεν φοβάμαι να τσαλακώνομαι. Προμοτάρω συχνά, άλλωστε, μια εκδοχή μου άβαφη, φυσική, ακόμα και άλουστη που λέει ο λόγος.


Θεωρώ πιο σημαντικά όλα αυτά που έχεις να δώσεις, παρά εκείνα που έχεις να δείξεις. Άσε που όταν ήμουν μικρή είχα ένα φρύδι, πάρα πολλές τρίχες, έμοιαζα με μικρό τερατάκι. Αλλά αυτό δεν με εμπόδιζε να κάνω σχέδια για το μέλλον.