Ο 36χρονος Παραολυμπιονίκης ξιφασκίας Πάνος Τριανταφύλλου, με ασημένιο μετάλλιο στο Ρίο το 2016 και χάλκινο στο Τόκιο το 2020, και ταυτόχρονα παίκτης του μπάσκετ με αμαξίδιο στην ομάδα του Παναθηναϊκού κλέβει τις εντυπώσεις με τη φωνή του στο φετινό «Just the 2 of us».

Σε μια εξομολόγηση ψυχής, μιλάει για το τροχαίο που του άλλαξε τη ζωή και τον καθήλωσε σε αμαξίδιο, τη συμμετοχή του στο φιλανθρωπικό σόου, την προσωπική του ζωή, αλλά και το χόμπι του.

Πώς αποφάσισες να συμμετάσχεις στο φετινό «Just the 2 of us»;

Με πήραν τηλέφωνο από την παραγωγή, μου έκαναν την πρόταση και εννοείται πως δέχτηκα, γιατί το τραγούδι είναι κάτι το οποίο λατρεύω από μικρός. Τραγουδάω ερασιτεχνικά και σε συνδυασμό με το ότι το «Just the 2 of us» έχει φιλανθρωπικό χαρακτήρα, ήταν ένα concept που μου άρεσε πάρα πολύ. Βέβαια, επειδή το πρόγραμμά μου λόγω αγώνων είναι αρκετά φορτωμένο, ήρθαμε σε συνεννόηση με την παραγωγή για να βρούμε τρόπους να συμμετάσχω. Επίσης, το γεγονός ότι coach μου θα ήταν η Φωτεινή Δάρρα ήταν ένας επιπλέον λόγος να λάβω μέρος στο σόου.

Τι κάνεις αυτή την περίοδο;

Αυτή την περίοδο, εκτός από το «Just the 2 of us», έχω τις προπονήσεις μου και τους αγώνες που έρχονται για το μπάσκετ με την ομάδα του Παναθηναϊκού, καθώς και επίσημα τουρνουά στο εξωτερικό με την ξιφασκία, τα οποία θα μου δώσουν την πρόκριση για τους Παραολυμπιακούς Αγώνες το 2024 στο Παρίσι.

Σε ηλικία 18 ετών είχες ένα τροχαίο. Τι ακριβώς συνέβη;

Εγώ με άλλους δύο φίλους κάναμε μια βόλτα με το αυτοκίνητο στην Πεντέλη και καταλήξαμε σε γκρεμό μεγάλου βάθους. Προσπάθησα να σηκωθώ, κατάλαβα όμως ότι δεν μπορούσα να κουνήσω τα πόδια μου. Τότε μεταφέρθηκα εσπευσμένα στο νοσοκομείο, όπου έπειτα από ένα χρονικό διάστημα οι γιατροί με ενημέρωσαν ότι το ατύχημά μου ήταν αρκετά σοβαρό. Είχα χτυπήσει σπονδυλική στήλη και νωτιαίο μυελό, ενώ οι γιατροί μού είπαν: «Γίνονται και θαύματα». Τελικά, αυτό που έπαθα ήταν μόνιμο και περιμένουμε μια ιατρική εξέλιξη για να μπορέσει να φέρει και για εμένα το επιθυμητό αποτέλεσμα ώστε να μπορέσω να ξαναπερπατήσω.

Κατά τη γνώμη μου, και η τέλεια πρόσβαση να υπήρχε, αν δεν υπάρχει παιδεία στον τομέα αυτόν, τότε η πρόσβαση είναι άχρηστη

Από το ατύχημα και μετά τι άλλαξε στη ζωή σου;

Σίγουρα μετά το ατύχημα είναι σαν να ξαναγεννιέσαι, οπότε προσπάθησα από την αρχή να μάθω να αυτοεξυπηρετούμαι. Με λίγα λόγια, άλλαξε εντελώς η ζωή μου και προσπάθησα να προσαρμοστώ στα νέα δεδομένα. Σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα μπήκε στη ζωή μου ο αθλητισμός. Με την παρότρυνση του προπονητή μου και με την αγάπη που είχα για τα σπορ συνέχισα και ασχολήθηκα πιο επαγγελματικά. Ανέκαθεν αγαπούσα τον αθλητισμό και είναι σημαντικό να βλέπουν οι προπονητές ένα ταλέντο πάνω σε αυτό που κάνεις και να σε ενθαρρύνουν.

Σε πήρε ποτέ ψυχολογικά από κάτω;

Ποτέ δεν με πήρε τόσο πολύ από κάτω. Σίγουρα υπάρχουν κάποια βράδια που σκέφτομαι και αναρωτιέμαι πώς θα ήταν η ζωή μου αν δεν είχα πάθει αυτό το ατύχημα, όμως αυτές είναι σκέψεις της στιγμής, που φεύγουν. Πιο πολύ μπορεί να με ρίξει κάτι που έχει γίνει σε κάποιον δικό μου άνθρωπο παρά σε μένα.

Πιστεύεις ότι η χώρα μας είναι προσβάσιμη για άτομα σε αμαξίδιο;

Σε κάποιες πόλεις η πρόσβαση είναι αρκετά καλή. Σε καμία περίπτωση, πάντως, δεν είναι καλή στην Αθήνα. Κατά τη γνώμη μου, και η τέλεια πρόσβαση να υπήρχε, αν δεν υπάρχει παιδεία στον τομέα αυτόν, τότε η πρόσβαση είναι άχρηστη, γιατί θα παρκάρει κάποιος σε μια αναπηρική θέση στάθμευσης, μη γνωρίζοντας την αναγκαιότητα ύπαρξής της. Είμαι πολύ χαρούμενος, πάντως, που και εγώ ως αθλητής και άτομο με αναπηρία πηγαίνω και μιλάω σε σχολεία γι’ αυτά τα θέματα, κάτι που στη δική μου εποχή δεν γινόταν.

triantafilou-panos

Στην προσωπική σου ζωή τι γίνεται;

Όλα είναι πολύ καλά.

Έχεις κάποιο χόμπι;

Μου αρέσει το ψάρεμα. Είναι κάτι το οποίο με ηρεμεί, μου διώχνει το άγχος και νομίζω ότι γενικά η επαφή με τη θάλασσα με ηρεμεί.

Τι μουσική ακούς;

Ακούω σχεδόν τα πάντα. Δεν θα άκουγα όπερα. Ακούω ροκ, ελληνικά λαϊκά, έντεχνα.

Αγαπημένος τραγουδιστής;

Σε μικρή ηλικία αγαπημένος τραγουδιστής ήταν ο Καζαντζίδης. Στην πορεία έχω αρκετούς, όπως ο Μητροπάνος, ο Πάριος, ο Αντώνης Βαρδής.

Αγαπημένο τραγούδι;

Είναι του Γιάννη Πάριου το «Αχ, αγάπη» και του Δημήτρη Μητροπάνου η «Ρόζα».